Γενικά, είναι ντροπή να διαβάζεις London Metro αλλά εγώ τη διαβάζω γιατί γράφει ένα σωρό καταπληκτικά πράγματα.
Οι Λονδρέζοι στο μετρό χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες. Η πρώτη διαβάζει, η δεύτερη ασχολείται με κάποιο γκάτζετ και η τρίτη ατενίζει το άπειρο. Αυτοί που διαβάζουν χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη διαβάζει βιβλία και η δεύτερη διαβάζει London Metro. Γενικά, είναι ντροπή να διαβάζεις London Metro αλλά εγώ τη διαβάζω γιατί γράφει ένα σωρό καταπληκτικά πράγματα. Εξάλλου η περίπτωση να πετύχω γνωστό και να ξεφτιλιστώ είναι μηδενική. Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο που έλεγε μεταξύ άλλων ότι το Avatar προκαλεί κατάθλιψη διότι οι θεατές βγαίνουν από την αίθουσα και συνειδητοποιούν ότι δεν ζουν στην ευτοπία της Πανδώρας.
Όταν βρίσκομαι βαθιά μέσα στη γη, το πέπλο της δυσπιστίας δεν με ακολουθεί. Εκεί κάτω όλα είναι πιθανά. Η αφοσίωση μου στην καλή εφημερίδα ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι όταν διάβασα ένα άρθρο για τους λεμονοκέφαλους εξωγήινους που προσπάθησαν να απαγάγουν δύο άτομα στο φεστιβάλ Γκλάνστονμπερι, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν.
Το να αφήνεις το φύλλο της London Metro για τον επόμενο επιβάτη αποτελεί ένδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης, όμως πολλοί συμπολίτες μου δεν συμμερίζονται την καλή γνώμη που έχω για αυτήν και την πετάνε κάτω. Ο Οργανισμός Μεταφορών του Λονδίνου μας ενημέρωσε ότι μαζεύει καθημερινά εννέα τόνους πεταμένης γνώσης στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Δυστυχώς, οι Λονδρέζοι δεν παίρνουν σπίτι τη Metro να τη διαβάσουν ολόκληρη. Μάλλον θα είναι επειδή ξεβάφει.
18°
