Ένα μυστήριο του ποδοσφαίρου: Γιατί η ισχυρή Κίνα αποτυγχάνει στον «βασιλιά των σπορ;»
Τον Απρίλιο, ο Πρόεδρος της ΚίναςΣι Τζινπίνγκ επισκέφθηκε μια εταιρεία που κατασκευάζει ανθρωποειδή ρομπότ. Εκεί πρότεινε μια ιδέα για να διορθώσει την απογοητευτική απόδοση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου ανδρών.
«Μπορούμε να προσθέσουμε ρομπότ στην ομάδα;» διερωτήθηκε ο πρόεδρος της Κίνας, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Zhiyuan Robotics.
Ίσως είναι πολύ αργά. Η Κίνα θα αποκλειστεί από τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου αν δεν νικήσει την Ινδονησία την Πέμπτη. Ακόμη και μια νίκη μπορεί να καθυστερήσει μόνο την αποχώρηση.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Η Κίνα έχει 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και πέρυσι κέρδισε 40 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στο Παρίσι, ισοφαρίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες. Γιατί δεν μπορεί να βρει 11 ελίτ ποδοσφαιριστές;
Πώς το ποδόσφαιρο εξηγεί την Κίνα
Η κυβέρνηση ελέγχει κάθε πτυχή της ζωής στην Κίνα. Αυτός ο έλεγχος από την κορυφή προς τα κάτω έχει βοηθήσει την Κίνα να γίνει ο μεγαλύτερος κατασκευαστής όλων των ειδών, από ηλεκτρονικά είδη μέχρι παπούτσια και χάλυβα.
Προσπάθησε να διαχειριστεί το ποδόσφαιρο, αλλά η άκαμπτη διακυβέρνηση δεν απέδωσε.
«Το ποδόσφαιρο αντικατοπτρίζει τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα της Κίνας», δήλωσε ο Zhang Feng, Κινέζος δημοσιογράφος και σχολιαστής, στο Associated Press. «Δεν είναι μια ελεύθερη κοινωνία. Δεν υπάρχει η εμπιστοσύνη σε επίπεδο ομάδας που επιτρέπει στους παίκτες να πασάρουν τη μπάλα μεταξύ τους χωρίς να ανησυχούν».=
Αφού η Κίνα νίκησε την Ταϊλάνδη με 2-1 το 2023, ο Σι αστειεύτηκε με τον Σρέτα Ταβισίν, τον τότε πρωθυπουργό της Ταϊλάνδης. «Νομίζω ότι η τύχη έπαιξε μεγάλο ρόλο», είπε ο Σι.
Η κοινή γνώμη είναι σαφής. Η Κίνα έχει πολύ λίγους ποιοτικούς παίκτες στις ακαδημίες, υπερβολική πολιτική παρέμβαση από το Κομμουνιστικό Κόμμα και υπερβολική διαφθορά στο τοπικό ποδόσφαιρο.
Ο Wang Xiaolei, ένας άλλος εξέχων Κινέζος σχολιαστής, υποδηλώνει ότι το ποδόσφαιρο έρχεται σε σύγκρουση με την ιεραρχική διακυβέρνηση της Κίνας και την έμφαση στην αποστήθιση.
«Σε τι είμαστε καλύτεροι; Στο δόγμα», έγραψε ο Wang σε ένα blog πέρυσι. «Αλλά το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να είναι δογματικό. Σε τι είμαστε χειρότεροι; Στο να εμπνέουμε δημιουργικότητα και να καλλιεργούμε το πάθος».
Το τελευταίο κεφάλαιο στην απογοητευτική ιστορία του ανδρικού ποδοσφαίρου της Κίνας ήταν η ήττα με 7-0 πέρυσι από τη γεωπολιτική αντίπαλό της, την Ιαπωνία.
«Το γεγονός ότι αυτή η ήττα μπορεί να συμβεί και οι άνθρωποι δεν εκπλήσσονται ιδιαίτερα — παρά την ιστορική εχθρότητα — απλώς καταδεικνύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο στην Κίνα», λέει ένας Σκωτσέζος που εργάζεται στην Κίνα εδώ και 20 χρόνια και έχει γράψει εκτενώς για το ποδόσφαιρο στη χώρα.
Η Κίνα έχει προκριθεί μόνο μία φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο ανδρών. Αυτό συνέβη το 2002, όταν δεν σημείωσε κανένα γκολ και έχασε και τους τρεις αγώνες. Η FIFA, η παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου, κατατάσσει την Κίνα στην 94η θέση της κατάταξης, πίσω από τη Συρία που μαστίζεται από τον πόλεμο και μπροστά από το Μπενίν που βρίσκεται στην 95η θέση.
Ο ιστότοπος Soccerway παρακολουθεί το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και δεν εμφανίζει κανέναν Κινέζο παίκτη σε κορυφαία ευρωπαϊκή λίγκα. Ο καλύτερος παίκτης της εθνικής ομάδας είναι ο επιθετικός Wu Lei, ο οποίος έπαιξε για τρεις σεζόν στην ισπανική La Liga με την Espanyol. Ο κύριος ιδιοκτήτης του συλλόγου είναι Κινέζος.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026 θα έχει 48 ομάδες, μια μεγάλη αύξηση σε σχέση με τις 32 του 2022, αλλά η Κίνα μπορεί να μην προκριθεί.
Η Κίνα έχει επιτύχει σε ολυμπιακά αθλήματα, μερικά από τα οποία είναι σχετικά άγνωστα και βασίζονται περισσότερο στην επαναλαμβανόμενη προπόνηση παρά στη δημιουργικότητα. Τα ολυμπιακά ομαδικά αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, προσφέρουν μόνο ένα μετάλλιο. Έτσι, όπως πολλές χώρες, η Κίνα επικεντρώνεται σε αθλήματα με πολλαπλά μετάλλια. Στην περίπτωση της Κίνας, αυτά είναι η κατάδυση, το πινγκ-πονγκ και η άρση βαρών.
13°
