Η μεγάλη ατάκα του προέδρου Κόκκαλη μετά το ματς με την Άρσεναλ δεν ήταν όταν απάντησε «να σε πάρουμε λογιστή στην ομάδα» σε δημοσιογράφο που τον ρώτησε αν με τα έσοδα από το Τσάμπιονς Λιγκ, περίπου 20 μύρια, θα προχωρήσει σε μεταγραφές, αλλά η άλλη, που αναφερόταν στο παιχνίδι:
«Μας έλεγαν όλη την εβδομάδα ότι η Άρσεναλ θα παίξει με τα δεύτερα. Βάλαμε κι εμείς τα δεύτερα, κι έτσι τα δικά μας δεύτερα κέρδισαν τα δεύτερα της Άρσεναλ».
Χο, χο, χο, κι άντε να του πεις ότι έχει άδικο.
Στο μάταιο αυτό κόσμο έχεις περισσότερες πιθανότητες να δεις τον Νικηταρά τον Δενδροφάγο, το δήμαρχο, να διαδηλώνει με ή χωρίς κουκούλα δίπλα σε μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στην ανέγερση εμπορικού κέντρου στον Βοτανικό, παρά να ακούσεις τον πρόεδρο Κόκκαλη, έστω και άμεσα, να παραδέχεται ότι έκανε λάθος. Το φοβερό όμως είναι ότι ακόμη κι αν το δίκιο ή το κοινώς αποδεκτά σωστό δεν είναι με το μέρος του, αυτός καταφέρνει πάντα να… δικαιώνεται.
Φέτος η περίπτωσή του έσπασε κάθε ρεκόρ. Το καλοκαίρι πήρε στην ομάδα τον Κετσπάγια. Του την έπεσαν όλοι και είχαν δίκιο. Έλυσε τη συνεργασία του με τον Βαλβέρδε νταμπλούχο. Έναν προπονητή που παλιότερα είχε οδηγήσει την ομάδα του, την Εσπανιόλ, σε τελικό Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, για να προσλάβει τον Τιμούρ της Ανόρθωσης. Άντε να πείσεις τον κόσμο ότι με αυτή σου την κίνηση βάζεις ψηλά τον πήχη για την ομάδα. Εν μέρει, όμως, δικαιώθηκε. Ο «εχθρός του κουρέα», αλλά και του ποδοσφαίρου ποιότητας, Τιμούρ οδήγησε την ομάδα αήττητη και χωρίς να δεχθεί γκολ στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε.
Μετά πλάκωσαν οι θλάσεις. Μέχρι και το άγαλμα του Καραϊσκάκη στο Φάληρο έπαθε τράβηγμα. Οι Λατίνοι άρχισαν να τα βάζουν με τον Κετσπάγια και τη σκληρή προπόνηση, που είχε ως αποτέλεσμα να τους ρίξει όλους ανάσκελα. Εμβόλιο για τη θλάση δεν είχε βγει, κι έτσι ο Ολυμπιακός δεν καταφέρνει σχεδόν σε κανένα ματς του πρωταθλήματος να παραταχθεί πλήρης. Εδώ ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο. Το μεταγραφικό.
Κατά την περίοδο των μεταγραφών ο μόνος που ήθελε να υπογράψει ο Ζαϊρί στον Ολυμπιακό ήταν ο Κόκκαλης και ο Σάββας Θεοδωρίδης. Οι υπόλοιποι υποστήριζαν ότι ένας παίκτης που προέρχεται από τον Αστέρα Τρίπολης και χωρίς σταθερή απόδοση στις εμφανίσεις του, είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού. Τότε ανακοινώθηκε ότι ο Μαροκινός έρχεται σαν μπακ απ του Γκαλέτι. Ο κόσμος πίεζε να αγοράσει ο πρόεδρος αριστερό χαφ εξτρέμ, για να αντικαταστήσει το κενό που άφηνε πίσω του ο Τζόρτζεβιτς. Τέτοιος παίκτης δεν αποκτήθηκε ποτέ. Υπέγραψε, βέβαια, ο Μαρέσκα για τη μεσαία γραμμή και ο Μέλμπεργκ από σπόντα, αφού ο Ολυμπιακός για τον Καντέ πήγαινε, αλλά το κελεπούρι πρόλαβε να το κλείσει ο Παναθηναϊκός. Αριστερό μπακ χρειαζόταν η ομάδα, δεν αγοράστηκε. Ένα σέντερ φορ, λογικά, θα χρειάζονταν ακόμη οι ερυθρόλευκοι, αφού ο Μήτρογλου δεν φάνταζε ως ιδανική λύση στις εφεδρείες.Η μουρμούρα γρήγορα μετατράπηκε σε συμπέρασμα.
Ο Ολυμπιακός δεν ενισχύθηκε όσο και όπως έπρεπε. Μόλις λοιπόν οι θλάσεις πλάκωσαν στου Ρέντη, η ομάδα έμοιαζε φτωχή. Τελικά, κόντρα στην κοινή λογική, με τον Γκαλέτι μπακ απ του Ζαϊρί, με τον Ραούλ Μπράβο που ξύπνησε από το ποδοσφαιρικό κώμα και άρχισε ξαφνικά να δικαιώνει το δεύτερο συνθετικό του ονόματός του, με τον Λεονάρντο και τον Όσκαρ από το πουθενά και πάνω από όλα με έναν Μήτρογλου σε ρόλο Ντιόγο-Σάιρ –δηλαδή Ντιόγο και Ντερμπισάιρ μαζί– να σκοράρει και για τους δύο, ο Ολυμπιακός κατόρθωσε να φτάσει και να προσπεράσει τον Παναθηναϊκό και, το σημαντικότερο, να βρεθεί μεταξύ των 16 καλύτερων ομάδων του Τσάμπιονς Λιγκ νικώντας σ’ όλα τα παιχνίδια στην έδρα του. Κι έτσι περάσαμε από το κλασικό: «Δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη», στο «Δίκιο είναι το δίκιο του Σωκράτη».
Μια παλιά κινέζικη παροιμία λέει πως όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει και όταν οι οπαδοί του Θρύλου μιλάνε για μεγάλες μεταγραφές ο Σωκράτης Κόκκαλης ξεκαρδίζεται. Τώρα που έρχεται η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου σκέφτομαι να ζητήσω άδεια άνευ αποδοχών. Σε περίπτωση που ο πρόεδρος δεν ικανοποιήσει την επιθυμία του Ζίκο για τέσσερις μεταγραφές και αντ’ αυτού αγοράσει μόνο δύο, αλλά όχι πρώτα ονόματα, πόσοι θα τολμήσουν να γράψουν ότι αφήνει πάλι την ομάδα γυμνή; Μετά δεν λένε ότι το γυμνό είναι πορνό μόνο όταν ο φακός που το εστιάζει είναι νετ, ενώ όταν είναι φλου μιλάμε για τέχνη; Ε, λοιπόν, οι κινήσεις του προέδρου Κόκκαλη είναι τόσο φλου, που μιλάμε για πραγματική τέχνη!
