Κριτική για την ταινία «Bloodshot» του Ντέιβ Γουίλσον με τους Βιν Ντίζελ, Αΐζα Γκονζάλες, Σαμ Χιούαν
Ο νεκρός στρατιώτης Ρέι Γκάρισον επανέρχεται στη ζωή ως υπεράνθρωπος Bloodshot χάρη σε ένα πείραμα νανοτεχνολογίας. Όμως ο νέος ανίκητος στρατιώτης που έχει την ικανότητα να επουλώνει αμέσως τις πληγές του αδυνατεί να ελέγξει τις δυνάμεις του, καθώς είναι έρμαιο των αδίστακτων αφεντικών του.
Άλλη μια ευκαιρία για τον Ντίζελ να δείξει πόσο εξωπραγματικός –με την αρνητική έννοια– ηθοποιός είναι. Το σενάριο, πάντως, που φλερτάρει με τον χώρο της sci-fi μυθολογίας, του δίνει το άλλοθι να είναι μονοδιάστατος, όπως ένα ρομπότ που δεν έχει βούληση, αν και κάπως εκεί στο φινάλε το πράγμα χαλάει, καθώς ο Γκάρισον ανακαλύπτει ποια είναι η αλήθεια. Ειδικά στο κομμάτι με την απώλεια της αγαπημένης του γυναίκας, η όλη κατάσταση εκτροχιάζεται καθώς ο ήρωας πρέπει να αναπτύξει συναισθήματα που βρίσκονται θαμμένα κάτω από το χτισμένο με υπερτροφικούς μύες κορμί του. Οι φαν της καθαρόαιμης και ανεγκέφαλης περιπέτειας πάντως θα το χαρούν και με το παραπάνω, αφού η σκηνοθεσία του Γουίλσον δεν τσιγκουνεύεται εφέ, καταδιώξεις και αδρεναλίνη.
