«Αόρατος» του Paul Auster (μτφ. Σπύρος Γιανναράς, Μεταίχμιο)
Το βιβλίο διαθέτει το χαρακτηριστικό που όλοι οι συγγραφείς ζηλεύουν και όλοι οι αναγνώστες απολαμβάνουν: κυλάει αβίαστα δίνοντας την εντύπωση ότι ο συγγραφέας δεν κομπιάζει, δεν διστάζει και δεν έχει σβήσει για να ξαναγράψει ούτε μια γραμμή. Η πλοκή: ένα ανθρώπινο τρίγωνο και ένας θάνατος, μια έντονη σεξουαλική επιθυμία και αναζήτηση της δικαιοσύνης. Διαδραματίζεται από το 1967 μέχρι το 2007 στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και σε ένα νησί της Καραϊβικής. Η ζωή, όπως είχε πει σε μια συνέντευξή του, είναι σύντομη, εύθραυστη και αμήχανη και εκείνος μας τη συστήνει με άρτια ψυχογραφήματα και διαπραγμάτευση της φθοράς που φέρνει –φυσικά– ο χρόνος.
«Παναγιές Ελένες» του Γιώργου Ψάλτη (Ίκαρος).
Τον παρακολουθώ από το πρώτο του βιβλίο, χωρίς να συγκαταλέγομαι στους θερμούς αναγνώστες ποιημάτων. Η ποίηση όμως έχει ένα χαρακτηριστικό που την ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα λογοτεχνικά είδη. Έχει αυτές τις φράσεις που τις διαβάζεις, τις αποστηθίζεις ερήμην σου, τις οικειοποιείσαι, σου μένουν στο κεφάλι τριγυρνούν εκεί για καιρό και ξεπετιούνται σε χρόνο ανύποπτο. Διαθέτει επίσης την άμεση έντονη συγκίνηση και κάπως έτσι την πάτησα ξεφυλλίζοντας και πέφτοντας πάνω στο «γιόκα»: Σχετικά με το τραπέζι, θα μάθει να μην έχει λόγο να σηκώνεται, θα μάθει να συγχωρεί τα πάντα κάθε Κυριακή στο μεγάλο τραπέζι. Από Σεπτέμβριο μέχρι αρχές Ιουνίου, εκεί.
«Το Παρίσι εν καιρώ ειρήνης» του Ζιλ Μαρτέν-Σοφιέ μετ. Γιάννης Στρίγκος (Πόλις)
Στυλάτο, γρήγορο, σοφιστικέ, γαλλικό νουάρ μυθιστόρημα που διαδραματίζεται σε άκομψο προάστιο του Παρισιού εκεί όπου ζουν στοιβαγμένες διάφορες εθνότητες σε τεράστια οικοδομικά συγκροτήματα. Ένα συνηθισμένο περιστατικό όπως η κλοπή της τσάντας μιας νεαρής Εβραίας από έναν Άραβα είναι η θρυαλλίδα απρόβλεπτων καταστάσεων. Άραβες, Εβραίοι, Αφρικανοί, Κινέζοι σε μια εύθραυστη συνύπαρξη όπου επικρατεί ξενοφοβία, ρατσισμός, κοινοτισμός. Πόλεμος συμμοριών όπου εμπλέκονται αστυνομία, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και μεγαλοαστοί που κρατάνε τη χώρα, τα διοικητικά της συμβούλια και τις Μεγάλες Σχολές εδώ και 200 χρόνια. Κριτική στην Γαλλία όπου η μεγάλη της γοητεία βασίζεται στη φαντασία, την ελαφράδα, τη χάρη, την ανοχή, την ειρωνεία και που η λέξη ηθική αγνοείται.
«Νίκη» του Χρήστου Χωμενίδη (Πατάκης)
Εδώ θα είμαι σύντομη, απλώς θα γράψω ότι είναι το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει εδώ και καιρό. Η Νίκη Νεφελούδη είναι η μητέρα του συγγραφέα, άρα πρόκειται για έναν τυχερό συγγραφέα καθώς η ζωή της μητέρας του αξίζει αφήγησης. Πρόκειται για την ιστορία μιας κοπέλας και την ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Αποστασιοποιημένος, αντικειμενικός, καλός αφηγητής μιας ωραίας ιστορίας που διαβάζεται απνευστί. Ένας διαφορετικός Χωμενίδης.
«Η τέχνη της πρακτικής σκέψης του» του Ρολφ Ντομπέλλι (μτφ. Σώτη Τριανταφύλλου, Πατάκης)
Πέρυσι ξεκίνησα την ανάγνωση του βιβλίου του Ντομπέλλι πολύ καχύποπτα. Δεν ήταν ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, ούτε τετριμμένων συμβολών πλεύσης, αλλά ένα βιβλίο για το λανθασμένο τρόπο σκέψης που καταρρίπτει 52 γνωστικές πλάνες, δηλαδή τα λάθη της αντίληψης. Αφού επιβεβαίωσα ότι το γνωμικό άδραξε τη μέρα είναι εντελώς παράλογο, αφού αναρωτήθηκα γιατί οι επιτυχίες είναι πιο ορατές από τις αποτυχίες, γιατί η απέραντη επιλογή είναι πηγή μη ικανοποίησης, γιατί η απόφαση δεν κρίνεται εκ του αποτελέσματος, γιατί το να τελειώσω ένα βιβλίο που δεν μου αρέσει (εκτός από τύψεις) εμπεριέχει ανεπανόρθωτο κόστος, φέτος θα προχωρήσω στην ανάγνωση της πρακτικής σκέψης μήπως καταφέρω να παρακάμψω κάποιους δρόμους που πρέπει να αποφεύγονται.
«Ρετροσπεκτίβα» του Αβραάμ Γεοσούα (μτφ.Μάγκυ Κοέν, Πόλις)
Το βιβλίο του Γεοσούα έχω βάσιμες υποψίες ότι μπορεί να περιέχει υπνωτικό. Όλα ξεκινούν όταν ένας ηλικιωμένος σκηνοθέτης δέχεται την πρόσκληση του κινηματογραφικού αρχείου της Ισπανίας να παρευρεθεί σε ένα τριήμερο αφιέρωμα στο έργο του. Με εφαλτήριο αυτό το αφιέρωμα ξεκινάει μια αναδρομή του σκηνοθέτη στο τρίπτυχο έργο/ζωή/σχέσεις. Ένα ώριμο, πυκνό μυθιστόρημα ιδεών γύρω από την τέχνη, τη δημιουργία, τη μνήμη και το τέλος (το τέλος είναι πάντοτε συμβιβασμός ανάμεσα σε αυτό που υπήρξε και αυτό που ουδέποτε θα υπάρξει πλέον) με φόντο τις σχέσεις Ισραηλινών και την Παλαιστινίων.
Το βιβλίο της Ελεάννας Βλαστού «Εξαφανίσεις» κυκλοφορεί από τις εκδ. Πόλις
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο κόσμος του βιβλίου γιορτάζει στις 16-19 Μαΐου - Οι σημαντικότερες εκδηλώσεις
Για το βιβλίο του Tamim Ansary, «Η επινόηση του χθες» (μετάφραση Μιχάλης Λαλιώτης, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια)
Η πορεία του στα γράμματα - Η λογοτεχνική και πολιτική κληρονομιά του
Το βιβλίο συστήνει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό μια μεγάλη Ιταλίδα συγγραφέα
Το στερνό αντίο στον άνθρωπο που σημάδεψε το παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα με τον πρωτοπόρο μεταμοντερνισμό
Κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του MVP με τίτλο «Αρχηγός – Η δική μου αλήθεια», γεμάτη άγνωστο παρασκήνιο και προσωπικές μαρτυρίες
Οι ποιότητες της συγγραφής: Ειλικρίνεια, απλότητα, σεμνότητα, οικονομία, σαφήνεια, ακρίβεια, αυθεντικότητα, ταύτιση, ευελιξία, επιμονή
Ένα βιβλίο που μιλά για τη γυναικεία κατάσταση, τη γυναικεία «μοίρα» μέσα σε έναν κόσμο φτιαγμένο από άντρες
Το Διεθνές λογοτεχνικό φεστιβάλ Σκοπέλου ετοιμάστηκε με κόπο και μεράκι. Οι 3 σκανδιναβοί καλεσμένοι συγγραφείς μιλούν αποκλειστικά στην Athens Voice
Ο ελεύθερος χρόνος μας είναι πολύ σημαντικός για να τον σπαταλάμε σε οτιδήποτε δεν μας ευχαριστεί
Η συλλογή είναι ευγενική, τρυφερή και όμορφη, όχι μόνον αισθητικά (που είναι), αλλά και ως περιεχόμενο. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από μια ποιητική συλλογή;
15 κεφάλαια περιπλάνησης για την κατανόηση του εαυτού και τη δυσκολία του να ενηλικιωθεί και να (συν)υπάρξει
Μια θεωρητική κριτική της «ομοκανονικότητας»
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Ο Τζανφράνκο Καλίγκαριτς συνθέτει μια απομαγεμένη ιστορία πόθου και απώλειας για την άβυσσο που κρύβει κάθε ανθρώπινη καρδιά
'Εξι σημεία που προάγουν την φιλαναγνωσία και την χαρά της μάθησης συνδέοντας με ένα ξεχωριστό τρόπο τα βιβλία με τους δημότες
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.