Αν ήξερα από πού βγαίνουν τα ποιήματα, εκεί θα πήγαινα (Michael Longley). Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν ξεκινούσαμε τη μέρα μας διαβάζοντας ποίηση; Καιρός να το ανακαλύψουμε.
Ο Κ.Π. Καβάφης μάς ταξιδεύει με λεωφορεία, τρένα, τραμ και μετρό. Το κάλεσμα του Αρχείου Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση είναι σαφές: αν συναντήσετε κάπου τον Καβάφη, συνομιλήστε μαζί του. Η ποίησή του σάς ανήκει. Και οι Αθηναίοι έχουν την τύχη να συνομιλήσουν με την ποίησή του ενώ μετακινούνται στην πόλη τους.
Στάσου για λίγο στο δρόμο και πες στον εαυτό σου: «Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι». Καθόλου λίγο, θα προσθέσω εγώ. Σταμάτα για λίγο να τρέχεις αγχωμένος, θυμήσου ένα αγαπημένο πρόσωπο και πες: «Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις». Σκέψου πόσο τυχερός είσαι για όσα έχεις ζήσει και για όσα θα ζήσεις ακόμα, προσπάθησε να απολαμβάνεις τη ζωή όπως της αξίζει και σιγοψιθύρισε «Το σώμα μου στες ηδονές θα δώσω». Μήπως «δεν έχεις σήμερα κεφάλι για δουλειά»; Δεν είσαι ο μόνος. Μην είσαι αδιάφορος σε ό,τι συμβαίνει γύρω σου και συζήτησε με τον Καβάφη που λέει: «είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία». Εσύ τι του απαντάς; Για σένα που νιώθεις «ξένος», για σένα που αποφάσισες να «τραβήξεις εμπρός», ο Αλεξανδρινός ποιητής είναι διαθέσιμος για κουβέντα. «Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή». Να τα φοβάσαι, ναι.
Το δημιουργικό υπογράφουν οι βραβευμένοι Beetroot, ανατρέποντας τα δεδομένα, δίνοντας μια ποπ νότα στην εικόνα του ποιητή και κάνοντας τους στίχους οικείους και προσιτούς. Σε κάνουν να νιώθεις πως ο Καβάφης απευθύνεται σε σένα προσωπικά.
Γιατί η ποίηση μπορεί να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Δεν πρέπει να είναι μια αγγαρεία που μας έβαζαν να κάνουμε με το ζόρι στο σχολείο, δεν είναι μόνο για μελέτη από τους ειδικούς. Η ποίηση είναι για όλους μας. Και τώρα είναι η ευκαιρία να την ανακαλύψουμε, όπως της αξίζει.
13°
