Το πήρατε χαμπάρι; Άλλη μια έξοδός μας σε διεθνή διαγωνισμό της αλλοδαπής στέφθηκε με επιτυχία κερδίζοντας βραβείο, και συγκεκριμένα το Χρυσό Μετάλλιο Θεατρικής Αρχιτεκτονικής.
Στη σημαντικότερη παγκοσμίως «Έκθεση Σκηνογραφίας και Θεατρικής Αρχιτεκτονικής», την Prague Quadrennial for Performance Design and Space (διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια στην Πράγα από το 1967), δύο ελληνικά αρχιτεκτονικά γραφεία πριν από 2 μήνες υπερσκέλισαν τις εθνικές συμμετοχές 64 χωρών από το παγκόσμιο χωριό: το αρχιτεκτονικό γραφείο Studio 75 των Στέφανου Πάντου και Ανδρέα Σκούρτη για την μελέτη τους για τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου (ολοκληρώθηκε το 2009) και το Flux Office των Θανάση Δεμίρη και Εύας Μανιδάκη για το Machine Office σε επιμέλεια του σκηνογράφου Κωνσταντίνου Ζαμάνη.
Το ενδιαφέρον είναι ότι το βραβείο μοιράστηκαν μια μελέτη που έχει ήδη υλοποιηθεί και μια που δεν έχει γίνει πράξη, αλλά ακούγεται άκρως πρωτοποριακή - συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα μικρό χώρο θεατρικής δράσης, μια αιωρούμενη γέφυρα πάνω από το αρχαιολογικό πάρκο Κεραμεικού. Κοινό στοιχείο και καταλύτης για τη νίκη των αρχιτεκτόνων είναι η ευελιξία με την οποία το σύγχρονο συνυπάρχει αρμονικά με το παλιό – στην πρώτη περίπτωση το διατηρητέο του Τσίλερ, στη δεύτερη τα αρχαιολογικά ευρήματα.
Ένας από τους νικητές, ο Στέφανος Πάντος από το Studio 75 μοιράστηκε τις σκέψεις του με την ATHENS VOICE.
«Πρόκειται για μια πολύ σημαντική επιβράβευση, η οποία αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη αξία δεδομένων των συνθηκών στη χώρα μας αυτόν τον καιρό. Το χρυσό μετάλλιο είναι ελπίδα αλλά και έκπληξη αφού ο συναγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος. Μας απονεμήθηκε γιατί τα δύο θέατρα “…επιτρέπουν έναν πολύ μεγάλο βαθμό δημιουργικής φαντασίας και ευελιξίας, σε ανθρώπινη κλίμακα και κάτω από δεδομένους χωρικούς περιορισμούς…”.
Είμαστε κυρίως χαρούμενοι και αισθανόμαστε δικαιωμένοι που αποφασίσαμε και καταφέραμε να υποστηρίξουμε την ελληνική συμμετοχή μέχρι τέλους και χωρίς τη στήριξη της “πολιτείας”. Ελλάδα υπάρχει και χωρίς την “επίσημη πολιτεία”. Να σημειώσουμε δε ότι το κόστος που καλύψαμε από μόνοι μας σε σχέση με τη σπουδαιότητα αυτής της έκθεσης είναι σίγουρα πάρα πολύ μικρότερο από το κόστος της πιο μικρής δεξίωσης, της πιο ασήμαντης εκδήλωσης οποιουδήποτε υπουργείου.
Μιλάμε για μια επίσημη εθνική συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα μιας παγκόσμιας έκθεσης θεατρικής αρχιτεκτονικής και όχι για μια ελεύθερη ιδιωτική πρωτοβουλία ούτε για επιχορήγηση καλλιτεχνών. Το αδιανόητο δεν είναι να μην έχει η πολιτεία χρήματα (αυτό στην εποχή μας είναι εύκολο), αλλά όσα έχει να τα διαθέτει με προκλητικά λάθος τρόπο.
Αφιερώνουμε το βραβείο σε όλους όσους κόπιασαν σε αντίξοες και πολύπλοκες συνθήκες για να υπάρχει σήμερα η καινούργια Νέα Σκηνή και όλο το ανακαινισμένο κτίριο του Εθνικού στην Αγίου Κωνσταντίνου, και είναι πολλές δεκάδες ανθρώπων για να χωρέσουν σε μερικές γραμμές (Μελετητές, Κατασκευαστές, Διεύθυνση Εθνικού Θεάτρου, κτλ).
Όσο για το μέλλον της αρχιτεκτονικής σε αυτή την πόλη και υπό αυτές τις συνθήκες, για εμάς συμπυκνώνεται στο σκεπτικό: Ανθρώπινη κλίμακα – Ιεράρχηση προτεραιοτήτων – ανασύνταξη αξιών – ενδοσκόπηση σε έργα- δράσεις ουσίας και όχι βιτρίνας» .
