Εξοκείλεις σε νησί, ή σε μπαρ που θυμίζει νησί. Μετά σε δεύτερο μπαρ-αυλή. Μετά αγοράζεις μπλουζάκι(α) με το κιλό… Το τυχαίο είναι το καλύτερο: το μαγαζί πάνω στο οποίο πέφτεις ενώ πήγαινες για αλλού. Κατ’ επέκταση, και το άτομο πάνω στο οποίο πέφτεις. Και η δουλειά, ή ιδέα, που δεν ήταν πουθενά πριν σκοντάψεις απάνω της…
Βρέθηκα στη Νέα Ερυθραία τυχαία εντελώς, και μπροστά στο famous «Low bar» ακόμα πιο τυχαία: για την ακρίβεια, σκυλο-χάθηκα. Πράγμα όχι ασυνήθιστο (χάνομαι και μέσα στο σπίτι μου άμα λάχει), αλλά πάντα ανησυχητικό όταν σου συμβαίνει. Περπατάς δηλαδή και σκέφτεσαι διάφορες μπούρδες ή είσαι τσαντίλας με κάποιον/α ή έχεις πολλά στο κεφάλι σου. Το οποίο κεφάλι σηκώνεις άξαφνα, κοιτάζεις γύρω σου… και δεν έχεις ιδέα πού βρίσκεσαι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση… αναρωτήθηκα μήπως μπήκα σε πλοίο χωρίς να το καταλάβω, μήπως είμαι στη Σίφνο ή σε άλλο νησί πολύ σχετικό, πολύ νέο, πολύ αφράτο μέσα στο Αιγαίο. Μπα. Δεν είχα ούτε μισή αποσκευή, η νύχτα ήταν χλιαρή, φορούσα ακόμα γυαλιά ηλίου στο κεφάλι μου, τύπου-στέκα. Ωστόσο φυσούσε αεράκι Αιγαίου. Και το μπαρ μπροστά μου… όντως, θα μπορούσε να βρίσκεται (μαζί με μένα) σε νησιώτικο πεζόδρομο ή μπαρό-δρομο κάποιας Χώρας.
Αλλά ήμουν στην Αθήνα, μπροστά στο «Low bar» με παραδίπλα τα γειτονικά και εξίσου νόστιμα «Nisi Bar» και «Bar fly», που δημιουργούν μια πιάτσα σαν μικρή Πλατεία Αγίας Ειρήνης, Βορείων Προαστίων. Οι διαφορές είναι ελάχιστες: στο ντύσιμο των κοριτσιών (λιγότερο indie queen/vintage, περισσότερο clean) και στο βαθμό αξυρισιάς των αγοριών (George Clooney rules. Ναι. Κι ας είναι μεγαλούτσικος.) Το «Low» είναι το επίκεντρο της βαβούρας (ποτό €7), με κόσμο να κρέμεται από τα καρεκλάκια του, κορίτσια να τραβάνε σέλφις με υπερ-ντουπερ-σύγχρονα κινητά, αγόρια που όταν δεν είναι ξυρισμένα ή με γένια-τριών-ημερών έχουν μούσια μακρόστενα τύπου «Η Παπαδιά με χώρισε μα γω τη θέλω ακόμα»… Ένα μυστήριο με αυτό το μούσι-ανάποδη-παγόδα, το έχουν ΟΛΟΙ όσοι κάνουν διαφημιστικά απευθυνόμενα σε κοινό νεανικό- trendy-hip-alternative, αλλά όταν κάτι περνάει στα διαφημιστικά σποτ σταματάει να είναι alternative και γίνεται ό,τι πιο mainstream: θα έπρεπε ήδη να αγοράζουν ξυραφάκια ΟΛΟΙ οι θαμώνες της περιοχής Αγίας Ειρήνης, όχι για να κόψουνε φλέβα, αλλά για να θερίσουνε μούσι…
Ένιγουεϊ, επίσης τυχαία (ψάχναμε κάπου να καθίσουμε για να πούμε δυο κουβέντες με τη δημοσιογράφο Βίκυ Καλοφωτιά), τυχαιότατα μάλιστα βρέθηκα στο «Spiti»: μπαρ που, μάλιστα, θυμίζει αυλή σπιτιού ή/και νησί. Ήταν νωρίς το βράδυ, πήραμε «σπιτικές λεμονάδες» (€4 απλή, €4,50 με τζίνζερ) πραγματικά σαν σπιτικές με κλαδάκια δυόσμου. Το «Spiti» βρίσκεται σε μια αυλή στο βάθος μυστήριας στοάς πολύ ήσυχης, με μεγάλη μπάρα στη μια πλευρά και τραπεζάκια στην άλλη, δηλαδή στην αυλή. Αν κοιτάξεις σκέτη την αυλή, σκέφτεσαι «νησί». Αν κοιτάξεις σκέτη την μπάρα, σκέφτεσαι «μήπως να έπαιρνα ένα μοχίτο/σπάνιο ουίσκι/ρακί/κουλό κοκτέιλ;» Ο κόσμος ήτανε λίγος εκείνη την ώρα, κανείς δεν είχε μούσι, και τα κορίτσια φορούσανε απλά πράγματα χωρίς μυστικούς συνειρμούς ή συμβολισμούς, πράγμα ανακουφιστικό…
Τόσο το «Low» όσο και το «Spiti» έχουνε διάφορα βράδια της εβδομάδας dj, ακόμα και live, parties, events και άλλα ενδιαφέροντα με εγγλέζικα γράμματα, οπότε κοιτάχτε τα στο fb, αν δεν θέλετε να αφήνετε τίποτε στην τύχη. ‘Η πηγαίνετε για την ατμόσφαιρα, την ενέργεια – κι ό,τι θέλει ας γίνει. Ορίστε μας.
Αυτές τις μέρες σε φεστιβάλ γκαντεμιάς (1) μου κάηκε το laptop και (2) με χτύπησε λεωφορείο, όχι επειδή ήταν δολοφονικό αλλά επειδή στεκόμουν στη μέση του δρόμου. Για να παρηγορηθώ ή/και απτόητη, μπήκα σε ένα «Επώνυμα ρούχα με το κιλό» και αγόρασα δύο μπλουζάκια (€3 έκαστο), Godske – σούπερ εμπριμέ ακόμα κι όταν το ύφασμα είναι κομματάκι πλάστικους. Μόλις το έβαλα στο Google και είδα πως τα φορέματα κ.λπ. της μάρκας είναι για «mature women with eccentric style» (=μουρλές θείες), αλλά τα μπλουζάκια τους είναι μια χαρά, μέχρι που φοριούνται και με μούσι. Ή με τατουάζ – κάνουν εφέ τατού, άμα τα κοιτάξεις με μισόκλειστα μάτια και έχεις (λίγο) πιει (αρκετά). Που με 3 ευρώ, δεν κάνεις ούτε τατουάζ φυλακής, αν υποθέσουμε ότι ενδιαφέρεσαι. Για το τατουάζ, ή για τη φυλακή
15°
