Με πατέρα Αιγύπτιο, Γαλλίδα μητέρα και Ελληνίδα γιαγιά ο Ζιλμπέρ Σινουέ αισθάνεται ένας ευρωπαίος, που παραμένει ανατολίτης, αλλά νιώθει την Ελλάδα σαν δεύτερο σπίτι του –βλέπετε η γιαγιά του ήταν από τον Βόλο, αν και δεν πρόλαβε να τη γνωρίσει. Στο νέο του βιβλίο, το 22ο της συλλογής του, εξιστορεί τη ζωή του Μωάμεθ με μία δόση μυθοπλασίας. Όταν τον ρωτούν γιατί επέλεξε αυτό το θέμα αυτή την περίοδο, τη στιγμή που βρίσκεται σε έξαρση το μεγαλύτερο κύμα ισλαμοφοβίας παγκοσμίως, απαντά «αυτή ήταν η αιτία που έγραψα το βιβλίο, για να καταλάβω που οφείλεται αυτός ο φανατισμός» και συμπληρώνει «γεννήθηκα στην Αίγυπτο το 1947 και δεν θυμάμαι ποτέ να άκουσα για θρησκεία. Οι γυναίκες δεν φορούσαν καν μαντήλα… Παλαιότερα δεν ήταν έτσι τα πράγματα στη Μέση Ανατολή».
To βιβλίο «Ο Προφήτης του Θεού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός
Η μεγάλη εμπειρία και μαεστρία του Ζιλμπέρ Σινουέ να εντάσσει τη μυθοπλασία στα ιστορικά γεγονότα, όχι αλλοιώνοντας την πραγματικότητα, αλλά εξετάζοντάς την από νέα σκοπιά, ξαναζωντανεύει αυτή τη φορά τη ζωή του Μωάμεθ.
Ένας νεαρός γραφέας, ο Χουσέιν Αμπντ αλ-Τζαουάντ, καλπάζει με το άλογό του στην έρημο. Ο καιρός πιέζει. Είναι πεπεισμένος ότι ο ίδιος ο Ύψιστος του έχει αναθέσει μια ιερή αποστολή: να καταγράψει τις αναμνήσεις του γέροντα για να τις μεταβιβάσει στον κόσμο. Θα φτάσει εγκαίρως ο Τζαουάντ; Ο μαθητής θα μπορέσει να θυμηθεί με κάθε λεπτομέρεια τα λόγια του Μωάμεθ;
Ο κ. Σινουέ αποκαλύπτει ότι η έρευνα για τη ζωή του Μωάμεθ του πήρε ένα χρόνο. Ήθελε να καταλάβει τον λόγο που αυτή η ιστορική προσωπικότητα αποτελεί πηγή έμπνευσης για πάνω από 1 δις άνδρες και γυναίκες. Όσον αφορά την ακρίβεια των στοιχείων που αναφέρονται στο βιβλίο εξηγεί: «Η πρώτη βιογραφία του προφήτη αποτελεί ένα έργο του Ιμπν Ισχάκ, που γράφτηκε τον 8ο αιώνα στη Μεδίνα και ήταν βασισμένη σε μαρτυρίες ανθρώπων που είτε είχαν γνωρίσει οι ίδιοι τον προφήτη, είτε γνώριζαν κάποιους τρίτους που τον είχαν γνωρίσει. Υπήρχαν μόνο 7-8 αντίτυπα αυτής της βιογραφίας, τα οποία εξαφανίστηκαν, ενώ μόνο 1 βρέθηκε στην κατοχή ενός Ιρακινού, ο οποίος εμπνεύστηκε από το πρώτο έργο για να γράψει ένα δεύτερο. Εγώ για τη συγγραφή του δικού μου βιβλίου έχω βασιστεί σε αυτή τη δεύτερη βιογραφία, αλλά και στην προφορική παράδοση. Έχω προσέξει πάρα πολύ τις ιστορικές πηγές και κανείς δεν μπορεί να “επιτεθεί” στο βιβλίο ισχυριζόμενος ότι περιέχει ανακρίβειες».
«Το μόνο που προσέθεσα ήταν ένας φανταστικός διάλογος μεταξύ ενός νέου κι ενός γέροντα και το μόνο που ενδέχεται να σοκάρει ορισμένους, είναι ίσως οι ερωτήσει που απευθύνει αυτός ο νέος».
«Οι χριστιανοί με κατηγόρησαν ότι κάνω διαφήμιση στο Ισλάμ, αλλά οι Γάλλοι μουσουλμάνοι αντέδρασαν πολύ θετικά. Ωστόσο, το βιβλίο δεν θα κυκλοφορήσει στη Μέση Ανατολή, γιατί οι ερωτήσεις του νεαρού γραφέα, μπορεί να θεωρηθούν προσβλητικές για ορισμένους μουσουλμάνους».
«Αυτό που εξηγεί το βιβλίο είναι ότι υπήρχαν δύο προφήτες, για την ακρίβεια πρόκειται για δύο διαφορετικές ζωές που έζησε ο Μωάμεθ, πρώτα στη Μέκκα και αργότερα στη Μεδίνα. Στη Μέκκα ο έζησε ως προφήτης, όπως ο Ιησούς, διδάσκοντας στους πολυθεϊστές, τότε (630-640 π.Χ.), Άραβες ότι ο Θεός είναι ένας. Παράλληλα έδωσε δικαιώματα στις γυναίκες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παίρνουν διαζύγιο, να κάνουν εμπόριο και να δέχονται κληρονομιά. Προέβη σε πολύ προοδευτικές ενέργειες, τη στιγμή που οι γυναίκες θάβονταν ζωντανές αμέσως μετά τη γέννησή τους.
Όσο όμως η φήμη του στη Μέκκα μεγάλωνε, άρχισε να αποκτά εχθρούς, ενώ η ζωή του διέτρεξε μεγάλο κίνδυνο. Το ίδιο και οι μαθητές του. Τότε ξεκίνησε η δεύτερη ζωή του στη Μεδίνα, όπου κατέφυγε προκειμένου να υπεραμυνθεί των πιστεύω του. Εκεί, όμως δεν βρέθηκε με την ιδιότητα του προφήτη, αλλά του πολεμιστή. Ενώ στην αρχή γίνεται μαχητής για να αμυνθεί, στη συνέχεια γίνεται κατακτητής και ιδρύει το Ισλαμικό Κράτος. Εκείνη την περίοδο αυτές οι ενέργειες ήταν αναγκαίες, αλλά σήμερα αυτός ο πόλεμος δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται. Οι βίαιοι στίχοι που εμπεριέχονται στο Κοράνι είναι αυτοί που εμπνέουν σήμερα τον μουσουλμανικό κόσμο και αποτελούν τη θεωρητική βάση για την υιοθέτηση ακραίων θέσεων.
Για να ερμηνευθεί η βία που διδάσκει το Κοράνι, πρέπει οι πιστοί να αντιληφθούν ότι εκείνη αφορούσε τις ιστορικές συγκυρίες στις οποίες γράφτηκαν τα κείμενα. Πριν 1.400 χρόνια, όταν ειπώθηκαν οι λέξεις αυτές, υπήρχε πόλεμος. Το πρόβλημα σήμερα ξεκινάει επειδή κάποιοι χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις στον 21ο αιώνα. Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία, θα δει ότι όλοι οι μεγάλοι κατακτητές διακήρυσσαν φοβερά πράγματα, αφορούσαν όμως μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή και δεν μπορούμε να τα εφαρμόζουμε σήμερα».
Είναι άραγε λοιπόν το βιβλίο αυτό μία προσπάθεια να καταπολεμηθεί η ισλαμοφοβία, μέσω της γνώσης της ιστορίας και της κατανόησης του πώς φτάσαμε στον σύγχρονο φανατισμό; «Πρέπει να παραδεχτώ ότι πρωτίστως γράφω για εμένα. Για να εξηγήσω στον ίδιο μου τον εαυτό πράγματα που δεν κατανοώ. Αν τώρα τύχει να επηρεάσω και άλλους ανθρώπους και να τους βοηθήσω να κατανοήσουν κάτι που αγνοούν, τότε θα είμαι πολύ ικανοποιημένος».
Ισλαμικός Φονταμενταλισμός
«Η άνοδος του ισλαμικού φανατισμού πιστεύω ότι έγκειται στη φτώχια, τον αναλφαβητισμό και ένα αίσθημα αδικίας που αισθάνονται οι άνθρωποι εκεί σε σχέση με τη Δύση. Στην Αίγυπτο το 35% του πληθυσμού είναι αναλφάβητο, στο Μαρόκο το ποσοστό είναι 25%, ενώ η Τυνησία είναι μάλλον η χώρα με το μεγαλύτερο μορφωτικό επίπεδο. Πρόκειται για πολύ φτωχούς και εύθραυστους ανθρώπους, χωρίς κουλτούρα και μόρφωση, που πείθονται πολύ εύκολα να σκοτώσουν κάποιον για 100 δολάρια, με την πρόφαση ότι κάποιοι θα προσέχουν την οικογένειά τους και ο Αλάχ τους ίδιους».
«Μα στον ISIS δεν κατατάσσονται μόνο αυτοί που λέτε, αλλά και νέοι, μορφωμένοι άνθρωποι της Δύσης», λέει η ένσταση.
Ο κ. Σινουέ απαντά: «Οι νέοι της Δύσης δυσκολεύονται να βρουν το νόημα της ζωής. Οι συνθήκες ολοένα δυσκολεύουν και είναι σαν κάποιος να τους έχει αφαιρέσει το όνειρο. Είναι εύκολο επομένως να τους επηρεάσεις. Δύο φίλοι του γιου μου, 20 χρονών, αυτοκτόνησαν πέρυσι…»
Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης
«Είμαι γενικώς ένας ανήσυχος αισιόδοξος. Θέλω να ελπίζω, αλλά ξέρω ότι δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι. Δεν είναι φυσιολογικό το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου να βρίσκεται στα χέρια 8 ανθρώπων, δεν είναι φυσιολογικό. Η επανάσταση στον Αραβικό κόσμο ίσως να ήταν η αρχή για κάτι νέο. Πιστεύω ότι και στην Ελλάδα συνέβη κάτι σαν επανάσταση, αφού ο λαός εκδήλωσε πολλάκις την αντίθεσή του στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και εκφράστηκε η ανάγκη για περισσότερη δικαιοσύνη.
Αν γινόταν δημοψήφισμα για την ΕΕ στη Γαλλία, ο κόσμος θα έλεγε Όχι. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι η Μαρίν Λεπέν θα εκλεγεί. Ίσως τα καταφέρει στον πρώτο γύρο, αλλά μέχρι εκεί. Αν και αισθάνομαι Ευρωπαίος, πρέπει να δεχτούμε ότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα είναι τρελό. Είναι πολύ δύσκολο για 27 χώρες με διαφορετική κουλτούρα και συμφέροντα, να καταφέρουν να συνεργαστούν σε τόσο σύνθετα ζητήματα.
Λέω 27 και όχι 28, γιατί θεωρώ ότι η Βρετανία θα αποχωρίσει οριστικά από την Ένωση. Αυτό ωστόσο δεν με πειράζει καθόλου, γιατί ως κράτος μέλος δεν υπήρξε ποτέ πραγματικά στην ΕΕ. Ήταν πάντα με το ένα πόδι στις Βρυξέλλες και το άλλο στη Βρετανία. Αν όμως αποχωρούσε η Ελλάδα θα με πείραζε πολύ και θα ήταν ένα μεγάλο σοκ για μένα, γιατί είναι η κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Εφόσον η Δεξιά και η Αριστερά απέτυχαν, ο κόσμος δεν έχει άλλη επιλογή, παρά να πάει στα άκρα. Έχω φίλους σοσιαλιστές στη Γαλλία, που θα ψηφίσουν Λεπέν, γιατί μπορεί πολλοί Έλληνες να μου λένε ότι ο Τσίπρας ήταν ψεύτης, αλλά και ο Ολάντ ήταν επίσης ψεύτης. Βέβαια η φράση «ψεύτης πολιτικός» είναι σήμερα πλεονασμός… Αν δεν βρούμε λύσεις στα καίρια σύγχρονα ζητήματα, τα ακραία κόμματα θα βρουν ελεύθερο πεδίο για να ανέλθουν στην εξουσία».
17°
Είναι άραγε λοιπόν το βιβλίο αυτό μία προσπάθεια να καταπολεμηθεί η ισλαμοφοβία, μέσω της γνώσης της ιστορίας και της κατανόησης του πώς φτάσαμε στον σύγχρονο φανατισμό; «Πρέπει να παραδεχτώ ότι πρωτίστως γράφω για εμένα. Για να εξηγήσω στον ίδιο μου τον εαυτό πράγματα που δεν κατανοώ. Αν τώρα τύχει να επηρεάσω και άλλους ανθρώπους και να τους βοηθήσω να κατανοήσουν κάτι που αγνοούν, τότε θα είμαι πολύ ικανοποιημένος».
