Η μνημονιακή περίοδος δεν επέφερε μόνο αλλαγές στη χώρα, αλλά και στο εκλογικό σώμα. Το βασικότερο είναι ότι διαμόρφωσε ένα νέο ακροατήριο. Χαρακτηριστικά του στοιχεία, ο φθόνος και η μισαλλοδοξία. Τα στοιχεία αυτά δεν βγήκαν από τη μήτρα ενός χώρου. Αντιθέτως, διαπερνούν το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος – δεξιόστροφου και αριστερόστροφου. Κοινό τους γνώρισμα, η εναντίωση στον ορθολογισμό. Το υπόστρωμα που δημιούργησε η κρίση είχε ως αποτέλεσμα την ανάδυση του άκρατου εθνολαϊκισμού. Ο αντιμνημονιακός λόγος, οι συνωμοσιολογίες, ο αντιευρωπαϊσμός τροφοδότησαν τις δεξαμενές του, καθιστώντας τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίαρχη δύναμη. Ακόμη και η σημερινή δραστική υποχώρηση του σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει και την απομείωση των ανορθολογικών απόψεων και αντιλήψεων.
Τα όσα εμετικά γράφτηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον του Λουκά Παπαδήμου είναι αποκαλυπτικά. Δείχνουν την ανθεκτικότητα ενός χυδαίου και φασίζοντα λαϊκισμού. Το μίσος, η εμπάθεια, οι ψυχώσεις, οι εμμονές εξακολουθούν να τον ανατροφοδοτούν. Τα συγκεκριμένα αποκρουστικά φαινόμενα δεν περιορίζονται σε κάποιους ακραίους και ανερμάτιστους. Βρίσκουν ανταπόκριση και σε αξιοσημείωτο τμήμα της κοινής γνώμης. Η επιρροή τους κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι. Η μνημονιακή μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ ούτε τα αποδυνάμωσε ούτε τα λείανε.
Άλλωστε το κυβερνών κόμμα φροντίζει να τα καλλιεργεί με τις τωρινές αλλοπρόσαλλες πολιτικές του. Ο απύθμενος τακτικισμός του δεν εξυπηρετεί μόνο παιχνίδια εντυπώσεων για εσωτερική κατανάλωση. Στην ουσία υποδαυλίζει τα πλέον άγρια ένστικτα σημαντικής μερίδας πολιτών. Οι στοχεύσεις του είναι διακριτές διά γυμνού οφθαλμού. Καίριο μέλημα, να κρατηθεί ζωντανή η σχέση με ό,τι αποπνέει στείρα καταγγελτική διάθεση και συμπεριφορά. Οι πρόσφατοι χειρισμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ως προς το χρέος δεν είναι απλώς αχρείαστοι, άστοχοι και απαίδευτοι. Πρωτίστως αποσκοπούν στο να συντηρήσουν τη γνώριμη λαϊκιστική ρητορική περί «σκληρής διαπραγμάτευσης».
Ο πρωθυπουργός, βλέποντας την απήχηση του ίδιου και του κόμματός του να μειώνεται, θέτει εκβιαστικά διλήμματα στους εταίρους και στους δανειστές. Αν και γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο ενέχει τον κίνδυνο να του γυρίσει μπούμερανγκ. Στην πραγματικότητα προσπαθεί να επανασυνδεθεί με εκείνους τους ψηφοφόρους του που δηλώνουν απογοητευμένοι από τις υποχωρήσεις και τις αναστροφές του. Είτε γιατί πίστεψαν σε χίμαιρες. Είτε διότι έχουν μολυνθεί από την τοξικότητα του ανορθολογισμού. Το βέβαιο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί συνταγή ήττας.
