Δεκέμβρης με φώτα αναμμένα και ανθρώπους σβηστούς

Καλό μήνα είπαμε; δεν είπαμε.  

Κι εγώ το μετάνιωσα εδώ που τα λέμε που πήγα να το ξεστομίσω στην κύρια δίπλα που περίμενε για να ανανεώσει την κάρτα απεριόριστων διαδρομών. 

Τη στιγμή που μπορώ να πω είχα γίνει ένα με το πνεύμα των γιορτών πλησιάζει μια γυναίκα, ρακένδυτη - προφανώς άστεγη, για να ζητήσει χρήματα.  

Η εν λόγω κυρία που ανέφερα στην αρχή προσπαθούσε επίμονα να κρυφτεί πίσω μου. Στην αρχή δεν το κατάλαβα, με τα ακουστικά στα αυτιά- αχ αυτοί οι νέοι!- αλλά μόλις την είδα να κοιτάει με τεράστια αποστροφή προς το μέρος της άστεγης σιγουρεύτηκα. 

(Χοχοχο.  Καρβουνάκι στο παπουτσάκι της κυρίας για τις γιορτές! )

Και πουφ! Το πνεύμα των γιορτών έφυγε κακήν κακώς. Μου το έδιωξε. 

Δεν είναι που μου τη δίνουν αυτές οι συμπεριφορές, είναι που με στεναχωρούν. 

Ή τουλάχιστον με μπερδεύουν. 

Πού κρύφτηκε ο καλός, φιλάνθρωπος, ο "αγαπάτε αλλήλους " χριστιανός σας;

Αγαπητοί, Συγγνώμη για την θρησκευτική ταμπέλα αλλά προσπαθώ να σας καταλάβω. 

Να μπω στη θέση σας. Να αφουγκραστω τις σκέψεις σας. Τον λογισμό σας. 

Αδιέξοδο.  

Μη μου χαμογελάτε αγαπητή κυρία, δεν σας καταλαβαίνω.  Δεν καταλαβαίνω την απέχθεια σας, δεν καταλαβαίνω τι έχετε μέσα στο κεφάλι σας. Μη μου χαμογελάτε λέω, θα σας τα πω. Λίγο ακόμα και θα ανοίξω το στόμα μου και θα σας τα πω. 

Με απογοητεύσατε κυρία μου, κι εσείς κι όλοι σας. 

Κι όχι μόνο εμένα.  

Να, εδώ και τον αγαπητό Charles Bukowski. 

Συγγνώμη Charly, απ'ότι φαίνεται ούτε φέτος θα υπάρχουν σβηστά φώτα κι «αναμμένοι» άνθρωποι.

---

Σας αρέσει να διαβάζετε τα άρθρα της A.V. Εμάς μας αρέσει να διαβάζουμε τις ιστορίες σας. Γράψτε μας και θα δημοσιεύουμε ό,τι μας στέλνετε στο yousaid@athensvoice.gr