Η εικαστικός Αλεξάνδρα Κατσιάνη διαβάζει στο βίντεο ένα επίκαιρο παραμύθι με τίτλο «Εκλογές, μια ιστορία με ζώα». Το παραμύθι κυκλοφόρησε το 1980, στη Σάμη Κεφαλονιάς, από τις Εκδόσεις Τσάμπα. Στο βίντεο η ανάγνωση ακολουθεί τις γλωσσικές ιδιοτροπίες εκείνης της εποχής, που τόσο μα τόσο ιδιοτρόπως προσομοιάζει με τη δική μας.
Όταν πια σύγχυση και δυσαρέσκεια επικράτησε ανάμεσα στα ζώα, κατοικίδια και μη, από τα παραμύθια που έφτιαχναν οι άνθρωποι δίνοντάς τους χαρακτηριστικά και ιδιότητες που ποτέ δεν είχαν, προκήρυξαν εκλογές. Να διαλέγουν επιτέλους μόνα τους ποιο απ’ όλα θ’ αντιπροσώπευε την καλοσύνη. Να μην εξαρτώνται από τη γνώμη και την κρίση άλλων.
Κι ορίστηκε η μέρα κι ο τόπος της ψηφοφορίας, έγιναν οι κατάλογοι των ψηφοφόρων, σχηματίστηκαν επιτροπές για το μέτρημα των ψήφων. Όλα στην εντέλεια. Χαρτιά, χαρτάκια, χαρτόνια, χαρτοπόλεμος, χαρτοπολτός, χαρτόμαζα, χαρτοπετσέτες, χαρτοσακούλες: τα πάντα επιστρατεύτηκαν στον προεκλογικό αγώνα. Λόγοι, κηρύγματα, συμβουλές, υποδείξεις. Ο καθένας και οι προτιμήσεις του. Οι μέρες κυλούσαν, η αβεβαιότητα αυξανόταν, μαζί κ’ η αγωνία.
Βέβαια, όλα τα ζώα δεν πήραν μέρος στις εκλογές. Υπήρχαν αρκετά που πίστευαν ότι εκλογές σαν κι αυτές γίνονται για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια της κοινής γνώμης. Έλεγαν πως κάθε ζώο έχει καλές και κακές πλευρές. Και έκαναν συγκεντρώσεις. Και έκαναν διαδηλώσεις. Κι έβγαζαν λόγους προσπαθώντας να πείσουν κι άλλα ζώα να μην ψηφίσουν, δίνοντας έτσι μεγαλύτερη ένταση στο ηλεκτρισμένο κλίμα που επικρατούσε. Τ’ άλλα πάλι, τα φυλακισμένα στους ζωολογικούς κήπους, κανένας δεν τα ρώτησε φυσικά αν ήθελαν να ψηφίσουν. Παρακολουθούσαν, όσο μπορούσαν, τη γενική κινητοποίηση, θλιμμένα, αμέτοχα.
Η μέρα που ορίστηκε των εκλογών ξύπνησε με μουγκανητά και βρυχηθμούς, γαυγίσματα, βελάσματα, φωνές χιλιάδων ζώων που σχηματίσανε ουρές για να ψηφίσουν. Μέχρι που έπεσε ο ήλιος συνεχιζόταν η ψηφοφορία. Κι όταν ήρθε το βράδυ, μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, αναγγέλθηκε το αποτέλεσμα της καταμέτρησης των ψήφων: από ‘δώ και μπρος την καλοσύνη θ’ αντιπροσώπευε το αρνί.
Το γλέντι άναψε και κράτησε τρεις μέρες και τρεις νύχτες. Την τέταρτη μέρα όμως, ο λύκος υπέβαλε ένσταση. Ισχυριζόταν ότι η εκλογή ήταν άκυρη. Το αρνί, έλεγε, ήταν καλό από αναγκαιότητα. Κι αν ακόμη ήθελε να είναι κακό, δεν θα μπορούσε, αφού ούτε νύχια έχει, ούτε κέρατα, ούτε δόντια κοφτερά, ούτε ξεχωριστή δύναμη.
Γιατί έκανε ο λύκος την ένσταση; Πολλά ειπώθηκαν και λέγονται ακόμη. Ότι τάχα, επειδή έχει τη φήμη του κακού, θέλησε να δείξει πως κι αυτός νοιάζεται και φροντίζει για την υπόθεση του καλού. Ότι τάχα, επειδή το αρνί με την εκλογή του απέκτησε μεγάλο κύρος κι ακτινοβολία ανάμεσα στα ζώα, έγινε δύσκολη λεία κι ο λύκος με την ένστασή του προσπαθούσε να κάνει τα πράγματα πιο ευνοϊκά για κείνον. Είναι δύσκολο ν’ αντιληφθεί κανένας τις προθέσεις που υπάρχουν πίσω από μια πράξη.
Σε περισυλλογή έπεσαν τα ζώα. Από την άλλη μεριά η γραφειοκρατία εμπόδιζε να βρεθεί μια λύση. Τελικά, μέσα σε θυμούς κι ενθουσιασμούς, καυγάδες κι επευφημίες, αποφασίστηκε να επαναληφθούν οι εκλογές. Καινούργιες δόξες γνώρισαν χαρτιά και χαρτάκια, χαρτόνια και χαρτοπόλεμος, χαρτοπολτός, χαρτόμαζα, χαρτοπετσέτες και χαρτοσακούλες. Συγκεντρώσεις. Συνελεύσεις. Συζητήσεις με επιχειρήματα καινούργια. Έγιναν, λοιπόν, ξανά οι εκλογές κι εκλέχθηκε ο ελέφαντας.
14°
