ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε είδα στο φανάρι Ακαδημίας και Ιπποκράτους. Περνούσαμε ο καθένας στην απέναντι μεριά και τα βλέμματά μας συναντήθηκαν έντονα στη μέση της διάβασης. Μιλούσες στο κινητό.

Είχα έρθει το πρωί για συνέντευξη. Γκ. Τζένη το όνομά σου. Μιλήσαμε, χαιρετηθήκαμε στο τέλος. Σε σκέφτομαι συνέχεια. Ελπίζω να το δεις, Γρηγόρης. 

Σε είδα στα Πατήσια απέναντι από το πάρκο στο ισόγειο. Καθόσουνα στο μπλε τραπεζάκι, με γοήτευσαν τα μάτια σου και ο τρόπος που κάπνιζες αυτά τα τσιγαράκια. Περνάω ξαναπερνάω, αλλά είναι κλειστά. Ελπίζω να είσαι καλά (γυναίκα γύρω στα 60 με σγουρά καστανά μαλλιά). Στείλε μου…

Πιστεύετε στον Άγιο Βαλεντίνο;

Μια καρδιά σοκολατίνα έχει στήσει την κομπίνα κάπου εκεί ψηλά. Να χυθεί σαν καταρράκτης ένα κίνημα αγάπης σε μια γειτονιά. Οι ζωές μας είναι κρίμα να κυλάνε χωριστά. Κάνε απόψε ένα βήμα κι έλα πάρε με αγκαλιά.

Λίγο απίθανο να σε βρω αλλά ας προσπαθήσω. Όμορφη κοπέλα με τα ακουστικά στα αφτιά. Τετάρτη στις 11:05 μπήκαμε μαζί στο λεωφορείο στην Παπάφη και κατεβήκαμε μαζί στη στάση Σιντριβάνι. Ήθελα να σου μιλήσω αλλά ντράπηκα. Αν το δεις στείλε. Με μάγεψες...

Σε είδα την Παρασκευή στο «Ερωτηματικό», ήσουν με τρεις φίλους σου κι εγώ με την παρέα μου. Είχες κάτσει απέναντί μου και κοιταζόμασταν συνέχεια. Περίμενα να μου μιλήσεις... Αν το δεις, στείλε μήνυμα.

Ποιο είναι το μέρος το κρυφό, που θα σε συναντήσω; Τα μάτια σου θέλω να δω, το δέρμα σου να αγγίξω. Να νιώσω την ανάσα σου, να φτάσω την ψυχή σου. Μακριά από λόγια αγνώστων και γνωστών, μακριά από το γκρίζο. Μακριά από όσους την αγάπη μας δεν την κατανοούν, δεν την υπολογίζουν, που δεν την λογαριάζουνε, δεν την εβλέπουν και ούτε την αγγίζουν. Ποια είναι αυτή η ανατολή που θα 'ναι μόνο δικιά μας; Εκεί που θα 'μαστε οι δύο, κανένας άλλος δεν θα είναι στην καρδιά μας.

Δεν είναι πολλές οι πιθανότητες να το δεις, αλλά είπα να το δοκιμάσω. Κυριακή 02/02, γύρω στις 21.10 βρεθήκαμε στη διασταύρωση Αλίμου και Ποσειδώνος, με κατεύθυνση τον Πειραιά. Εγώ ως συνήθως τραγουδούσα στο αυτοκίνητο και εσύ στα δεξιά μου με παρατηρούσες και κρυφογελούσες. Όταν το συνειδητοποίησα, γύρισα και σε κοίταξα, σου χαμογέλασα αμήχανα και το έκανες και εσύ πίσω. Σκέφτηκα να ανοίξω το παράθυρο να σου μιλήσω αλλά ντράπηκα λίγο, άνοιξε και το φανάρι και δεν πρόλαβα. Ήθελα να σου πω ότι μου έφτιαξες το βράδυ 🙂

Δευτέρα 3/2, γύρω στις 5 το απόγευμα. Ετοιμάζουν να κατέβω στη στάση Ακαδημία μέχρι που ένιωσα το βλέμμα σου και ευχήθηκα να μην κατέβαινα ποτέ. Γαλανά τα δικά σου μάτια και τα δικά μου καστανά όπως και τα μαλλιά μου ενώ τα δικά σου ξανθά και κοντά. Λες να τύχει να βρεθούμε σε στάση ή σε μέιλ;