ΣΕ ΕΙΔΑ

Διασταυρωθήκαμε στη Βασιλίσσης Σοφίας, στο ύψος του μουσείου Μπενάκη περίπου. Κοιταχτήκαμε, σταματήσαμε κι οι δύο μέχρι που φύγαμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτός που κάπνιζε στη στάση του λεωφορείου.

Δεν ξέρω πώς γίνεται να τα κάνω όλα τόσο περίπλοκα και μεγάλα στο μυαλό μου. Μάλλον δεν την αξίζω τελικά... Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο, μπορεί να σου φέρει αυτός ο κόσμος Α.💙

Σήμερα το πρωί πριν της 11, ήρθα στο κατάστημα για επιστροφή εξοπλισμού. Γινόταν χαμός από κόσμο ο οποίος περίμενε. Ξαφνικά σε είδα στον πάγκο σου να εξυπηρετείς, σε κοίταξα αρκετές φορές, σκέφτηκα να έρθω να σε ρωτήσω μήπως γινόταν να με εξυπηρετήσεις... Δεν ήρθα, ήρθες εσύ όμως και με εξυπηρέτησες παρότι δεν ήταν στα καθήκοντά σου, είσαι σε διαφορετικό τμήμα. Είχε κόσμο και με έπιασες εξαπίνης. Σε ευχαριστώ θερμά για την εξυπηρέτηση. Θέλω να σου ζητήσω να βγούμε. Ο μοναδικός μου ενδοιασμός είναι ότι είναι ο εργασιακός σου χώρος. Μακάρι να το δεις και να μου στείλεις. Πραγματικά, είσαι ό,τι πιο όμορφο έχω δει. Είσαι και εσύ ψηλή τελικά!

Μετά την πορεία…

Να σε αγγίξω, να σε κρατήσω, να δω τα μάτια σου να γαληνεύουν στην αγκαλιά μου και τις πληγές σου να κλείνουν. Θέλω να ζήσουμε το αίσθημα και την ανάγκη μας, το σκοτάδι και το φως μας. Πάρε το χέρι μου. Σ' αγαπώ, μην ανησυχείς για μένα.

Δε βρίσκω θνητά λόγια για να περιγράψω την αιθέρια ύπαρξή σου. Θα περιοριστώ στο ότι φορούσες ένα καφέ παλτό και ένα κόκκινο κασκόλ. Στεκόμουν δίπλα σου για λίγο (εγώ μπλε κασκόλ και γεροντέ γυαλιά οράσεως) αλλά κατά τις επτά παρά πήρες το 203 για Καρέα, δεν πρόλαβα να πω κάτι (όχι ότι είχα πολλές ελπίδες) και ξέρω ότι έχασα την ευκαιρία για πάντα, αλλά αξίζει μια προσπάθεια, έστω και ιντερνετική.

Ονειρεύομαι τη ζωή μαζί σου. Είσαι ο φύλακας Άγγελος των ονείρων μου.

Παρασκευή, στην ουρά για τον «Τhe boy», ήσουν πίσω μας με έναν φίλο σου ο οποίος σε ρώτησε αν είναι μπλε η μπλούζα σου γιατί την βλέπει ροζ (;). Αν κατάλαβα καλά, ασχολείσαι με την οργάνωση και τον ήχο σε εκδηλώσεις -μπορεί και να δουλεύεις στο ίδρυμα- Σε είδα μετά και στην Κitty στον εξώστη μπροστά δεξιά. Αν το δεις, στείλε.

Να σε φροντίζω, να προστατεύω το άθικτο φως της καρδιάς σου, το φως που μου έδινε ελπίδα τόσο καιρό. Πώς να επιτρέψω να το κλέψει κάποιος άλλος; Θα εκτιμήσουν το ανεκτίμητο; Δεν μπορούν καν να το δουν. Κλαίω μονάχα μην και χαθεί το όνειρό μας, τίποτα άλλο δεν με αγγίζει. Θα είσαι φως για τα σκοτάδια της αβύσσου μου; Θα είσαι ο φάρος που θα με οδηγήσει στη στεριά, στα πελάγη που προσπαθούν να με βυθίσουν; Θα ανατείλει ο ήλιος επιτέλους για εμάς, μετά από τόσες τρικυμίες; Όταν είσαι έτοιμη, θα είμαι δίπλα σου.

...χάθηκα μέσα στο βλέμμα σου! Το μαύρο, το άσπρο, τα κατάμαυρα σγουρά σου μαλλιά συνάντησαν τα μάτια μου, κι εγώ τα δικά σου! Μετά είδα γύρω σου και γύρω μου και επανήλθα στην πραγματικότητα. Είσαι πανέμορφη, κορίτσι μου!