Κατσαρόλες με βιβλία: Η «διάλυση πολλών ψευδαισθήσεων» από την Άλκη Ζέη
Το μάτι μου πέφτει στην «Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα», ένα βιβλίο «για τους μεγάλους έρωτες, τις περιπέτειες, όταν οι εραστές χάνονται και αναζητούνται διασχίζοντας τον κόσμο»
Κατσαρόλες με βιβλία: Συνταγή από το βιβλίο «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» της Άλκης Ζέη
Τα βιβλία της Άλκης Ζέη είναι διάσπαρτα στο σπίτι. Σε διαφορετικές εκδόσεις και στις παιδικές βιβλιοθήκες και στις βιβλιοθήκες των μεγάλων. Η γοητεία της είναι ο καθαρός της λόγος και το γεγονός πως, αν και ενταγμένη στην αριστερά, υπήρξε πάντα ένα ελεύθερο πνεύμα.
Μπαίνω στην ιστοσελίδα alkizei.com η οποία καταγράφει τη διαδρομή της και το ατελείωτο λογοτεχνικό της έργο.
Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923, στην οδό Κέας, στην πλατεία Κολιάτσου, στις 15 του Δεκέμβρη. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Όταν άρχισε το σχολείο, η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στο Μαρούσι και στη συνέχεια στην Αθήνα. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, ο οποίος πέθανε το 1991. Απέκτησαν δύο παιδιά, την Ειρήνη και τον Πέτρο. Η ίδια έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στις 27 Φεβρουαρίου 2020.
Το μάτι μου πέφτει στην «Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα». Το βιβλίο μιλάει «για τους μεγάλους έρωτες, τις περιπέτειες, όταν οι εραστές χάνονται και αναζητούνται διασχίζοντας τον κόσμο. Έτσι, βέβαια, κι η Ελένη φτάνει στα πέρατα της Γης για να ξανασμίξει με τον μυθικό αρραβωνιαστικό. Μονάχα που οι σημερινοί ήρωες δεν έχουν να παλέψουν με δράκοντες και με καστρόπυργους αλλά με τις συμπληγάδες της Ιστορίας. Αυτή ορίζει τη μοίρα τους, ρυθμίζει τις ερωτικές συμπεριφορές, πλάθει πρότυπα ή θαμπώνει τη λάμψη των ανθρώπων. Ο διπλός ιστός λοιπόν, της προσωπικής και της συλλογικής περιπέτειας, πλέκεται αβίαστα στο μυθιστόρημα. Πρόσωπα κοινά, αθέλητοι πρωταγωνιστές ή ανίδεοι κομπάρσοι του δράματος: Αντίσταση, Εμφύλιος, διώξεις. Μεγάλα οράματα και διαψεύσεις, διάλυση πολλών ψευδαισθήσεων. Η Ελλάδα, ο κόσμος», όπως διαβάζω στο οπισθόφυλλο του βιβλίου από τις εκδόσεις Κέδρος.
Ψάχνω στις σελίδες. Κάπου θυμάμαι αναφέρεται ένα οικογενειακό γεύμα!
«Η Νάντια είχε κουβαλήσει από χθες τα μαχαιροπήρουνα της γιαγιάς της και ένα σερβίτσιο πορσελάνη, θαρρώ της προγιαγιάς της. Έφτιαξε και το περίφημο “ναπολεόν” της. Η Ουρούν ετοίμασε δύο κατσαρόλες ουζμπέκικο πιλάφι και η Ευγνένια Γκαβρίλοβνα ένα λοφάκι πιροσκί. Ο Αντρέας κατέφτασε με σαμπάνια και χαβιάρι κι εγώ κάνω τη σπεσιαλιτέ μου “μπεφστρογκάνο”, δηλαδή μικρά κομμάτια μοσχαρίσιο κρέας με κρέμα και μανιτάρια. Όχι, τρώμε οδοντόπαστες! Έχουμε ντυθεί με τη Δαφνούλα με καινούργια φουστάνια από τη βαλίτσα της Λίζας. Μόνο ο Αχιλλέας στεναχωριέται που δεν έχει κοστούμι να φορέσει. Ένα κοστούμι μπλε σταυρωτό σακάκι και φαρδιά παντελόνια, σαν κι αυτά που φορεί η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΣΕ στην εξέδρα, στην Κόκκινη Πλατεία τις μέρες της παρέλασης. Ο Αντρέας, φιγουρίνι σκέτο με το γιλέκο της Λίζας και παπιγιόν που έφτιαξε μόνο στο ίδιο χρώμα».
Σε μία κατσαρόλα τοποθετούμε τη γλώσσα ώστε να βράσει με ένα κρεμμύδι, τα καρότα, το σέλερι και τα αρωματικά χόρτα. Την αφήνουμε σε σιγανή φωτιά 2μιση με 3 ώρες. Σε ένα τηγάνι βάζουμε το βούτυρο και σοτάρουμε το άλλο κρεμμύδι κομμένο σε φέτες. Προσθέτουμε το ξίδι, τον πελτέ ντομάτας και τις πιπεριές ψιλοκομμένες. Στη συνέχεια ρίχνουμε το κρασί και τον ζωμό και ρίχνουμε αλατοπίπερο. Βγάζουμε τη γλώσσα από την κατσαρόλα, της αφαιρούμε το δέρμα και την κόβουμε σε φέτες. Τοποθετούμε τις φέτες σε μία πιατέλα και τις περιχύνουμε με τη σάλτσα.
Το βιβλίο «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» της Άλκης Ζέη, εκδόσεις Κέδρος, εκδόσεις Μεταίχμιο
15°
