Τα 100 κλισέ που χρησιμοποιούνται αλύπητα στο γράψιμο
«Τα σμιλεμένα της γόνατα…» και άλλες μπαναλαρίες
Χρησιμοποιούνται με τρέλα στη λογοτεχνία, όχι μόνο στην δημοσιογραφία, που (πάει στο διάολο) συγχωρούνται λόγω βιασύνης… και δεν λένε ποτέ αυτό που νομίζουν ότι λένε αλλά κάτι που κανείς δεν σκοτώνεται να μάθει.
Χρησιμοποιήστε τα αν επιμένετε - ξέροντας ότι είναι κλισέ-τούβλα – αλλά με αυτοσαρκασμό … ή προσθέστε τα δικά σας στη λίστα!
• .Πριν στεγνώσει η μελάνη
• .Πριν (προλάβουν να) στεγνώσουν τα δάκρυα στα μάτια της/του
• .Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια της
• .Τα αυτιά της άρχισαν να βουίζουν
• .Ήταν το καμάρι του πατέρα του/της
• .Το αθώο παιδί/ έπαιζε αθώα/ ανυποψίαστο/ η ανυποψίαστη νέα/ η αθώα και ανυποψίαστη/ η νεαρή καλλονή/ η άτυχη καλλονή
• .Χλωμός σαν φάντασμα/ κίτρινος σαν λεμόνι/ κατακόκκινος σαν αστακός/άσπρη σαν το γάλα/ κατάλευκη σαν απάτητο χιόνι
• .Γενναίος σαν λιοντάρι/ όρμησε σα λιοντάρι/σαν τίγρη/σαν αρκούδα/ όρμησε σαν λυσσασμένος / σαν πεινασμένο σκυλί/ σαν τσακάλι/ σαν λυσσασμένη γάτα
• .Τρώγονται σαν το σκύλο με τη γάτα/ σα τα κοκόρια
• . Πήγανε σαν πρόβατα στο μαντρί/ στη σφαγή
• . Πονηρός σαν αλεπού/αθώα σαν περιστέρι/ πεισματάρης σα μουλάρι-γάιδαρος/ ήρεμος σαν αρνί/ χαζός σαν αγελάδα-μοσχάρι-ζουλάπι/ βρώμικος σαν γουρούνι
• .Η φωνή της ήταν (σαν) μελωδία στ’ αυτιά του/ σαν θεία μελωδία/ουράνια μελωδία
• .Το δωμάτιο ήταν αχούρι/ Το σπίτι ήταν (σαν) στάβλος
• .Τα κουρέλια που φορούσε
• .Είχε μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, σημάδι ξενυχτιού/κραιπάλης
• .Κάπνιζε το ένα τσιγάρο πάνω στο άλλο
• .Κάπνιζε σαν φουγάρο/τσιμινιέρα/εργοστάσιο
• .Πεινάει σα λύκος/ τρώει σα γουρούνι/ κολυμπάει σαν δελφίνι-ψάρι/ χτυπιέται σα χταπόδι/ γουργουρίζει σα γάτα/κουρνιάζει σαν γάτα/ τσιμπολογάει σαν πουλάκι-ποντικάκι/ γυρνάει γύρω γύρω σα λιοντάρι στο κλουβί/ λιάζεται σα τη σαύρα/ πλατσουρίζει σαν παπί
• . Σαν καρδερίνα* στο κλουβί (*όχι ο Τουίτη)
• .Με κοντά παντελονάκια/ Με κοντά σοσόνια
• .Με ατέλειωτα, μακριά πόδια/ και τορνευτές γάμπες
• .Τα κρινοδάχτυλά της
• .Ο φιλντισένιος της λαιμός
• .Τα αλαβάστρινα μπράτσα της
• .Τα άλικα-κατακόκκινα-πορφυρά της χείλη/ χείλη κόκκινα σαν αίμα
• .Τα λευκά της στήθια
• .Τα σμιλεμένα της γόνατα/οι σμιλεμένοι της ώμοι
• .Η λυγερή της μέση/ Η λυγερή κορμοστασιά της
• .Το χρυσάφι των ματιών της
• .Οι στιβαροί του ώμοι
• .Οι φαρδιές του πλάτες/ τα γεροδεμένα του μπράτσα/τα στιβαρά του χέρια
• .Ο στυγερός εγκληματίας/ ο αδίστακτος κακούργος-εγκληματίας-απατεώνας/ το αδίστακτο κτήνος
• .Το κτήνος που κρύβει μέσα του
• .Το λαμπερό-αστραφτερό της χαμόγελο
• .Μέρα με τη μέρα/ η μέρα γινόταν νύχτα κι η νύχτα μέρα
• .Η μέρα έγινε νύχτα χωρίς να το καταλάβει
• .Ο καιρός περνούσε χωρίς να το καταλάβει
• .Την/τον τύλιγε η μοναξιά-απελπισία-απαισιοδοξία
• .Την/τον κυρίευσε η χαρά-λύπη-θλίψη-τρομάρα-παγωμάρα-ναυτία
• .Ένοιωσε ένα κενό μέσα του/της
• .Ένοιωσε να πέφτει στο κενό
• . Άνοιξε η γη και τον κατάπιε
• . «Ποιος είσαι, εσύ που κρύβεσαι στα σκοτάδια; Φανερώσου!»
• .Η ματιά της τον κάρφωσε σαν μαχαίρι/σουγιάς/σπαθί/βέλος/αγκάθι/σουβλί
• .Τα λόγια της τον χτύπησαν σαν χαστούκι (στο πρόσωπο)
• .Οι μέρες του ήταν μετρημένες
• .Οι ώρες περνούσαν η μία μετά την άλλη
• .Η νύχτα ήταν σκοτεινή
• .Ξημέρωσε ο θεός τη μέρα
• .Έτρεμε σαν την καλαμιά στον κάμπο/σαν ζυγούρι/ σαν χέλι/ σαν σπουργίτι
• .Φώλιασε στην αγκαλιά του σαν (τρομαγμένο) σπουργίτι/ περιστέρι/ μπεκατσόνι * (*δόκιμο)
• .Δεν άντεχε άλλο τα αναφιλητά της
• .Ξύπνησε με ένα ξάφνιασμα
• .«Μπάμπη» είπε, «εσύ εδώ;»
• .Έκανε βήματα στο κενό
• .Άλλη μια ξάγρυπνη νύχτα έφτανε στο τέλος της
• .Ο πόνος του δεν είχε όρια/ ο απύθμενος πόνος του
• .Είχε πιάσει πάτο (ο πόνος του ή/και ο ίδιος)
• .Ψάχνει αυτό το κάτι, το διαφορετικό/το ιδιαίτερο
• . Μιλάει την γλώσσα της ψυχής/ του σώματος/ του έρωτα/ του πάθους/ πόθου/ της μουσικής
• . Το άγγιγμά της τον ηλέκτρισε/ ένοιωσε να ηλεκτρίζεται
• .Πετάχτηκε σαν ελατήριο/ σαν βέλος/ σαν πύραυλος
• . Μοναδικό στο είδος του/ κορυφαίο στο είδος του
• . Το αστέρι του ανατέλλει
• . Το αστέρι του έχει δύσει
• . Η ζωή είναι πικρή/μικρή/σκληρή/αδίστακτη/χάλια/ γλυκιά
• . Ήταν ένας τιποτένιος, ένα σκουπίδι, ένα τίποτα
• . Ήταν ένας λιγομίλητος άντρας/ μιλούσε ξεκάθαρα και σταράτα
• . «Μπάμπη», είπε, «εσύ είσαι στ’ αλήθεια;»
• . Έκλαιγε με αναφιλητά/ οι ώμοι της τραντάζονταν από τα αναφιλητά
• . Έγερνε σαν καλαμιά στον κάμπο
• . Έγειρε να κοιμηθεί/ να ξαποστάσει
• . Η καρδιά του ήταν σφιγμένη
• . Τα σωθικά του ήταν αναστατωμένα
• . Το κεφάλι του πάει να σπάσει
• . «Βαγγέλη εσύ;! Τόση ώρα νόμιζα ότι ήσουν ο Μπάμπης! Μα τι ευχάριστη έκπληξη!»
• . Η ζωή του δεν είχε νόημα χωρίς αυτήν/όν.
• . Κόπηκε το νήμα της ζωής του εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα.
• . Η συνάντησή τους ήταν απρόσμενη.
• . Η σχέση τους δεν είχε νόημα.
• . Η αγάπη/ ο έρωτάς τους δεν είχε όρια.
• . Τα λόγια της τον έκαναν σκουπίδι/κουρέλι/ άνθρωπο/ άντρα/ αδερφή.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στην ποιητική συλλογή «Les Grottes – Excavating Insanity» προσπαθεί να βρει τον δρόμο της επιστροφής προς τη νηφαλιότητα και την επιβίωση γράφοντας
Όσα είπαμε με έναν από τους πιο επιδραστικούς στοχαστές της εποχής μας
Ο τόμος προς τιμήν του σε επιμέλεια των πανεπιστημιακών καθηγητών Burkhard Fehr και Παναγιώτη Ροϊλού
Ποτέ δεν με απογοήτευσε αυτός ο Εβραίος συγγραφέας από την Πολωνία, που το 1978 πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας
Δεν πρόκειται για μια αυστηρή πραγματεία, αλλά για ένα βιβλίο που μετατρέπει τη σύνθετη διαδικασία της αγοράς κατοικίας σε ανθρώπινη κουβέντα.
Από τις Εκδόσεις Βακχικόν, σε μετάφραση Σωτήρη Μηνά
Ένα μυθιστόρημα για όλους όσοι ζουν «σημαδεμένοι» — από την εμφάνιση, από το παρελθόν, από τις συνθήκες
Το Βιβλίο της Ημέρας, από τις Εκδόσεις Gutenberg
Με αφορμή το βιβλίο «Με τη δική σου ματιά μονάχα», η συγγραφέας μιλά αποκλειστικά στην Athens Voice για την πρόκληση να μετατρέψει την κρυφή ζωή της Μάιερ σε μια δυνατή μυθοπλαστική αφήγηση
Το δοκίμιο της συγγραφέα και ιστορικού που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Το Βιβλίο της Ημέρας, από τις Εκδόσεις Bell
H συλλογή διηγημάτων «Ουμπίκικους» του Γιώργου Τσακνιά (192 σελίδες, Εκδόσεις Κίχλη), κυκλοφορεί στις 5 Δεκεμβρίου
Η τιμητική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2025
Η συλλογή διηγημάτων «Οι Αόρατοι της Γης» είναι το αποτέλεσμα του δημιουργικού διαλόγου των συγγραφέων με ένα έργο της ομότιτλης έκθεσης της Σμαρώς Τζενανίδου
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.