Ηλίας Ευθυμιόπουλος «Ποιήματα»: Το κρυφό βουνό του πόθου

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΒΟΥΝΟ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ 

Ήταν όλοι τους εκεί 
το έρεβος (ο αδελφός της νύχτας), 
τα κοιτάσματα των υδάτων της Στυγός, 
τα φαράγγια στις φωλιές των γερακιών,  
οι οροσειρές των αετωμάτων των αλόγων,  
ο ουρανός κι ακατάπαυστη θύελλα στην άγνωστη χώρα των πάγων,  
η ομορφιά, το σύννεφο και η καταδίκη, 
τα δάκρυα που θα κλάψεις αύριο 
και το μονοπάτι πάνω στα συντρίμμια. 
*
Ένα χέρι, ένα ακροδάχτυλο, ένα δαχτυλίδι, 
αυτό που δεν θα μετανιώσει ποτέ, 
ο σταθερός τύπος του ανθρώπινου λάθους. 
*
Τώρα είμαι στο απέναντι βουνό. 
Τους βλέπω να πέφτουν μ’ ένα φωτεινό καταρράκτη 
στο φως που αποκαλύφθηκε  
εξισώνοντας τα μάτια με τον ήλιο.  

Διαβάστε περισσότερα για τον συγγραφέα και το βιβλίο εδώ