Επανεμφάνιση με νέα σύνθεση, διεθνείς συνεργασίες και ανανεωμένο ήχο. Μετά το 1ο Βραβείο, ως καλύτερο συγκρότημα παραδοσιακής μουσικής, στη Διεθνή Έκθεση KOTFA 2007 στη Σεούλ, οι Palyrria βγάζουν μια ωραία βόλτα ηλεκτρισμό και παράδοση στο νέο άλμπουμ τους “Electrifying Nature” (Cantini). Δες τι είπαν στην ΑΤΗENS VOICE.
Πόσο μεγάλη είναι η απόσταση του καρσιλαμά από το dub; Εξαρτάται από ποια οπτική το κοιτάζεις. Μπορεί να είναι και αγεφύρωτη, μπορεί να είναι και μηδενική. Έχουμε ένα κομμάτι που λέγεται “Karsilamas” στον καινούργιο δίσκο, που ξεκινήσαμε με παρότρυνση του Max Moya από τους Ojos de Brujo. Τον είχε μαγέψει ο ρυθμός στα 9/8, κάτι που δεν υπάρχει στο φλαμένκο. Όταν ξεκινήσαμε να το τζαμάρουμε στο studio, ανακαλύψαμε ότι αυτός ο ρυθμός μπορεί να παιχτεί σαν «κουτσό» drum’n’ bass, προσθέτοντας απλός ένα beat παραπάνω. Από εκεί το dub απέχει μόνο δύο βήματα. Όταν έχεις την κατάλληλη γνώση και έμπνευση, η μουσική γίνεται πολύ απλή.
Πώς επιδρά ο ήχος της πόλης στον ήχο και τους στίχους σας; Ο ήχος των Palyrria είναι ο ήχος της πόλης. Μιας πόλης που δεν προσπαθεί να κρύψει το αληθινό της πρόσωπο. Μιας πόλης όπου ο βλάχος και ο technάς τρώνε στο ίδιο σουβλατζίδικο, η trendy γκόμενα και ο λαϊκός μοιράζονται την ίδια θέση στο λεωφορείο και ο rasta από το Ψυχικό χορεύει δίπλα στον rasta από το Lagos. Αυτή είναι η πόλη μας. Ένα fusion εθνικοτήτων, αντιδιαμετρικών προσωπικοτήτων και σχιζοφρενικών αντιφάσεων. Αυτός είναι ο ήχος των Palyrria στο “Electrifying Nature”.
Πόσο ηλεκτρικός και πόσο φυσικός είναι ο ήχος του; Ένας από τους βασικούς μας στόχους ήταν να κάνουμε τα φυσικά όργανα πιο ηλεκτρονικά και τα ηλεκτρονικά πιο φυσικά. Μετά από δέκα και πλέον χρόνια ενασχόλησης με το συγκεκριμένο ζήτημα, έχουμε καταλάβει ότι ηλεκτρισμός και φυσικότητα ενυπάρχουν σε όλους τους ήχους. Εξάλλου και ο ίδιος ο ηλεκτρισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Το ζητούμενο λοιπόν για εμάς είναι πώς θα καταφέρουμε να αναδείξουμε τη δυτή φύση των ήχων και μέσα από αυτό τα πολλαπλά πρόσωπα της μουσικής.
Πώς προέκυψε ο νέος αυτός world-electro ήχος σας; Ο προηγούμενος είχε κάνει τον κύκλο του, και πολύ πετυχημένα μάλιστα. Στα τέλη του 2008 καταλάβαμε ότι ήταν καιρός να γυρίσουμε σελίδα και να επαναπροσδιορίσουμε την πορεία μας. Έτσι προέκυψαν και σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, με την είσοδο νέων σε ηλικία παιδιών που έκαναν τη μεγάλη διαφορά. Η φρεσκάδα, η ενέργεια και κυρίως οι καινούργιες ιδέες τους αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά του “Electrifying Nature” - ένα δίσκος που χαρακτηρίζεται από μια εξωστρέφεια και ένα party feeling που έλειπε από την προηγούμενη δουλειά μας.
Πώς βλέπετε την κρίση; Δεν βλέπουμε καμία κρίση. Αυτό που βλέπουμε είναι μπόλικη υποκρισία. Όλες οι κοινωνικές ομάδες προσπαθούν να ενδυθούν το μανδύα του θύματος. Αν είμαστε όλοι θύματα, τότε ποιος είναι ο θύτης; Και αν όλοι διαλέγουμε αυτόν το ρόλο, τότε δικαίως οι κυβερνώντες παρουσιάζονται ως εθνοσωτήρες. Γιατί ποτέ αυτός ο λαός δεν έχει τα αρ...δια να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεών του; Σε ένα από τα καινούργια μας κομμάτια υπάρχει ένα απόσπασμα από λόγο του Krisnamurti στη δεκαετία του ’60. Είναι ακόμα τόσο επίκαιρο που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν τελικά έχει αλλάξει κάτι από τότε. Ξεκινάει λέγοντας ότι: «Η κρίση είναι μία κρίση συνείδησης...».
Ποια είναι η σχέση σας με τον ελληνικό ήχο και την παράδοση; Είναι σαν τη σχέση του δασκάλου με το μαθητή. Σχέση αγάπης αλλά και σεβασμού, περιέργειας και θαυμασμού, και εντέλει ευγνωμοσύνης. Έχουμε μάθει πολλά από την παράδοση, αλλά το κυριότερο έχουμε εναρμονιστεί με τις ρίζες μας. Έχουμε αγαπήσει την καταγωγή μας και το παρελθόν μας και για αυτό μπορούμε να ονειρευόμαστε το δικό μας μέλλον. Είναι αστείο να βλέπεις σήμερα παιδιά στην Αθήνα που υποκρίνονται πως ζουν στη Νέα Υόρκη του ’80 ή στο Λος Άντζελες του ’90. Για εμάς δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να αποποιείσαι τις ρίζες σου και την αληθινή σου ταυτότητα για κάτι ξένο, απλώς και μόνο επειδή φαντάζει πιο θελκτικό. Στην ουσία είναι εντελώς ψεύτικο γιατί ανήκει σε κάποιον άλλον, όχι σε εσένα.
Ιδανική συνεργασία; Ονειρευόμαστε ένα big band με κρουστούς από τη Νιγηρία, γκαϊτνατζήδες από τη Θράκη, πνευστούς από τη Σερβία, έγχορδους από τη Μέση Ανατολή, λυράρηδες και λαουτιέρηδες από την Κρήτη, βοκαλίστες από τη Μογγολία, rappers από τη Σομαλία, χορευτές από την Ισπανία, ηχολήπτες από την Αγγλία, vjs από την Ιαπωνία, managers από τη Γερμανία και τραγουδιστές από... πάντως όχι από την Ελλάδα. Πού συχνάζετε; Στο Ταλιμπανίο, στον Άδη, στην Υψικάμινο, στην Αλεξάνδρας, τα Εξάρχεια και την Κυψέλη, στο Κορτσόπον, στην Ικαρία και φυσικά... στο διαδίκτυο.
Ποιες είναι οι εμμονές σας; Η εμμονή μας είναι μία και καλή. Είμαστε κολλημένοι με τη μουσική και ελπίζουμε να μας βγει σε καλό.
Tι ακούτε αυτή τη στιγμή; Tragedy Khadafi και Imam Thug, Λένα Πλάτωνος, Selim Sesler, Κάτω από το Δέντρο, Keith Jarret, Einsturzende Neubauten, μουσική από την Κάρπαθο.
Tρία πράγματα που δεν ξέρουμε για τους Palyrria…Υπήρξε το πρώτο ελληνικό συγκρότημα που έπαιξε στη Βόρεια (κατεχόμενη) Λευκωσία αμέσως μετά το άνοιγμα των συνόρων, το καλοκαίρι του 2003. Υπήρξε από τα λίγα (ίσως το μόνο) συγκροτήματα που έχει δώσει συναυλίες στη Σεούλ της Κορέας. Στις συναυλίες τους στην Ικαρία δεν παίζουν ποτέ το δικό τους Ικαριώτικο, αλλά πάντα διασκευάζουν τον παραδοσιακό τοπικό Ικαριώτικο.
INFO
SIX D.O.G.S., Αβραμιώτου, 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210.510. Έναρξη 22.00. FREE. Στις 21/10.
Με το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα» ανανεώνει το ελληνικό τραγούδι. Πριν βρεθεί «Ανάμεσα σε φίλους» στο Παλλάς, ταξιδέψαμε μαζί του ακούγοντας και μιλώντας
Ο Ασάφ Αβιντάν μιλάει στην Athens Voice για τον νέο του δίσκο, τις δυσκολίες και όσα του έλειψαν από τις ζωντανές εμφανίσεις, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Floyd
10°
