Νίκος Ζούδιαρης: Ένας ευαίσθητος αλεξιπτωτιστής στο μέτωπο των επιτυχιών

Το 1990 τα δημοφιλή συγκροτήματα είχαν διαλυθεί. Οι Τερμίτες και οι Φατμέ. Την ομαδική διαδικασία στο τραγούδι θα την εκπροσωπήσουν άλλοι. Στον ορίζοντα φάνηκε ένα νέο συγκρότημα. Οι Πυξ Λαξ. Ξεκινάει μια νέα δεκαετία με άλλες απαιτήσεις. Ένα νέο κοινό θα ζητήσει τα δικά του πρόσωπα. Τους δικούς του καθρέφτες.

Και όπως έμπαινε η άνοιξη με πήρε τηλέφωνο ο Κώστας Στρατηγόπουλος. Φίλος, κιθαρίστας του Μίκη Θεοδωράκη. Τραγουδοποιός για πάρτη του. Ηχολήπτης και στουντιάρχης για την επιβίωση του και το μεράκι του. Είχε ένα studio στην Αγία Παρασκευή. Μια ετοιμόρροπη μονοκατοικία. Το Mini Farm Studio. Είναι η εποχή που οι διαφημιστικές αγοράζουν τον χρόνο των μουσικών και των studios. Όλοι δουλεύουν για τα δευτερόλεπτα των διαφημίσεων . Θα μετακομίσει αργότερα με τα σύνεργά του στην Κυψέλη. Κασταλίας 35. Ένα κόκκινο πέτρινο σπίτι. Red House Studio. Συνεργαστήκαμε σε πολλούς δίσκους. Οι περισσότεροι στην Κυψέλη. Η συμπάθεια είχε γίνει φιλία. Στο τηλέφωνο μου λέει. «Έρχεται στο στούντιο, μια φορά τον μήνα, ένας νέος και ηχογραφεί ωραία τραγούδια. Να σου τον στείλω»; Τον έστειλε. Ήρθε ένας σκούρος, καστανός μακρυμάλλης, με μουσάκι τριμαρισμένο. Μαύρο σακάκι, άσπρο πουκάμισο, μαύρη λεπτή γραβάτα και παντελόνι τζην. Κρατάει μια μαύρη τσάντα. Σαν μοντέρνος λογιστής. Είναι εκτελωνιστής. Έχει την αίγλη του μοναχογιού. Μου συστήνεται «Νίκος Ζούδιαρης». Ακούμε τα τραγούδια παρουσία του πελάτου. Έχει ενδιαφέρον. Ακούμε τα τραγούδια παρουσία του πελάτου.Έχει ενδιαφέρον…….Ελληνοποιημένο Ροκ.  Μπαλάντες. Εξομολογήσεις. Μικρά σενάρια. Αντιηρωικά. Είναι μουσικός αφηγητής. Έχει μια ακατέργαστη βαθιά φωνή. Είναι πρωτόβγαλτος. Προσέχω μην ενοχληθεί το επιφυλακτικό του μάτι.

Θα τον ανακρίνω. Είναι από τα Νέα Λιόσια. Καταγωγή από την Ηλεία. Κανένας στην οικογένεια δεν είναι μουσικός. Τραγουδάνε και ακούνε πολύ ράδιο. Είναι καλοί ακροατές. Ο πατέρας του ακούει τραγούδια του 60. Β Πρόγραμμα. Τα νιάτα του. Ο μικρός Νίκος σκαρώνει τραγουδάκια. 8-10 ετών. Έφτιαξε μια αυτοσχέδια κιθάρα. Γρατζουνάει. Αλλάζει στίχους σε γνωστά. Διασκευαστής. Δανείζεται μια κιθάρα και την παλεύει. Η μητέρα του είναι καλή δασκάλα και υποστηρικτική. Του διαβάζει ποίηση. Του αρέσουν τα παραμύθια. Χάνεται στα αφηγήματα των θειάδων του στο χωριό. Φτιάχνει τα δικά παραμύθια να δικαιολογήσει τον κόσμο. Δραπετεύει. Στην δευτέρα Γυμνασίου θα του αγοράσουν κλασική κιθάρα. Θα γίνει το απόλυτο παιχνίδι του. Οι γονείς είναι προνοητικοί. Η μητέρα του ένα απόγευμα θα του πει «Πάμε κάπου να δεις αν θα σου αρέσει». Μπαίνουν σε ένα κτήριο. Ακούει μουσικές από παντού. Μαγεύεται. Είναι ένα ωδείο. Θα κάτσει τρία χρόνια. Η γοητεία της άγνωστης γλώσσας θα τον τραβήξει σαν μαγνήτης. Θα κλείσει απ’ έξω την πόρτα του ωδείου. Συναντά και άλλους μαγεμένους από την Ροκ. Θα μπει και θα βγει σε συγκροτήματα. Στην αρχή το φως είναι ο Ντύλαν. Μετά οι Μπητλς. Ο Νιλ Γιάνγκ. Ο Κοέν. Ο Τζόνυ Κας. Κάνει παρέα με τους μεγάλους αδελφούς των φίλων του. Μοιράζονται τα νέα από τα ωραία. Νέοι δίσκοι. Νέα βιβλία. Νέες ταινίες. Με το γκρουπ παίζουν ξένα. Θα γευτεί την νοστιμιά του δικού του ταξιδιού. Θα γράψει μόνος του στίχο και μουσική. Θα παρουσιάσει στο συγκρότημα, το νέο του τραγούδι. Με στίχους ελληνικούς. Η αμηχανία που δημιουργήθηκε θα εξελιχθεί σε άρνηση. Θα κλειστεί στο σπίτι και η μοναξιά του δημιουργού θα του δείξει που να σκάψει. Τα πιο μεγάλα ταξίδια θα γίνουν εκεί. Στα σκοτάδια και στο φως. Αιχμαλωτίζει τις εμπνεύσεις του σε ένα κασετοφωνάκι.

Ο πρώτος μεγάλος θαυμαστής είναι ο θείος του. Τάκης Κοσμόπουλος. Τον εμψυχώνει και του ανατροφοδοτεί την φαντασία. Μεγάλοι παρακινητές είναι ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, οι αγαπημένοι Αδελφοί Κατσιμίχα και ο Θάνος Μικρούτσικος. Από αυτούς θα μυηθεί στο Ελληνικό τραγούδι. Θα αστοχήσει στις σπουδές του. Είναι αριστούχος στα μαθηματικά και η νέα του αναζήτηση θα τον βγάλει στον Πειραιά. Εκεί που γίνονται οι αποχαιρετισμοί και τα καλωσορίσματα. Ασκούμενος εκτελωνιστής. Διεθνείς μεταφορές. Εκεί θα πάρει τον δικό του δρόμο. Η χαλάρωση του από την αγωνία της δουλειάς είναι η τραγουδοποιΐα. Έχει κυτταρική έλξη με τις ιστορίες και το τραγούδι. Θα βρει δάσκαλο να του μάθει κιθάρα. Διασκευάζει τις ασκήσεις και τις προσαρμόζει στις δικές του αναζητήσεις. Μια βαθιά ενασχόληση. Ανοίγει τον τηλεφωνικό κατάλογο να βρει στούντιο να καταγράψει τα σχεδιάσματα του. Στην τρίτη αναζήτηση απαντάει ο Κώστας Στρατηγόπουλος. Mini Farm Studio.Του αρέσει ο τρόπος του. Τον συμπαθεί. Θα πάει με φίλους μουσικούς και με τον θείο. Την επόμενη θα πάει μόνος. Κιθάρα φωνή. Είναι και ο θείος παρών. Απελευθερώνεται. Το ραντεβού τους γίνεται σταθερό. Κάθε Σάββατο. Παίζουν μαζί τα τραγούδια με τον Κώστα. Δυό κιθάρες. Ο Στρατηγόπουλος του λέει «Νίκο κάτι γίνεται και όταν ξυπνάω έχω τις μελωδίες σου στο στόμα μου. Πολλοί περνάνε από το στούντιο αλλά δεν μου κολλάει τίποτα. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Να μιλήσω στον Σφακιανάκη στην Lyra, που ψάχνει τραγούδια για τον Κούτρα». Ο Νίκος ονειρεύεται να κάνει ολοκληρωμένη κατάθεση. Ολόκληρο δίσκο. Ένα ή δύο τραγούδια δεν θα ήταν αντιπροσωπευτικά. Δεν θα ήταν αυτός. Έτσι ήρθε στην Lyra.

Είδα αυτό που είδε κι ο Κώστας. Ενδιαφέροντα χαμηλόφωνα τραγούδια με μια βαθύτητα. Πρωτότυπη ματιά. Πρωτογενής συγκίνηση. Επαναλάβαμε τις συναντήσεις μας. Όποτε είχε υλικό ερχόταν. Στην τρίτη κασέτα «ακούω το «Αλ Χαλίλι». «Πως προέκυψε;» Τον ρωτώ. Μου λέει ότι είχε πάει στην Αίγυπτο τα Χριστούγεννα. Έχω γεννηθεί στο Κάιρο και αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει βιωματική αντίληψη από το «Χαν Ελ Χαλίλ». Τον έχω αποδεχθεί σαν σεναριογράφο στιγμών. Αργότερα θα δηλώσει πως πήγε μετά την επιτυχία. Πάμε όμως παρακάτω. Είναι εποχή που η πιό προσφιλής εκδρομή είναι αυτή «θα φύγω με τους φίλους μου για Κάϊρο.» Ένας διάχυτος οριενταλισμός. Έχει γίνει best seller και ο Κοέλιο. Είναι η ώρα για το δικό μας ταξίδι. Ψάχνουμε για ερμηνευτή. Έχει νέους φίλους. Μια παρέα σπουδαστών από την Δραματική σχολή του Εθνικού και δοκιμάζουμε τον πρώτο. Δεν μου αρέσει ο πρώτος δόκιμος. Μου αναφέρει τον Αλκίνοο και πετιέμαι από την καρέκλα. Τον έχω δει στα «Μπακούρια», το σήριαλ του Νίκου Σούλη. Τον θέλω τώρα. Θα τον περιμένουμε να γυρίσει από την Κύπρο. Η ηθοποιός Φωτεινή Μπαξεβάνη είναι ο κομβικός σύνδεσμος. Είναι φίλη του Στρατηγόπουλου και είναι στην παρέα των νέων ηθοποιών φίλων του Ζούδιαρη. Ο Νίκος τους έγραφε τραγούδια για μια θεατρική απόπειρα στα Σπάτα. Στο στούντιο ακούει τα τραγούδια και όταν φτάνουν στο «Όνειρο» συγκινείται και λέει «Να πάρω ένα συμφοιτητή μου, που θα του αρέσει το τραγούδι». Σε λίγο καταφθάνει ο Αλκίνοος με το παπί του. Όχι από την Κύπρο. Είχε έρθει Αθήνα. Δοκιμάζει το τραγούδι και το ερωτεύεται. Μαθαίνει και τα υπόλοιπα. Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τα παίζει. Θα μου τον στείλει ο Νίκος και θα βρεθούμε σπίτι μου. Να αισθανθεί πιο ζεστά. Θα μου παίξει το «Ζήνωνος» με την κιθάρα μου. Από το τρακ είναι ένα ημιτόνιο πιο ψηλά. Έχει συγκινητική ερμηνεία. Καταλυτική. Τραγουδάει την πρώτη του σχέση, με μια «πόρνη η αγάπη η πρώτη». Κοκκινίζει λες και ντρέπεται. Είναι αισθαντικός τρυφερός, γλυκύτατος, Είναι σαν ζωντανός πίνακας του Τσαρούχη.

Είμαι ενθουσιασμένος. Πιστεύω πως οι Αιγύπτιοι θεοί μου έχουν κάνει δώρο. Πληροφορώ τον Νίκο Ζούδιαρη ότι είμαστε οκ προχωράμε για σύμβαση. Μου μεταφέρει πως η Δήμητρα Γαλάνη είναι φίλη του Αλκίνοου και μπορεί να συμμετέχει στον δίσκο. Βλέπω το καινούριο βίντεο κλιπ της Δήμητρας και ο Αλκίνοος είναι ένας άγγελος! Ο Νίκος Σούλης, ο σκηνοθέτης, τους έφερε σε επαφή στο Χριστουγεννιάτικο γύρισμα των Μπακουριών στο Χατζηκυριάκειο. Εκεί θα πούνε και ένα ντουέτο. Ο Σούλης της έδωσε την κασέτα του Ζούδιαρη. Η Δήμητρα που έχει βοηθήσει πολλούς στο ξεκίνημά τους, θα πάει στο στούντιο για το ντέμο. Θα καθοδηγήσει τον Αλκίνοο στο τραγούδισμα και στις ανάσες. Στη Lyra όμως μου βάζουν φρένο. Είναι επιφυλακτικοί. Όσο κι αν γίνομαι αναλυτικός, δεν αντιλαμβάνονται την ευκαιρία. Η εισήγησή μου να τους υπογράψουμε αμέσως δεν βρίσκει ευήκοα ώτα. Με υποχρεώνουν να βεβαιώσει η Γαλάνη την συμμετοχή της. Η Γαλάνη στο τηλέφωνο με ρωτά «Γιατί; Υπέγραψε σε σας ο Αλκίνοος ;» «Όχι ακόμη αλλά θα….» απαντώ . Το γοργόν και χάριν έχει. Στις επόμενες τρεις μέρες η Δήμητρα σαν καλός παραγωγός, κανόνισε, Ζούδιαρης και Αλκίνοος υπέγραψαν στην Polygram . Στην εταιρεία που είχε απορρίψει την κασέτα που τους είχε πάει ο Ζούδιαρης.

Διεύθυνση παραγωγής ο Μιχάλης Αρμάγος. Ενορχηστρωτής ο Τάκης Μπουρμάς. Ηχολήπτης ο Κώστας Καλημέρης. Στούντιο Σιέρρα. Εντυπωσιακό εξώφυλλο ο Πέτρος Παράσχης.

Το πρωτότυπο κλιπ θα σκηνοθετήσει ο Νίκος Σούλης. Όλη η Ελλάδα ερωτεύεται τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Όλα τα μεγάφωνα παίζουν το «Αλ Χαλίλι». Μπαίνουν και οι δύο Αλκίνοος και Νίκος στην Εθνική Ελλάδος. New Entry το λένε οι πολυεθνικοί. Θα προχωρήσουν αυτονόητα στον επόμενο δίσκο. Ο Αλκίνοος προτείνει τον Γιώργο Ανδρέου ενορχηστρωτή. «Όπως μυστικά και ήσυχα». Ο Νίκος λέει «Ήμουν αλεξιπτωτιστής στην δισκογραφία. Άκουγα.» Στην ολοκλήρωση του δίσκου γίνεται ακρόαση στο Σιέρρα. Είναι παρούσα σύσσωμη η εταιρεία να ακούσουν το νέο «Αλχαλίλι. Μετά την ακρόαση τα μάτια τους είναι αμήχανα. Ο «σοφός» της εταιρείας που γνωρίζει το ελληνικό τραγούδι από την μέση και κάτω, λέει στον Ζούδιαρη. «Νομίζω ότι αυτό τον «Βόσπορο» πρέπει να του αλλάξεις τον στίχο και να τον κάνεις ερωτικό». Η ίδια πρόταση που είχε γίνει στον Λοΐζο και σε τόσους άλλους, τόσες φορές. «Το τραγούδι είναι ερωτικό» του απαντά ο Νίκος.

Η επιτυχία τους επαναλαμβάνεται και εδραιώνεται. Μετά από το δεύτερο sold out, το δίδυμο Ζούδιαρης- Ιωαννίδης θα χωρίσει και ο καθείς θα πάρει τον δρόμο του. Το 97 ο Αλκίνοος θα κυκλοφορήσει τον δίσκο «Ο δρόμος, ο χρόνος, ο πόνος». Στίχοι μουσική δικοί του. Ξεκινάει την δική του διαδρομή.

Ο Ζούδιαρης θα γνωριστεί με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και θα γράψει στίχους για τον «Τσαλαπετεινό του Whyoming» την ταινία του Δημήτρη Ινδαρέ. Θα το τραγουδήσει η Ελευθερία Αρβανιτάκη.

Θα γίνει φίλος αδερφικός με τον ηχολήπτη Παναγιώτη Πετρονικολό. Έμπρακτα. Συμφωνώντας περί ωραίου. Ο Πετρονικολός θα του γνωρίσει την Τάνια Τσανακλίδου. Την επόμενη χρονιά ο Ζούδιαρης θα κυκλοφορήσει το «Αφήλιον». Πολυπρόσωπος δίσκος με τον συνθέτη να ανοίγει τον δίσκο, και την Τσανακλίδου, τον Κουρουπάκη τον Μπουρμά να ακολουθούν. Σιγανά και ταπεινά θα καθιερωθούν «Οι Χαιρετισμοί» που θα γνωρίσουν πολλές επανεκτελέσεις.

Ο ίδιος λέει : «Ήθελα στον τρίτο μου δίσκο να πειραματιστώ Ενορχήστρωσα με τον Νίκο Καλατζάκο.» Θα με πάρει τηλέφωνο. «Τελείωσα με την Polygram.» Θέλει να δουλέψουμε παρέα. «Ένας κύκνος κλαίει». Έχει επιλέξει τραγουδίστρια. Του την έχει συστήσει ο Αλκίνοος. Θα χάσουμε χρόνο. Η κοπέλα δεν ήταν έτοιμη. Του προτείνω τραγουδιστή αλλά και η δική μου πρόταση δεν θα καρπίσει. Ο Νίκος θέλει να έχει σχέση εμπιστοσύνης, αγάπης και σεβασμού με τον τραγουδιστή του. Αυτό δεν επετεύχθη. Θα μεταγραφώ στην Minos-Emi και τον πρώτο που παίρνω τηλέφωνο για συνεργασία, είναι τον Νίκο. Έρχεται στο γραφείο μου, αλλά δεν θα συνεργαστούμε. Δεν θα το επιτρέψουν οι μεγάλες δυνάμεις. Τον έχει προτείνει και ο Θάνος Μικρούτσικος.

Θα δει στο Χαμάμ στην ομάδα του Γιώργου Ζήκα έναν νέο, σαν ξωτικό με μια αλλόκοτη εκφραστική φωνή. Είναι ο Απόστολος Ρίζος. Του παίζει το «Τι να θυμηθώ» κι όταν το τραγουδάει ο Απόστολος, ο Νίκος θα πάθει σοκ. Αυτός θα τα πει.

Θα του προτείνει ο Πετρονικολός για ενορχηστρωτή τον Βασίλη Γκίνο. Θα δώσει τραγούδια για τον Κώστα Θωμαίδη σε μια παραγωγή του Θάνου Μικρούτσικου. Ο Θάνος τον αγαπά, τον πιστεύει και τον στηρίζει. Η εταιρεία τον θέλει να γράψει για τον Μητροπάνο με οικονομικές υποσχέσεις. Ο Νίκος φοβάται ότι θα μπει στον αποχυμωτή της εταιρείας και θέλει να δραπετεύσει. «Δεν μπορώ να συνεννοηθώ. Εγώ γράφω τραγούδια για φίλους». Θα ακολουθήσει τον δρόμο της καρδιάς του. Θα δώσει στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου τραγούδια και είναι σαν να ολοκληρώνεται ένα εφηβικό του όνειρο.

Θα συνεργαστεί και με τον Γιώργο Νταλάρα στον δίσκο «Η άσφαλτος που τρέχει». Το ομώνυμο τραγούδι είναι δικό του. Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους τραγουδιστές της εποχής του.

Η Γιώτα Τσουκαλά η διακεκριμένη παραγωγός του «Μελωδία» θα παίξει ένα δοκιμαστικό της «Φυσαλίδας» με τον Απόστολο και την Άννα Μπουρμά. Το τραγούδι θα αγαπηθεί και θα το ψάχνουν οι θαυμαστές του να το βρούνε.

Ο Νίκος θα αποστασιοποιηθεί από τις εταιρείες και το δισκογραφικό στάτους. Θα κάνει δίσκο με την Μαργαρίτα Ζορμπαλά με την προτροπή της Γιώτας Τσουκαλά που έχει γίνει ο φύλακας εισηγητής του. Το 2002 θα γράψει τις «Χίλιες σιωπές» για την φίλη του Ελένη Τσαλιγοπούλου. «Της το χρωστούσα για την αγάπη μας». Ενορχηστρώνει ο Γιώργος Ανδρέου.

Ο εσωτερικός κόσμος του Ζούδιαρη και η ερμηνεία της Ελένης το κάνουν ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια.

Η επόμενη κίνηση είναι ακόμα πιο τολμηρή. Θα πάρει την ευθύνη της έκδοσης. Θα γίνει ανεξάρτητος παραγωγός. “Poster” θα πει τον δίσκο και Music Poster θα βαφτίσει το label του . Είναι πέντε τραγούδια. Τρία θα πει ο ίδιος και δύο η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Ξανακάνει επιτυχία με τα χίλια. Ο αριθμός χίλια μοιάζει να είναι ο τυχερός του. Είναι γραμμένο για την Ελευθερία που θα το ερμηνεύσει απαράμιλλα. Εντυπωσιακό βίντεο του Νίκου Σούλη.

Το περιοδικό ΜΕΤΡΟ θα του αφιερώσει το cd της κυκλοφορίας του και θα βρεθεί ξανά με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Το 2007 ο Μιχάλης Κουμπιός θα στήσει ένα αφιέρωμα στον ποιητή στιχουργό Άλκη Αλκαίο «Οι Τροβαδούροι της Καρδιάς μου». Ο Ζούδιαρης θα μελοποιήσει την «Εχεμύθεια» και θα το εκμυστηρευτεί μελωδικά η εύθραυστη Αρλέτα.

Η αγορά αλλάζει και δυσκολεύει. Το cd απαξιώνεται και ο Νίκος ενώ είναι ήσυχος άνθρωπος είναι βαθιά ανήσυχος καλλιτέχνης. Η επόμενη έκδοση είναι δική του και είναι βιβλίο-cd. Θα συνεργαστεί με τον εκδότη Σάμη Γαβριηλίδη και θα τραγουδήσουν ο Μανώλης Λιδάκης, ο Παύλος Παυλίδης και ο Συνθέτης.

Θα απολαύσει την εμπειρία της συνεργασίας με τους νέους ερμηνευτές. Με την έκδοση αυτή θα μπει σε ένα άλλο κόσμο. Σε κύκλο λογοτεχνικό. Θα χαρεί που θα συνομιλήσει με τον ποιητή Αργύρη Χιόνη. Στην επόμενη κίνηση η ηχογραφική του ομάδα θα ενισχυθεί από τους βετεράνους Γιάννη Σπάθα και Νίκο Αντύπα και θα παρουσιάσει τα «Ποτά πορείας». Τραγουδά ο ίδιος. Σε πείσμα των καιρών θα το κυκλοφορήσει σε cd και LP.

Η κρίση θα τον βρει επαναστατημένο. Θα αποτραβηχτεί και θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Από το 2017 θα αναλάβει εισηγητής Ποίησης και Λογοτεχνίας στο Μικρό Πολυτεχνείο. Η καρδιά του γέμισε τραγούδια και ψάχνει πρωταγωνίστρια. Έχει ένα κύκλο τραγουδιών για γυναίκα. Η αναζήτησή του θα του αποκαλύψει στο Youtube, στους «μουσικούς του δρόμου» ένα κορίτσι που λέει το «Μέτρησα». Γοητεύεται από την ελευθερία της έκφρασης της. Από την μουσική της άποψη. Θα ψάξει και θα την βρει. Αλεξάνδρα Γκουντούλια. Μόλις τέλειωσε τις σπουδές της. Θα την αφήσει να σκεφτεί την πρότασή του. Μένει στην Θεσσαλονίκη. Θα έρθει στην Αθήνα και θα ετοιμάσουν το «Mascaron». Θα γίνει πρόσωπο της οικογένειάς του.

Είναι ένας ευφάνταστος παραμυθάς. Θα το κάνει λόγια σε συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοίτη:
«Τα πάντα μπορώ να διηγηθώ απ’ αυτά, ανά πάσα στιγμή. Να τα πω και με διαφορετικό τέλος. Με διαφορετική αρχή, άμα το φέρει ο λόγος. Να τα ανακατέψω, άμα τύχει. Όλα φόρμες είναι, αρκεί ο οίστρος να βάλει κάτι μέσα. Νομίζω πως είμαστε χτισμένοι από πραγματικά και φανταστικά τούβλα. Οι υποθέσεις μας, οι εμμονές μας, οι φόβοι μας, η κοσμοθεώρησή μας, η ιδιοσυστασία μας γενικά, είναι ίσως και πιο σημαντικά δομικά στοιχεία από το πόδι μας ή το χέρι μας, ας πούμε. Ναι, μου αρέσει να φτιάχνω ιστορίες. Και τον βοριά κάνω στο αυτί του καλοκαιριού. Να ενεργοποιώ όλα τα τούβλα μου αναμιγνύοντάς τα. Συνεπαίρνομαι από αυτές τις άρρητες πραγματικότητες για τις οποίες μόνο οι τέχνες μπορούν να μιλούν. Εκεί λαθροβιώ μέχρι τώρα, μπαινοβγαίνοντας στην πραγματική πραγματικότητα, όχι και με μεγάλη αποτυχία.»