Η μέτζο σοπράνο Ανδρονίκη Σκουλά εξηγεί την τροχιά των Chaostar λίγο πριν την εμφάνισή τους στην Αθήνα. Συναντήθηκαν πρώτη φορά με τον Χρήστο Αντωνίου σε οντισιόν. Ο συνθέτης των Septicflesh, με διεθνή πορεία στο χώρο του συμφωνικού metal, αναζητούσε τη φωνή του νέου του πειραματικού σχήματος, Chaostar. Η Ανδρονίκη Σκουλά με κλασική παιδέια και ανοιχτά αυτιά έγινε η τραγουδίστρια και στιχουργός του γκρουπ. Εμφανίστηκαν στο περσινό Rockwave Festival, δίπλα στους Dead Can Dance, ενώ άνοιξαν την πρόσφατη εμφάνιση των Rotting Christ. Ήρθε όμως η ώρα για μια συναυλία παύλα παράσταση στο Fuzz όπου θα παρουσιάσουν όλα τα τραγούδια του τελευταίου τους άλμπουμ «Anomima» και επιλογές από όλη τη μουσική τους τροχιά.
Πώς βρέθηκε μια μέτζο σοπράνο σε ένα πειραματικό σύνολο σαν τους Chaostar; Οι διαχωρισμοί που τόσο καλά φυτεύουν οι δάσκαλοι και οι σχολές στους ανθρώπους, απομακρύνουν περισσότερο από την ουσία. Στο ευρύ κοινό δίνεται η εικόνα ότι οι κλασικές τραγουδίστριες δεν μπορούν να επιτρέπουν πειραματισμό και παρεκκλίσεις στις ερμηνείες τους. Εγώ πιστεύω ότι ακόμη και οι θεές του είδους όπως η Κάλλας παρουσίασαν περισσότερο τη «ροκ» ψυχή τους παρά την υποταγή τους στο είδος. Ο λόγος λοιπόν είναι ότι θεωρώ υποχρέωσή μου σαν επαγγελματίας τραγουδίστρια να μη θέτω όρια, αλλά περισσότερο να δοκιμάζω πόσο μπορώ να πειραματιστώ και σε νέα είδη.
Tι σε εμπνέει στιχουργικά; Ο ελεύθερος μοναχικός ταξιδιώτης. Πάντα αυτή τη μορφή έχω στο μυαλό μου.
Ποιες είναι οι δικές σου εμμονές; Έχω μια ψύχωση με την τελειότητα της μορφής και έτσι σχεδόν πάντα είμαι ανήσυχη και προβληματισμένη για αυτό που κάνω. Πιστεύω ότι μία μορφή τελειομανίας, την οποία και δεν καταφέρνω να προσεγγίσω, με στοιχειώνει σε όλη μου τη ζωή.
Kάτι που σου έκανε θετική ή αρνητική εντύπωση πρόσφατα; Μου κάνει αρνητική εντύπωση το πώς η χώρα με την πιο «δαιμόνια» παράδοση στο δράμα και στην κωμωδία έχει τόσο καταπνιγεί από δεισιδαιμονίες και μεσοαστικές ματαιοδοξίες που αδυνατεί εικαστικά και μουσικά να εκφραστεί. Είναι λίγες οι εξαιρέσεις των ανθρώπων που είναι πραγματικά ενδιαφέροντες και σημαντικοί, αλλά δυστυχώς στη μεσημεριανή ζώνη της τηλεόρασής μας, και όχι μόνο, δεν χωράνε τέτοια «βαρετά» άτομα. Μου κάνει χείριστη εντύπωση το ότι εκπομπές με τρισάθλιο, εμπαιχτικό, ρατσιστικό, κανιβαλιστικό, με αντιλήψεις προκρούστιας κλίνης απέναντι στο διαφορετικό και το ανατρεπτικό, λαϊκίστικο και εξισωτικό με τη μετριότητα περιεχόμενο, υποστηρίζονται ακόμα από τεράστια μερίδα του κόσμου. Καθημερινά αυτό μου κάνει εντύπωση.
Γιατί οι Chaostar δεν εμφανίζονται συχνά; Για πολλά χρόνια βρέθηκαν στον «πάγο» και αυτός είναι ο λόγος που μετράνε λίγες ζωντανές εμφανίσεις. Κάτι το οποίο δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τη ζωντανή εμφάνιση είναι ότι η μουσική μας καθεαυτή απαιτεί τεχνικό εξοπλισμό και υποστήριξη ηχητική από τους χώρους που εμφανιζόμαστε, ώστε να έχουμε καλό αποτέλεσμα. Πολλή προσπάθεια και χρόνος χάνεται στην εύρεση τέτοιων χώρων που θα μπορούν να στηρίξουν την ατμόσφαιρα και το μουσικό αποτέλεσμα. Αυτό καμιά φορά μας κλείνει και την πόρτα εξαρχής σε συμμετοχές σε κάποια φεστιβάλ ή διοργανώσεις.
Πολλές διεθνείς κριτικές εστιάζουν στην αξία του Χρήστου σαν πειραματιστή και συνθέτη και στη φωνή σου;Ποια είναι για σένα η προστιθέμενη αξία του γκρουπ; Η προστιθέμενη αξία είναι πάντα η αναγνώριση του ήθους της μπάντας από το κοινό. Μιλάω για ένα ήθος μακριά από «ηθικολογίες» και περισσότερο κοντά στη σχέση που θες να αναπτύξεις με τον κόσμο. Αυτός είναι ο άσος στο μανίκι.
Γιατί θεωρείς πως το metal κοινό είναι τόσο συνεπές στον τρόπο που αντιλαμβάνεται και στηρίζει τη μουσική αυτή σε σχέση με όλα τα άλλα είδη; Διότι πολύ απλά εκτιμούν το αυθεντικό και ξερνάνε το «εφέ». Είναι άνθρωποι που εκτιμούν τη δουλειά που πέφτει σε ένα συγκρότημα και τον κόπο που κάποιος καταβάλλει για να το μεταφέρει αυτό στη σκηνή. Κυρίως όμως πιστεύω ότι θαυμάζουν εκείνους που μιλάνε με την καρδιά τους με το έργο τους. Αν κάποιος καταθέτει την καρδιά του στη σκηνή, πρώτοι το metal κοινό θα το εκτιμήσει.
Tι ετοιμάζετε για τη συναυλία στο Fuzz; Ο χώρος του Fuzz είναι ο ιδανικός για να παρουσιάσουμε αυτή την παράσταση γιατί μπορεί να υποστηρίξει τεχνικά τη μουσική, άρα αρχίζουμε με το γεγονός ότι έχουμε ήδη ετοιμαστεί τεχνικά για ιδανικό ηχητικό αποτέλεσμα. Θα παρουσιάσουμε κομμάτια από τους παλιούς δίσκους των Chaostar, όπως το Scarlet Queen και το Threnody. Tα κομμάτια αυτά έχουν αγαπηθεί από τον κόσμο πολλά χρόνια τώρα και πρώτη φορά θα παρουσιαστούν όλα μαζί επί σκηνής. Φυσικά θα έχουμε και την παρουσίαση σχεδόν ολόκληρου του δίσκου Anomima με ειδικά διαμορφωμένες ενορχηστρώσεις για τις απαιτήσεις του live.
Πώς προέκυψε η συμμετοχή της Γιαπωνέζας χορεύτρια Sumako Koseki στο βιντεοκλίπ για το «MA»; O σκηνοθέτης του βιντεοκλίπ Γιάννης Συμβόνης την εντόπισε στην Αθήνα και της ζήτησε να ακούσει το «ΜΑ» και εφόσον της αρέσει να συμμετάσχει στο βίντεο. Εκείνη προς μεγάλη μας χαρά δέχτηκε και έτσι έχουμε τη χαρά της συνεργασίας με μια γυναίκα ζωντανό θρύλο στο είδος της.
Πώς δημιουργείται ο ήχος τoυ γκρουπ; Είναι το αχαλίνωτο και ασίγαστο πάθος για καθοδήγηση από το ένστικτό μας. Όταν καθόμαστε να ετοιμάσουμε μια δουλειά γίνεται τρόπον τινά ένα είδος χημικής αντίδρασης μεταξύ μας που πολλές φορές δεν ξέρουμε και πού ακριβώς θα μας οδηγήσει.
Πώς ήταν η εμπειρία του περσινού Rockwave με τους Dead Can Dance, το Metal Female Voices Fest και το support στους Rotting Christ; Ολόκληρο το γκρουπ αντιμετώπισε με ενθουσιασμό όλες αυτές τις υπέροχες συναυλίες. Για τους Dead Can Dance τα λόγια είναι περιττά. Το να μοιράζεσαι την ίδια μέρα με ένα συγκρότημα της κλάσεώς τους είναι κάτι που το λιγότερο συγκινητικό, θα μπορούσαμε να πούμε. Μιλάμε για δύο Τιτάνιες μορφές του μουσικού στερεώματος και νομίζω ότι λίγες φορές θα έχουμε στη ζωή μας τέτοια ευκαιρία να συμμετέχουμε σε μέρα με τόσο μεγάλο όνομα. Το Metal Female Voices fest υπήρξε και αυτό μια μοναδική εμπειρία καθότι είχαμε την τύχη να βρεθούμε με πολλές μπάντες ταυτόχρονα, με πολλές γνωστές και πετυχημένες τραγουδίστριες του χώρου και ένα πολύ ένθερμο κοινό. Μια μεγάλη διοργάνωση με κόσμο από πολλά διαφορετικά μέρη του κόσμου, πράγμα που σε κάνει να παρατηρείς και τις αντιδράσεις του κάθε λαού στο άκουσμα της μουσικής σου. Τώρα, για το Rotting Christ, εγώ προσωπικά θα πω ότι είναι από τις συναυλιακές μου αδυναμίες, διότι το κοινό και η όλη ατμόσφαιρα από τα παρασκήνια μέχρι τη σκηνή είναι κάτι που δεν συναντάει κάποιος εύκολα. Μιλάμε για μία θρυλική πλέον ελληνική μπάντα και ένα κοινό φανταστικό που αγκάλιασε με πραγματικό ενδιαφέρον την παρουσίασή μας. Οι Rotting Christ δεν έγραψαν σελίδα στην ιστορία του ελληνικού μέταλ, αλλά γύρισαν σελίδα στην ιστορία αυτή και είναι τιμή μας να είμαστε μαζί τους σε συναυλίες. Κάθε live είναι για εμάς μια ιστορία μέθεξης στην οποία και εμείς και το κοινό προσπαθούμε να συμμετάσχουμε. Ταυτόχρονα και τα δύο μέρη πρέπει να το βιώνουν έτσι διαφορετικά κάτι πάει στραβά. Τα live που ανέφερες στάθηκαν για εμάς μοναδικές και αξέχαστες εμπειρίες.
Πώς γεννήθηκε η συνεργασία με τη γαλλική εταιρεία Season Of Mist; Οι Septicflesh, των οποίων ο Χρήστος Αντωνίου είναι συνιδρυτής, είναι στη Season Of Mist της οποίας το αφεντικό είναι οπαδός της κλασικής μουσικής. Όταν ο Χρήστος εξέφρασε την επιθυμία του να ξαναβγάλει άλμπουμ με τους Chaostar, ο ιδιοκτήτης της Season Of Mist εξέφρασε την επιθυμία αμέσως να βγει το άλμπουμ υπό τη στέγη της εταιρείας.
Info: Fuzz, Πειραιώς 209, Ταύρος, 210 3450817. Έναρξη 21.00. Είσοδος €12 (καθήμενοι, 150 θέσεις) και €10 (όρθιοι). Προπώληση: Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ticket House, Metal Era και Reload. Στις 25/4. *Μαζί τους, οι Siva Six και η Άννα Στερεοπούλου.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
12°
