Σύμπραξη σπουδαίων τζαζ δημιουργών σε μια διήμερη συναυλία που αποτελεί μία από τις κορυφαίες μετακλήσεις της χρονιάς. Δύο καταξιωμένοι τζαζίστες, masters της τέχνης τους, «συνομιλούν» με ταλαντούχα ονόματα της νέας γενιάς σε ένα supergroup. Ο σαξοφωνίστας Joe Lovano και ο θρυλικός ντράμερ Jack DeJohnette θα βρεθούν στην κεντρική σκηνή της Στέγης με τον πιανίστα Leo Genovese και την μπασίστρια Esperanza Spalding. Από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Παρίσι, ο Joe Lovano μιλά για τη συνάντησή τους.
Τι διαφορετικό φέρνει αυτή η εξαιρετική σύμπραξη στο Spring Quartet;
Είναι όντως κάτι μοναδικό. Μουσικοί από διαφορετικές γενιές σε μια πολυπολιτισμική συνύπαρξη με κοινό πάθος για εξέλιξη και κοινή αντίληψη για τον κόσμου που ζούμε. Αυτό πυροδοτεί τις ιδέες μας όταν παίζουμε μαζί. Ειδικά όταν μιλάμε για ένα μουσικό της τάξης του Jack DeJohnette, που έχει αναπτύξει τη μουσική του με τόσο δυναμικό τρόπο. Τον Leo τον γνωρίζω από το 2001, ήταν μαθητής μου στο Βerklee College στη Βοστόνη. Γρήγορα διέκρινα το ταλέντο και την ενέργειά του. Είναι από την Αργεντινή και έχει ρίζες σε πολλά διαφορετικά μουσικά είδη. Την Εσπεράνζα τη γνώρισα κι αυτή στη Βοστόνη το 2003, όταν στα 19 της έπαιξε σε ένα δικό μου ensemble. Από το 2006 συμμετέχει στο κουιντέτο μου, ενώ συμμετείχε σε τρία άλμπουμ μου στην Blue Note. Eίμαι ενθουσιασμένος να τη βλεπω να αναδύεται στο μουσικό στερέωμα.
Πώς κατανοείτε εσείς τον κόσμο και πώς η τζαζ συνδέεται με το σήμερα;
Είναι απογοητευτικό να βλέπεις και να συνειδητοποιείς την έκταση των συγκρούσεων. Το πολιτικό κλίμα που καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων είναι πολύ σκληρό. Όμως μέσα από την περιοδεία μου με τους Spring Quartet βλέπω πόσο σημαντικό είναι να φέρνεις κοντά το κοινό μέσα από μια πνευματική διεργασία. Πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν ότι πρέπει να έρχονται κοντά, να επικοινωνούν, να μοιράζονται ιδέες αλλά και χώρο, ώστε να συνδιαμορφώσουν έναν καλύτερο κόσμο μέσα από ένα κοινό πάθος για τη ζωή.
Οι μουσικές ρίζες, οι καλλιτέχνες που σε ενέπνευσαν, οι εμπειρίες της ζωής μένουν μαζί σου για πάντα. Συνεχίζω να ακούω με προσοχή όλους τους τζαζ μάστερ όπως οι Charlie Parker, Μiles Davis, Thelonious Monk, John Coltrane, Ornette Coleman, για να αναφέρω μερικά από τα ονόματα που δημιούργησαν μουσική με πάθος και πραγματική αγάπη. Όσο μεγαλώνεις οι εμπειρίες και τα ταξίδια σου, είτε σωματικά είτε πνευματικά, διευρύνουν τη δημιουργική σου βεντάλια και σε καθιστούν μέρος μιας κοινότητας.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
8°
