Ένα πρωτότυπο project: μια μακεδονική κωμωδία δρόμου σε προβολή παράλληλα με ένα live που αναμένεται συγκλονιστικό. Οι Babis Batmanidis Co(m)pany κατεβαίνουν στην Αθήνα για να ντύσουν μουσικά την προβολή της εμβληματικής ταινίας «Ας περιμένουν οι γυναίκες» του Σταύρου Τσιώλη. Ρωτάμε και μαθαίνουμε λεπτομέρειες για το project των frontman του γκρουπ.
Γιατί τέτοιο κόλλημα με την ταινία «Ας περιμένουν οι γυναίκες»; Γιατί είναι μια ταινία πέρα από τις ταινίες… Είναι ένα μέσο κατανόησης του κόσμου. Πετάς μία ατάκα, βρίσκει ανταπόκριση, αντιλαμβάνεσαι το ποιόν του συνομιλητή σου, δεν χρειάζεται πλέον να αναζητείς τον χαμένο χρόνο… Τα πράγματα γίνονται πιο απλά.
Με ποιον ήρωα της ταινίας νιώθεις πιο κοντά και γιατί; Με την Αρχοντούλα… Διότι αισθάνομαι σαν τη θειά στα λουτρά.
Ποια η πιο αγαπημένη σου σκηνή της ταινίας; Η σκηνή του «Κέρασέ τον να σταματήσει»…Ο υπαρξιακός μονόλογος του Μιχάλη «Θα 'ρθει μια μέρα που η ζωή θ' αλλάξει. Εμείς δεν θα υπάρχουμε τότε, αλλά δεν πειράζει, αρκεί που θα μας σκεφτούν. Θα θυμηθούν πως ζήσαμε και εμείς κάποτε».
Τι να περιμένουμε από τη βραδιά; Πώς παίζεται αυτό το παιχνίδι; Θα παίζει η ταινία κι εσύ θα συνοδεύεις; Πρώτα θα παιχτεί η ταινία και μετά εσύ θα δώσεις συναυλία; Ποιο είναι το κόνσεπτ του πρότζεκτ σου; Τα πράγματα είναι απλά. Θα υπάρχει προβολή της ταινίας με ενδιάμεση και εντός της ροής παράθεση όλων των τραγουδιών που ακούγονται σε αυτή. Το «Ας Περιμένουν οι Γυναίκες» live πρωτίστως αποτελεί εμπειρία για εμάς τους ίδιους. Νομίζω ότι σε παγκόσμιο επίπεδο (μιας και, όπως αντιλαμβάνεστε, μπορώ να γνωρίζω τι συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο) δεν υπάρχει τέτοιο δέσιμο του κοινού με το καλλιτεχνικό έργο, τέτοια ταύτιση, τέτοια οπαδική προσέγγιση. Ούτε καν στο «Big Lebowski»! Θα μπορούσε απλά να είναι μία βραδιά απαγγελίας, μιας και από κάτω όλος ο λαός φωνάζει εν είδη κερκίδας όλες τις ατάκες. Το κυριότερο όμως συστατικό της παράστασης είναι η συνεύρεση ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι δυνητικά μία παρέα, τα χαμόγελα, η νοσταλγία της αλήθειας.
Στην ταινία οι γυναίκες μονίμως… περιμένουν. Εσύ, στην προσωπική σου ζωή, Μπάμπη, αφήνεις τις γυναίκες να περιμένουν; Η δικιά μου ζωή ταυτίζεται περισσότερο με τον τίτλο της τελευταίας ταινίας του Σταύρου Τσιώλη, το «Γυναίκες που περάσατε από δω».
Στην οποία παίζεις κιόλας… Είχαμε την τεράστια τιμή μαζί με το lead μπουζούκι μας τον Σταύρο (a.k.a Mourga) Αποστολίδη να κληθούμε από τον Σταύρο τον Τσιώλη όχι μόνο να συμμετέχουμε αλλά και να κλείσουμε την ταινία. Ανεπανάληπτη εμπειρία, ένα ζωντανό μάθημα ιστορίας του σινεμά… Απόλυτη πληρότητα συναισθημάτων.
Δώσε μας μερικά hints ή έστω ένα όνομα καλεσμένου-έκπληξη από τη βραδιά στην Αθήνα. Οι εκπλήξεις θα είναι τόσο εκπλήξεις ακόμη και για μας τους ίδιους, οπότε μαζί θα αναμένουμε και θα… εκπλαγούμε.
Μίλησέ μας λίγο για το Ιστορικό Συνέδριο της Βόλβης. Ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν υπόγεια τη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου. Εκεί τέθηκαν τα θεμέλια της Αστικής Ευγένειας, με την οποία η Νέα Δημοκρατία έχει εφοδιάσει τις ζωές μας όλα αυτά τα χρόνια.
Και μερικές γενικού ενδιαφέροντος ερωτήσεις-λεύκωμα, ξέρεις, όπως παλιά. Έχεις ψηφίσει ΠΑΣΟΚ; Όσο έχει ψηφίσει και η μάνα μου Νέα Δημοκρατία.
Αν δεν ήσουν ο Μπάμπης Μπατμανίδης, ποιος θα ήθελες να ήσουν; Κάποιος που θα έπαιζε έστω και με ένα μικρό ρολάκι σε κάποια από τις ταινίες του Σταύρου Τσιώλη.
Ποια είναι η αγαπημένη σου συνήθεια; Να τρώω τα νύχια μου.
Ποια είναι η μεγαλύτερή σου αρετή; Η Κετιμέ.
Και ποιο το μεγαλύτερο ελάττωμά σου; Η ειλικρίνεια μου και τέτοια… Πάντα ήθελα να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, σ’ ευχαριστώ, βρε παλιοκόριτσο, που ικανοποίησες την επιθυμία μου… Από το «χαμόγελο του μουσικού» είσαι;
Τι θα άλλαζες πάνω σου; Φανελάκι… Από την ίδρωτα, τον αγώνα για το μερονυχτο-νυχτομεροκάματο… Τη σκέψη για τα βασανάκια του λαού, που πρέπει να μετουσιώσω σε (χ)άζματα…
Για ποιο λάθος σου έχεις μετανιώσει; Για κανένα… Διότι δεν φταίμε εμείς, είναι η ζωή που μας στήνει παγίδες.
Πού θα ήθελες να ζεις; Και πού ζεις; Κάτι τέτοιες στιγμές είναι η στιγμή που αισθάνομαι ευλογημένος και σας παρακαλώ να μπει και ως στάτους στο φέισμπουκ, αφού η Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης συνδυάζει και τα δύο σκέλη της ερωτήσεως. Για αυτό και υμνούμε τον κύριο και ψάλουμε συνεχώς το ΟΚΑΝΑ.
Πώς έχεις στολίσει το σπίτι σου για τα Χριστούγεννα; Καράβι στόλισα, αυτά τα κουτοφράγκικα δεν με καλύπτουν ως ιδιοσυγκρασία. Εφέτο επέλεξα να στολίσω κάτι σε Noor1, το οποίο δεν σας κρύβω ότι είναι και εντόνως χιονισμένο.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
10°
