Κάθε εβδομάδα ζητάμε από τον καλεσμένο μας να γυρίσει πίσω στη «μουσική ζωή του». Να θυμηθεί τι μουσική άκουγε στα 5, στα 10 κ.ο.κ. μέχρι σήμερα και να μας διηγηθεί μια σχετική ιστορία/ ανάμνηση.
Ο Γιώργος Μπρατάνης, δηλαδή ο κύριος που υπογράφει από το 1999 ως Cayetano,έχει 1,5 χρόνο να παίξει λάιβ στην Αθήνα. Θα το κάνει όμως την Παρασκευή 12/10 στο Bios (€8) με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ Back Home συνοδεία φουλ μπάντας. Είναι ίσως η πιο μεστή στιγμή μιας καριέρας που ξεκίνησε από το γκρουπ Στρογγυλό Κίτρινο το 1996 και πέρασε από Θεσσαλονίκη (γενέτειρα), Βαρκελώνη (αγαπημένος τόπος δημιουργικής «εξορίας»), Γερμανία – Σουηδία – Γαλλία (χώρες στις οποίες κυκλοφόρησε δουλειές του και απέσπασε βραβεία). Έχει καταλήξει στο δικό του χαρμάνι μια κομψής electronica, φτιαγμένης από διαφορετικά στοιχεία (τις μουσικές του κόσμου, το trip & hip hop, τα breaks και την jazz, το καλώς εννοούμενο lounge) κι αυτό είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ στον φετινό του δίσκο. Ας δούμε όμως τι μουσική άκουγε…
Στα 5
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ – Ο Γουίλι, ο μάυρος θερμαστής
Μην με περάσετε για «ψώνιο» μα το κομμάτι που στιγμάτισε την προσχολική μου ηλικία, ήταν ο «Γουίλυ» του Θάνου Μικρούτσικου και την ίδια στιγμή -σύμφωνα με τις μαρτυρίες των γονιών μου - δεν έδειχνα προτίμηση σε Στρουμφοτράγουδα, παπάκια κλπ. Δεν καταλάβαινα τι έλεγε, μα στα αυτιά μου μονίμως αντηχούσε τούτο το κομμάτι μιας και οι γονείς μου είχαν την βελόνα του πικάπ καρφωμένη σε τούτο το βινύλιο. Πάθαινα πλάκα με την μελωδία, ήξερα τα λόγια απ' έξω, μέχρι που όταν μεγάλωσα, επιτέλους αποκωδικοποίησα και τους στίχους! Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον έχασα τα καλύτερα μου χρόνια!
Υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, έπεσε στα χέρια μου μια κασέτα γεμάτη τραγούδια των Β. Παπακωνσταντίνου, Μ. Ρακιντζή και λοιπών της εποχής. Αυτό που ξεχώρισα και άκουγα κάθε βράδυ παίρνοντας το κασσετόφωνο στο κρεβάτι μου, ήταν το "Νύχτωσε Νύχτα" των αδελφών Κατσιμίχα.
Στα 15
PINK FLOYD - Echoes
Ήταν η ηλικία στην οποία η μια αποκάλυψη ερχόταν μετά την άλλη. Pink Floyd, King Crimson. Led Zeppelin, Barclay James Harvest, Crosby Stills Nash & Young απο την μία και χάρη στην μητέρα των κολλητών μου, μια απο τις μεγαλύτερες συλλέκτριες βινυλίων που γνωρίζω, John Coltrane, Van Der Graaf Generator, Weather Report, Chick Corea, Ravi Shankar, Phillip Glass απο την άλλη. Ήταν η εποχή που το χαρτζιλίκι γινόταν βινύλιο σε χρόνο Dt και οι αντεγραμμένες κασσέτες αυγάτιζαν με καταιγιστικό ρυθμό. Αυτό που σίγουρα όμως με στιγμάτισε, ήταν το Echoes των Pink Floyd.
Στα 20
TOM WAITS – Russian Dance
Έχοντας ήδη παρουσία στην δισκογραφία και μια μεγάλη -και με πολύ κόπο "χτισμένη"- συλλογή δίσκων και φυσικά κασσετών, έκανα μια μεγάλη και πιο ουσιαστική στροφή προς την jazz, τα soundtracks και τα πιο… "avant garde" πράγματα, σχεδόν πάντα με ένα ποτήρι βότκα για συνοδεία. And the winner is… ΤΟΜ WAITS
Ήδη, η γή έπαψε να είναι "επίπεδη". Ταξίδεψα, έζησα έξω, είδα και άκουσα τα πράγματα που διαμόρφωσαν τελικά το γούστο μου και με στιγμάτισαν στο στυλ και την μέχρι τώρα προσωπικότητα μου. Η nujazz και η πιο κοσμοπολίτικη μουσική, μου έγινε εμμονή και οι Kyoto Jazz Massive με το "The Brightnes Of These Days" δεν έλεγε να ξεκολλήσει από το cd player μου.
Στα 30
ALICE RUSSELL - Tired Litttle One
Ήδη κάτοχος πολλών κυκλοφοριών της Tru Thoughts. Απολάμβανα πάντα τον ήχο της εταιρείας αυτής και πέρασα άπειρα βράδια, συνοδευόμενα με μπόλικο αλκοόλ και την διακριτική παρέα της Alice Russell.
ΣΗΜΕΡΑ
Στα 35 που μόλις τα "πάτησα". Επιτρέπω πια στον εαυτό μου την πολυτέλεια του να ακούει τα πάντα απο τα 15 μου και μετά, δίχως ενοχές "παλιμπαιδισμού". Ίσως όταν φτάσω τα 40 να έχω μια πιο ξεκάθαρη εικόνα! :)
Το Back Home κυκλοφορεί από την Pale Sound. Αυτό είναι το ‘Night Without Stars’ με τον Georges Perin στα φωνητικά…
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
15°
