Δυναμική παρουσία, αισθαντική φωνή, πάθος, ένταση, δύναμη. Μια σπουδαία ερμηνεύτρια που ξεχωρίζει τα τελευταία χρόνια με τις μουσικές της επιλογές, την ιδιαίτερη χροιά της φωνής της και το μοναδικό τρόπο που αποδίδει τα τραγούδια. Θα έχουμε την τύχη να την απολαύσουμε σε δύο μοναδικές συναυλίες στις 18 και 19 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και να σιγοτραγουδήσουμε μαζί της αγαπημένες παλιές και καινούριες μελωδίες.
Ξεκινήσατε, ως μέλος του ροκ συγκροτήματος Los Fannys, συνεχίσατε την καλλιτεχνική σας πορεία επηρεασμένη από την pop, το flamenco και τις μπαλάντες. Στο τελευταίο σας άλμπουμ, ξεχωρίζετε, τραγουδώντας bolero. Βρήκατε «τη χρυσή τομή»;
Η αλήθεια είναι ότι όλα τα παραπάνω είδη μουσικής με έχουν σημαδέψει όλα αυτά τα χρόνια της μουσικής μου πορείας. Δεν μπορώ να πω ότι έχω βρει «τη χρυσή τομή», όμως σίγουρα προσπαθώ να εκφρασθώ μέσα από τη μουσική που μου αρέσει. Προς το παρόν το pop, το rock, οι μπαλάντες και το bolero είναι τα είδη μουσικής με τα οποία αισθάνομαι άνετα. Βέβαια, το τελευταίο διάστημα έχω αφοσιωθεί στο τελευταίο μου δίσκο που εξυμνεί το bolero. Δεν θα μπορούσα να αποκλείσω αργότερα να επιλέξω ένα διαφορετικό μονοπάτι, που θα μπορούσε να με οδηγήσει σε νέες μουσικές διαδρομές και ανακαλύψεις.
Αν σας ζητούσαμε να μας αναφέρετε μια σημαντική στιγμή στην καριέρα σας, ποια θα καταγράφατε;
Στιγμές πολλές, χαρές ακόμη περισσότερες. Πραγματικά νιώθω ότι μέχρι στιγμής έχω την ευτυχία να απολαμβάνω μία ζωή γεμάτη εικόνες, συναισθήματα και έντονες εμπειρίες, όπως κάθε καλλιτέχνης άλλωστε.
Μου είναι αρκετά δύσκολο να διαλέξω μία συγκεκριμένη στιγμή –σταθμό στη μέχρι τώρα πορεία μου, όμως αν σκεφτόμουν πολύ, θα μπορούσα να καταγράψω τρεις. Την πρώτη μου εμφάνιση στο Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγο της Χιλής για τη Διεθνή Aμνηστία. Επίσης, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω την ημέρα που ηχογράφησα τα δύο τραγούδια για την ταινία του Pedro Almodóvar «Ψηλά Τακούνια», που με ακολουθούν από τότε και με έκαναν γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω και μία ανάμνηση που είναι βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μου σε σχέση με την Ελλάδα και είναι η ημέρα που τραγούδησα στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, δίπλα στην Ακρόπολη. Ένα μέρος που με γέμισε δέος και συγκίνηση, καθώς πρόκειται για το σημείο σύμβολο της Ελλάδος και ένιωσα ιδιαίτερα χαρούμενη, που μου δόθηκε η ευκαιρία να βιώσω και εγώ, έστω και λίγο, από τη μαγεία του χώρου.
Το τελευταίο σας άλμπουμ, «La Pasion», αποτελεί φόρο τιμής στο bolero. Επιστροφή στις ρίζες;
Το bolero είναι ένα είδος τραγουδιού ιδιαιτέρως δημοφιλές στις λατινικές χώρες. Το bolero διαθέτει βαθιές ρίζες στο χρόνο, από τον 18o και 19ο αιώνα, ενώ ξεχώρισε κυρίως σε χώρες όπως η Κούβα, το Μεξικό και η Ισπανία. Το bolero έχει ρυθμό συγκινητικό και συναισθηματικό, ενώ παρουσιάζεται και σε πολλές εκδοχές. Εμένα προσωπικά, αυτό το είδος τραγουδιών με έχει κερδίσει και με έχει σαγηνεύσει. Οπότε η τελευταία μου δισκογραφική δουλειά «La pasion», όπως μαρτυρά και ο ίδιος ο τίτλος, αποτίει φόρο τιμής σε ένα είδος τραγουδιού που είναι ιδιαίτερα αγαπητό σε πολλές χώρες. Είναι σαν να κάνω ένα άλμπουμ δημοφιλούς κλασικής μουσικής.
Έχετε δηλώσει, ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει να προκαλεί την έκπληξη. Σε ποιο βαθμό νιώθετε, ότι το έχετε πετύχει;
Είναι πολλά τα στοιχεία που θεωρώ ότι πρέπει να διαθέτει ένας καλλιτέχνης. Είναι πολύ δύσκολο να κατακτάς το κοινό. Το κοινό είναι απαιτητικό και περιμένει από εσένα ειλικρίνεια και συναίσθημα. Δεν θεωρώ την εκάστοτε γλώσσα που τραγουδάει ο καθένας εμπόδιο, απεναντίας μία γλώσσα που μπορεί να μη γνωρίζουμε, μπορεί να μας συγκινήσει βαθύτατα. Είμαι αρκετά αυστηρή με τον εαυτό μου και κάθε μέρα προσπαθώ να γίνομαι όλο και καλύτερη. Γι’αυτό το λόγο, πιστεύω ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει συνέχεια να συναγωνίζεται τον εαυτό του δημιουργώντας καινούριες προκλήσεις. Ένα από τα στοιχεία που θεωρώ από τα πιο ουσιώδη σε έναν καλλιτέχνη είναι η έκπληξη, η έκπληξη που πρέπει να προκαλεί στο κοινό. Η έκπληξη λοιπόν είναι ένα απαραίτητο στοιχείο και ελπίζω να την προκαλώ κάθε μέρα σε κάθε συναυλία και σε κάθε καινούριο δίσκο.
Δεν είναι η πρώτη φορά, που επισκέπτεστε την Αθήνα. Πώς σας φαίνεται η ατμόσφαιρα της πόλης, το άρωμα της;
Πραγματικά έχω την τύχη να έχω έρθει αρκετές φορές στην Αθήνα και να έχω δώσει αρκετές συναυλίες. Η Αθήνα είναι μία πόλη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, με μεγάλη ιστορία και έντονη κουλτούρα. Βέβαια, λόγω του βεβαρημένου προγράμματος μου, δεν έχω τη δυνατότητα να απολαύσω τη πόλη όσο καιρό θα ήθελα, καθώς συνήθως έρχομαι για λίγες μέρες. Διακρίνω αρκετές ομοιότητες μεταξύ Ισπανίας και Ελλάδας και κυρίως μεταξύ των λαών. Μας διακρίνει και τους δύο το ίδιο μεσογειακό ταμπεραμέντο. Πολλές φορές, όταν είμαι εδώ, νιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου. Κάθε φορά που επιστρέφω στην Αθήνα, το περιβάλλον, οι ήχοι και τα αρώματα της πόλης εξακολουθούν να μου προξενούν μεγάλη συγκίνηση και ενθουσιασμό.
Στην Ελλάδα, έχετε αποκτήσει το δικό σας φανατικό κοινό. Τι εισπράττετε από το ελληνικό κοινό;
Προσοχή, σεβασμό, αγάπη...
Στη σκηνή, θα πλαισιώνεστε από πολυμελή ορχήστρα, σπουδαίων σολίστ. Μιλήστε μας για τις επικείμενες παραστάσεις σας στην Ελλάδα. Τι θα απολαύσουμε στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών;
Θα είμαστε δεκατέσσερα άτομα επί σκηνής και νιώθω πολύ χαρούμενη που θα πλαισιώνομαι από σπουδαίους σολίστ. Όλοι μαζί έχουμε ετοιμάσει μία βραδιά όπου ο κόσμος θα μπορέσει να ακούσει τραγούδια από το τελευταίο μου άλμπουμ «La pasion» καθώς και από τα έντεκα προηγούμενα. Θα ακουστούν γνώριμες μελωδίες και νοσταλγικές. Ελπίζω να είναι δυο βραδιές που θα ικανοποιήσουν το αθηναϊκό κοινό και θα μπορέσω να του ανταποδώσω την αγάπη του.
Βιογραφικό
Η Luz Casal γεννήθηκε στη Γαλικία, στην περιοχή της La Coruña, αλλά μεγάλωσε στην Αστούριας. Σπούδασε πιάνο, σολφέζ και μπαλέτο.
Το ντεμπούτο της στη δισκογραφία έγινε το 1980, με το single «El Ascensor», ενώ το 1982 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός της δίσκος, που έφερε το όνομά της. Από το δίσκο της «A Contraluz», το bolero του Agustín Lara «Piensa En Mí», επέλεξε ο Almodóvar για κεντρικό μουσικό θέμα της ταινίας του «Ψηλά Τακούνια» («Tacones Lejanos») και εκτινάχθηκε στα ύψη η δημοτικότητά της.
Το 1999 έδωσε νέα ώθηση στην καριέρα της, αυτή τη φορά στη Γαλλία, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία με μία συλλογή από γνωστά της τραγούδια, τρία εκ των οποίων κυκλοφόρησαν σε γαλλικούς στίχους.
Το 2001 έλαβε, μαζί με τον Pablo Guerrero, το βραβείο Goya καλύτερης μουσικής επένδυσης για το κομμάτι «Tu Bosque Animado», από το soundtrack της ταινίας κινουμένων σχεδίων «El Bosque Animado».
Έχει κυκλοφορήσει συνολικά δώδεκα άλμπουμ και έχει πουλήσει εκατοντάδες αντίτυπα. Θεωρείται μία από τις πιο επιτυχημένες ισπανίδες ερμηνεύτριες με διεθνή καριέρα.
