Κριτική ταινίας: Αντρέι Ταρκόφσκι - Σινεμά σαν προσευχή

Ένα φιλμ θησαυρός για όλους τους σινεφίλ καθώς ο υιός Ταρκόφσκι συγκέντρωσε ένα σπάνιο υλικό από προσωπικές εκμυστηρεύσεις αλλά και ερασιτεχνικά φιλμάκια του ίδιου του πατέρα του. Στο συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ γινόμαστε μάρτυρες μιας συναρπαστικής ιστορίας που ξεκινά από τα δύσκολα παιδικά χρόνια και την περίπλοκη σχέση με τον σκληρό ποιητή πατέρα και οδηγείται στην παγκόσμια καταξίωση αλλά και τη ρήξη με το σοβιετικό καθεστώς που οδήγησε τον Ταρκόφσκι στην αυτοεξορία. Ενδιάμεσα παρακολουθούμε τις βαθιές, όλο αγωνία σκέψεις ενός ανήσυχου πνεύματος που στοχάζεται για την πίστη στο θείο, την αναγκαιότητα αφοσίωσης σε ένα καθεστώς που εχθρεύεται την ελευθερία έκφρασης, την αναζήτηση της αλήθειας με κάθε μέσο. Ανεκτίμητα τα λόγια του ίδιου του Ταρκόφσκι για τα νοήματα και τους συμβολισμούς στις ιστορίες των ταινιών του και απολαυστικά ενσταντανέ σαν εκείνο με την αμόρφωτη καθαρίστρια που έκανε σκόνη τους διαξιφισμούς θεατών και κριτικών γύρω από το τι ήθελε πραγματικά να πει πραγματικά ο δημιουργός στον αριστουργηματικό «Καθρέφτη» του!