Μουσείο Μπενάκη, ΔΕΣΤΕ και New Museum της Νέας Υόρκης σε μια συνεργασία με έμφαση στη νέα γενιά καλλιτεχνών και όλα όσα έχουν να μας πουν με τα έργα τους
Μια μεγάλων διαστάσεων πολύχρωμη installation όπου κρέμονται λευκές φορεσιές που θα ζωντανέψουν με περφόρμανς ανά διαστήματα μέσα στην έκθεση, άδειες φορεσιές κρεμασμένες σε κρεμάστρες φτιαγμένες σε αργαλείο από την κερήθρα που βρίσκουμε στις κυψέλες των μελισσών, μια κατασκευή που με διάφορες -λίγο περίπλοκες πλην όμως μελετημένες ρυθμίσεις- στοχεύει να μας καλέσει να αλλάξουμε τη σταθερή ροή των πραγμάτων: αυτά είναι κάποια παραδείγματα έργων που θα δούμε στην έκθεση «In a bright green field», που εγκαινιάζεται σήμερα 11 Ιουνίου στο Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138.
Μουσείο Μπενάκη: Μια έκθεση με πρωταγωνιστές αποκλειστικά καλλιτέχνες κάτω των 40 ετών
Πώς μπορεί η τέχνη να φανταστεί και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τον σύγχρονο κόσμο; Τι έχουν να μας προτείνουν οι καλλιτέχνες της νέας γενιάς από την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την Ευρώπη γενικότερα; Πώς σχολιάζουν τον κόσμο μέσα από τα υλικά που επιλέγουν και τον τρόπο που τα διαχειρίζονται και τα παρουσιάζουν στον κόσμο; Ο επιμελητής της έκθεσης, o Gary Carrion-Murayari, Kraus Family Senior Curator του New Museum ανέφερε ότι η έκθεση αυτή μας δείχνει πώς αυτοί οι millenial καλλιτέχνες αποτυπώνουν όλα όσα ζουν γύρω τους, μέσα σε αυτήν την ευθραυστότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε και κινούμαστε, μεταφέροντάς μας παράλληλα και μια αισιόδοξη νότα της πραγματικότητας που έρχεται. Άλλωστε η τέχνη μάς μεταφέρει εικόνες για ένα μέλλον που δεν υπάρχει ακόμα. Και αυτοί οι καλλιτέχνες κάτω των 40 ετών είναι η κατάλληλη μαγιά για να μας μεταφέρουν την πραγματικότητα που εκείνοι βλέπουν με τη δική τους ματιά και είναι ακόμη άγνωστη σε εμάς.
Η In a Bright Green Field φέρνει στο προσκήνιο μια νέα γενιά δημιουργών που ζουν και εργάζονται στην Αθήνα, τη Λευκωσία και την ευρύτερη Ευρώπη. Μέσα από ζωγραφική, γλυπτική, πειραματικά ντοκιμαντέρ και δράσεις performance, οι καλλιτέχνες αυτής της έκθεσης επεξεργάζονται τοπικές ιστορίες και παραδόσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, μετατρέποντάς τες σε γόνιμο έδαφος για τη διαπραγμάτευση παγκόσμιων προβλημάτων και σύγχρονων προκλήσεων. Οι θεματικές τους αγγίζουν ζητήματα όπως οι ταχύτατες τεχνολογικές μεταβολές που επηρεάζουν την εργασία και το περιβάλλον, οι νέες μορφές ζωής και συνεργασίας που αναδύονται τόσο στις πόλεις όσο και στην ύπαιθρο, ο «αστικός ανιμισμός» και η ποιητική των υποδομών, καθώς και οι βουκολικές μορφές επιστημονικής φαντασίας. Η έκθεση προσεγγίζει την τέχνη όχι μόνο ως εργαλείο αναστοχασμού, αλλά και ως πρότυπο για πιθανά μελλοντικά σενάρια που ξεπερνούν τον χώρο του μουσείου και επηρεάζουν ευρύτερες κοινωνικές και περιβαλλοντικές δυναμικές.
Ιωάννα Λημνιού, Τhe musicians
In a bright green field στο Μουσείο Μπενάκη: Μιλήσαμε με δυο καλλιτέχνες της έκθεσης
Η 'Εμιλυ Λουίζου είναι γνωστή για τις πιο μεγάλες και διαδραστικές κατασκευές της που μας καλούν να μπούμε μέσα και να βρούμε καταφύγιο. Εδώ επιλέγει να φτιάξει κάτι άλλο, κάτι πιο εύθραυστο, επισφαλές και τολμηρό. Φτιάχνει μια installation που θυμίζει ρούχα κρεμασμένα έτοιμα να τα φορέσεις. Ωστόσο δεν προορίζονται ούτε για να φορεθούν ούτε για να μας προστατεύσουν από κάτι. Γιατί; Διότι επιλέγει ένα υλικό ευαίσθητο και καθόλου ανθεκτικό: το κερί. Αν και από μακριά το έργο μοιάζει να έχει φτιαχτεί από άλλο υλικό, αν πάτε κοντά θα δείτε τις κερήθρες. Όπως μας αποκάλυψε, τα έπλεξε στον αργαλειό, σιγά σιγά με υπομονή και με μεράκι, δίχως ποτέ να έχει ασχοληθεί άλλη φορά με ένα τέτοιο gadget. Τι μπορεί να κάνει ο επισκέπτης; Μπορεί να κρυφτεί πίσω από αυτά και όταν βρεθεί σε αυτή τη θέση, χάνεται το πρόσωπό του. Ωστόσο, δεν του προσφέρουν την ασφάλεια που ενδεχομένως θα είχε ανάγκη, λόγω των υλικών με τα οποία τα κατασκεύασε.
Ο Μπάιρον Καλομαμάς είναι εκείνος που κλείνει την έκθεση με ένα ιδιαίτερο έργο που παντρεύει τέχνη και επιστήμη, όπως συνηθίζει να κάνει στα έργα του. Το νέο του έργο που παρουσιάζει στην έκθεση έχει τον τίτλο: Ιf you want to know about Change, First look at rivers (Αν θέλεις να μάθεις για την αλλαγή, κοίτα πρώτα τα ποτάμια). Πρόκειται για μια ιδιότυπη και πολύπλοκη κατασκευή που λειτουργεί με έμβολα και βαλβίδες που ρυθμίζουν τη ροή του νερού, οδηγώντας κάθε φορά σε διαφορετικά αποτελέσματα. Το νερό κανονικά έχει μια συγκεκριμένη ροή και ο επισκέπτης καλείται μέσω της διάδρασης με το έργο να την αλλάξει. Όπως φάνηκε και από την επίδειξη του καλλιτέχνη, το έργο αυτό δεν είναι εύκολο. Απαιτεί προσπάθεια, υπομονή και στόχευση ώστε να καταφέρουμε να αλλάξουμε τη ροή του νερού και εντέλει των πραγμάτων. Και φυσικά επειδή δύσκολα αλλάζουν οι καταστάσεις αν δεν συνεργαζόμαστε με τους δίπλα μας, το έκθεμα αυτό μας καλεί σε μια συνεργασία με τον καλλιτέχνη ή κάποιον ειδικό χειριστή του μηχανήματος. Μόνος του ο επισκέπτης δεν μπορεί να λειτουργήσει το συγκεκριμένο μηχάνημα και να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μόνο με τη συνεργασία μπορεί να το πετύχει. Και αυτό λέει πολλά. Μάλιστα όπως μας αποκάλυψε για να αλλάξει κάποιος ριζικά τη ροή των πραγμάτων, τότε θα πρέπει όλο το νερό να συγκεντρωθεί στις πιο εσωτερικές και κρυμμένες αντλίες της κατασκευής, ώστε ανοίγοντας προσεκτικά στη συνέχεια τις βαλβίδες που βρίσκονται στο μπροστινό μέρος να ξεφύγει από την ευθεία πορεία το νερό και να πάρει διαφορετικές κάθε φορά κατευθύνσεις.
Mπάιρον Καλομαμάς, Ιf you want to know about Change, First look at rivers
Μια συνεργασία ανάμεσα σε 3 μεγάλα ιδρύματα
Η έκθεση πραγματοποιείται με τη συνεργασία τριών διαφορετικών ιδρυμάτων: Το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και το New Museum της Νέας Υόρκης και φυσικά το Μουσείο Μπενάκη. Πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά συνεργασία των τριών ιδρυμάτων, μετά τις εκθέσεις The Equilibrists (2016) και The Same River Twice (2019), με κοινό άξονα την ανάδειξη της σύγχρονης ελληνικής και κυπριακής εικαστικής δημιουργίας. Η νέα αυτή έκθεση συγκεντρώνει έργα είκοσι επτά καλλιτεχνών ηλικίας κάτω των σαράντα ετών και επιχειρεί να διερευνήσει, μέσα από μια πλούσια θεματολογία και πολυμορφία μέσων, τις πιθανές μορφές που μπορεί να πάρει το μέλλον, θέτοντας στο επίκεντρο τη σχέση του ανθρώπου με τον φυσικό κόσμο και την ανάγκη για επαναπροσδιορισμό των εννοιών της κοινότητας και της συλλογικότητας.
Η έκθεση επεκτείνεται και πέρα από τον φυσικό εκθεσιακό χώρο, με τρεις ειδικές περφόρμανς που θα πραγματοποιηθούν καθ’ όλη τη διάρκειά της: η πρώτη ανήκει στη Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία και θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 11 Ιουνίου στις 21:30, η δεύτερη στην Άννα Χουσιάδα και θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 21 Ιουνίου (με την ακριβή ώρα να ανακοινώνεται σύντομα), ενώ η τρίτη περφόρμανς, του The Post Collective, έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2025.
Η In a Bright Green Field δεν αποτελεί απλώς ένα εικαστικό γεγονός, αλλά μια ουσιαστική πρόταση για το πώς μπορεί η τέχνη να φανταστεί, να αφηγηθεί και να διαμορφώσει τις μελλοντικές μας σχέσεις με τον κόσμο. Ταυτόχρονα, αντανακλά και ενισχύει τον ρόλο του Μουσείου Μπενάκη ως ενός θεσμού που ενώνει το ιστορικό με το σύγχρονο, το τοπικό με το παγκόσμιο, τη μνήμη με τη φαντασία.
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
14°
