Γλυπτές σκάλες που ανεβαίνουν στην «Ουτοπία» είναι ο νέος κόσμος του Στέλιου Γαβαλά. Όπως γράφει ο ιστορικός της τέχνης Γιάννης Κολοκοτρώνης, καθηγητής στο ΔΠΘ, « [...] για περισσότερα από δέκα πέντε χρόνια, ο Στέλιος Γαβαλάς, επινόησε και διαρκώς το εμπλουτίζει, ένα οπτικό λεξιλόγιο ουτοπικής τέχνης για να εισβάλλει στα όνειρα και τις επιθυμίες των ανθρώπων. Θυμόμαστε την ουτοπική του προσπάθεια, στη σειρά “παρά θιν αλός” (2001. Γκαλερί Έκφραση), να παγιδεύσει τη θάλασσα σε βαλίτσες, παλιά κασόνια, βάρκες και ταχυδρομικούς σάκους, σαν τον Ξέρξη που διέταξε τους στρατιώτες του να μαστιγώσουν τη θάλασσα του Ελλησπόντου.
Θυμόμαστε στις “Αιωρούμενες Πολιτείες” (2007. Εικαστικός Κύκλος), τα πολύχρωμα μοντέλα πόλεων να ταλαντεύονται στο χώρο, σαν μπαλόνια φουσκωμένα, πάνω από ψηλόλιγνες φιάλες αερίου. Στην καινούρια σειρά έργων με τον τίτλο “Ουτοπία” οι σκάλες είναι το μεταφορικό μέσον για την ταξιδιωτική μυθοπλασία, και το σύννεφο, ένας διαρκής μεταβαλλόμενος αχαρτογράφητος τόπος ονείρων [...] το οπτικό παιχνίδι ανάμεσα στην μεταλλική κατασκευή και το μαλακό βαμβάκι συνθέτουν εξαιρετικής ποιότητας αντιθέσεις, εναλλαγές και εντάσεις για μια αισιόδοξη ποιητική πορεία ανόδου και συνέχειας». Μας αρέσουν.
18°
