Δεν θα βρείτε πιο προβοκατόρικο υλικό στο απέραντο εκθετήριο του web. Στα αφορισμένα GIF του Scorpion Dagger, ο Ιησούς κοπανιέται σε συναυλίες των Metallica και οι ουρανοί αγάλλονται ψήνοντας hot dog. Δείτε ακόμη: Αναγεννησιακά αριστουργήματα που μαζεύουν likes στο instagram, ο μυστικός δείπνος με delivery πίτσας, στρατόκαυλοι που αποδεκατίζουν κουτάκια μπίρας με θεϊκή παρέμβαση, ο Τραμπ υψώνει κωλοδάχτυλα στους πρώτους αποίκους μεταμφιεσμένος σε Άγαλμα της Ελευθερίας, ερωτιδείς με θανάσιμα βέλη, κληρικοί σε στριπ σόου με τραβεστί, μεσαιωνικές καντάδες σε κτηνολαγνική παρεκτροπή, ο Κύριος ημών διασχίζει το κόκκινο χαλί με τα φλας των παπαράτσι να αστράφτουν, μπαρμπούτια στον παράδεισο, ιερόσυλα drive-in, εκχυδαϊσμένα μοτίβα του Ιερώνυμου Μπος, go go boys με σπασουάρ σε αναπαραγωγές του Ρέμπραντ, μοιρολογίστρες σε συσπείρωση γύρω από το άψυχο κορμί του Μπάτμαν, πους απς στον Γολγοθά. Ονομάστε μια ακόλαστη φαντασίωση και ο βιτριολικός GIF artist θα την έχει πιθανότατα εικονογραφήσει. Οι βλάσφημες οπτικές λούπες του Scorpion Dagger δεν θα λάβουν ποτέ συγχωροχάρτι.
Ο Scorpion Dagger είναι ο James Kerr, καναδός καλλιτέχνης ο οποίος το 2012 έστησε μια σελίδα στο Tumblr προκειμένου να εξωτερικεύσει τις παλαβές ιδέες του περί αναγεννησιακής τέχνης αναπροσαρμοσμένης στον ψηφιακό κόσμο. Αναμιγνύοντας το γκροτέσκο με το θείο και το κλασικό με το μεταμοντέρνο, ο Kerr κατόρθωσε να εμβαπτίσει οικείες σκηνές σε νέο νόημα, επινοώντας ένα απόλυτα προσωπικό εικαστικό σύμπαν που περιδινείται στις επικράτειες του σαρδόνιου συνορεύοντας με έναν διαστροφικό σουρεαλισμό που σπάει πλάκα με την ευπρεπή τέχνη. Έτσι θα ήταν οι Monty Python εάν μπορούσαν να συμπυκνωθούν σε κινούμενο ψηφιακό κολάζ. H δουλειά του James Kerr ανακαλεί άλλωστε τα animation του Terry Gilliam για το Flying Circus, τουλάχιστον σε καλπάζουσα επινοητικότητα και ιλαρό πνεύμα.
Το GIF ως εκφραστική φόρμα, με την ακαριαία σπιρτάδα, την αμεσότητα και τη φαινομενική ευτέλεια που το χαρακτηρίζει, απασχολεί τον Scorpion Dagger, ο οποίος διέκρινε τις αφηγηματικές ιδιαιτερότητες της τεχνοτροπίας και τις καλλιέργησε στον υπερθετικό, επιτυγχάνοντας πρωτοφανή δείγματα συγχρονισμένου επαναληπτικού ρυθμού και σκηνικής εναλλαγής μέσα στα όρια των δύο, τριών, τεσσάρων μάξιμουμ δευτερολέπτων στη διάρκεια των οποίων ένα GIF απασχολεί το βλέμμα. Υπάρχει μια μουσικότητα στο τέμπο της δουλειάς του, ενώ ο τρόπος του να αποδομεί τη συμβατική τέχνη προσφέρει μια ματιά πίσω από την κλειδαρότρυπα των μουσειακών αριστουργημάτων που διασκευάζει. Δείτε τη δουλειά του σαν εικαστικό b-movie. Ή σαν ένα έκφυλο behind the scenes πάνω στο έργο των κλασικών ζωγράφων.
Ο ίδιος διατείνεται πως στον ψηφιακό κόσμο η τέχνη μεταλλάσσεται σε εργαλείο γύρω από το οποίο παράγεται νέα τέχνη. Εκεί που κάποτε ένας πίνακας ήταν πίνακας, σήμερα μπορεί να μετατραπεί σε GIF, meme, βίντεο, τραγούδι, κάλτσες, οτιδήποτε. Και παρότι στερείται την αυθεντική του αίγλη, μπορεί στις εξελιγμένες μορφές του να συνάψει καινούργιες σχέσεις με τον θεατή χωρίς να εκχυδαϊστεί ή να καταστραφεί. «Θεωρώ το ίντερνετ μια πιστή αναπαραγωγή του κόσμου που προϋπήρξε», δηλώνει ο James Kerr. «Κατά κάποιο τρόπο, το διαδίκτυο είναι απόλυτα τετριμμένο, έχοντας ουσιαστικά μεταφέρει όλο τον υλικό κόσμο, τράπεζες, καταστήματα, γκαλερί, βιβλία, ραδιόφωνο, σχέσεις, στην επικράτειά του». Ενδιαφέρουσες απόψεις από έναν καλλιτέχνη που διαπνέεται από πανκ ήθος και βρήκε το δρόμο του μέσα από αυτοοργανωμένες κολεκτίβες που στήθηκαν σε αποθήκες καταστημάτων και διαμερίσματα φίλων, ενώ αργότερα εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο εξασφαλίζοντας πόρους μέσω crowdfunding. Ο Scorpion Dagger παραμένει πάνκης ως το μεδούλι. Το έργο του είναι μια περιποιημένη παχιά ροχάλα που περιλούζει το ανώδυνο σύστημα αξιών της σύγχρονης τέχνης και την αφόρητη κοινοτοπία της κοινωνίας των νέων μέσων. Ποτέ η αγιογραφία δεν ήταν τόσο κολασμένη. Ο θεός συγχωρεί, ο Scorpion Dagger όχι.
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
16°
