Ο Λένιν και επιστολή του στον Στάλιν για να «ξεριζώσει» συγγραφείς, δημοσιογράφους, εκδότες και γενικά όλους αυτούς που δεν στήριζαν τους Μπολσεβίκους.
To Σάββατο 4 Απριλίου ήταν τα 100 χρόνια από την ολοκλήρωση των εργασιών του διαβόητου 9ο συνεδρίου του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι).
Την επέτειο θύμησε στο Facebook ο δημοσιογράφος και μεταφραστής Δημήτρης Τριανταφυλλίδης και με αυτή την αφορμή παραθέτω την επιστολή που είχε στείλει ο Λένιν στον Στάλιν στις 16 Φεβρουαρίου του 1922, στην οποία τον ρωτούσε τι κάνει με τους μενσεβίκους, τους λαϊκούς σοσιαλιστές κ.ά. Είναι μια επιστολή αρκετά ενδεικτική για το πώς ο Λένιν ήθελε να καταλήξουν λογοτέχνες, δημοσιογράφοι και γενικά όσοι δεν συμφωνούσαν με το κόμμα.
Τη μετάφραση έχει κάνει ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης και έχει αναρτηθεί παλαιότερα στην εξαιρετική επιθεώρηση ρωσικού πολιτισμού Στέπα.
«Σύντροφε Στάλιν!
Αναφορικά με το ζήτημα της απέλασης από τη Ρωσίας των μενσεβίκων, των λαϊκών σοσιαλιστών, των καντέτων και των ομοίων τους, θα ήθελα να θέσω ορισμένα ερωτήματα σχετικά με το γεγονός ότι αυτή η επιχείρηση είχε ξεκινήσει πριν την άδειά μου και δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι τώρα.
Έχουν “ξεριζωθεί” αποφασιστικά όλοι οι λαϊκοί σοσιαλιστές; Ο Πεσεχόνοφ, Μιακότιν, Γόρνφελτ; Πετριστσέφ και άλλοι. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει όλοι να απελαθούν. Είναι χειρότεροι από οποιονδήποτε Εσέρο, γιατί είναι πολύ πιο έξυπνοι.
Το ίδιο και ο Α.Ν. Ποτρέσοφ, Ιζγκόεγιε και όλοι οι συνεργάτες του περιοδικού «Εκονομίστ» (Ο Οζέροφ και πολλοί άλλοι). Οι μενσεβίκοι: Ροζάνοφ (πονηρός γιατρός), Βιγντόρτσικ (Ο Μιγκούλο και άλλοι παρόμοιοι), η Λιουμπόβ Νικολάγιεβνα Ράντσενκο και η νεαρή της κόρη (κακεντρεχείς εχθροί του μπολσεβικισμού)· ο Ν.Α. Ροζκόφ (θα πρέπει να απελαθεί, είναι αμετανόητος)· ο Σ.Λ. Φράνκ (συγγραφέας της «Μεθοδολογίας). Η επιτροπή για την παρακολούθηση του Μάντσεφ, Μέσσινγκ και άλλα, θα πρέπει να καταρτίσει καταλόγους, και θα πρέπει μερικές εκατοντάδες τέτοιων κυρίων να τους απελάσει ανελέητα. Θα καθαρίσουμε τη Ρωσία για πολύ.
Αναφορικά με τον Λέζνιεφ (πρώην “Ημέρα”) θα πρέπει να σκεφτούμε καλά αν θα πρέπει να τον απελάσουμε ή όχι; Θα είναι πάντα ύπουλος, απ’ όσο μπορώ να κρίνω διαβάζοντας τα άρθρα του.
Ο Οζέροφ, όπως και όλοι οι συνεργάτες του “Εκονομίστ” – είναι εχθροί ανελέητοι. Όλους πρέπει να τους πετάξουμε έξω από τη Ρωσία.
Θα πρέπει να το κάνουμε αυτό αμέσως. Προς το τέλος της δίκης των Εσέρων, όχι αργότερα. Να συλλάβουμε μερικές εκατοντάδες και χωρίς εξηγήσεις να τους πούμε: αναχωρείτε, κύριοι!
Όλους τους συγγραφείς του “Οίκου Λογοτεχνών”, της “Σκέψης” της Πετρούπολης· Το Χάρκοφ θα πρέπει να το σαρώσουμε, δεν το γνωρίζουμε καλά, είναι όμως για μας “εξωτερικό”. Θα πρέπει να το εκκαθαρίσουμε γρήγορα, όχι αργότερα από το τέλος της δίκης των Εσέρων.
Να δώσετε μεγάλη προσοχή στους λογοτέχνες της Πετρούπολης (οι διευθύνσεις βρίσκονται στο “Νόβιαγια ρούσκαγια κνίγκα”, Νο 4, 1922, σελ 37) και στον κατάλογο των ιδιωτικών εκδοτικών οίκων (σελ. 29).
Με κομμουνιστικούς χαιρετισμούς
Λένιν».
H επιστολή φυλάσσεται στα Κρατικά Αρχεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Τμήμα 2, Φάκελλος 1338, φύλλο 1, χειρόγραφο.
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Κοσμομόλσκαγια Πράβντα, 12 Φεβρουαρίου 1992 και στη συνέχεια στο βιβλίο «Β. Ι. Λένιν, Άγνωστα ντοκουμέντα, 1891 - 1922» Μόσχα, 1999, σελ. 544, 545.
6°
