Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους;
Ανυπόμονοι.
Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους;
Προσεχτικοί, λεπτομερείς.
Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάσαι;
Το χτίσιμο μιας πολυκατοικίας απέναντι από το σπίτι μας στο Περιστέρι και εμένα να πετάω την πιπίλα μου στα μπετά.
Γιατί ήρθες στην Αθήνα;
Ήρθα στην Αθήνα αμέσως μετά τη γέννησή μου στη Νάουσα Ημαθίας γιατί ο πατέρας μου ζούσε ήδη στο Περιστέρι. Έτσι η μητέρα μου τον ακολούθησε. Βέβαια για τη μητέρα μου ήταν αδιανόητο να μένει μέσα σε τόσο τσιμέντο και ζήτησε από τον πατέρα μου να μετακομίσουν κάπου που θα έχει περισσότερο πράσινο. Έτσι βρεθήκαμε στο Μαρούσι. Εκεί πήγα σχολείο κι εκεί τελείωσα το λύκειο.
Το πρώτο σου διαμέρισμα;
Φεύγοντας από το σπίτι των γονιών μου στο Μαρούσι τέλειωνα τις σπουδές μου στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και αποφάσισα να συγκατοικήσω με ένα συμφοιτητή μου στην Κυψέλη. Στη Λέλας Καραγιάννη. Σ’ ένα τεράστιο νεοκλασικό σπίτι 140 τετραγωνικών, χωρίς να έχουμε τα βασικά έπιπλα, τις βασικές συσκευές. Σχεδόν ποδόσφαιρο παίζαμε μέσα εκεί. Αλλά είχαμε χώρο για πρόβες. Οι γείτονες ήταν παλιοί Αθηναίοι, συνήθως ηλικιωμένοι, μόνοι τους, στο πεζοδρόμιο είχε λεμονιές και νεραντζιές που καθόλου δε βοηθούσαν να μυρίζει ωραιότερα η περιοχή. Ήταν σα να μην καθάριζαν ποτέ τα σκουπίδια. Κοντά μας ήταν μερικά ιστορικά θέατρα. Λίγο πιο κάτω ένα ρετρό μπαρ, αρκετά κωλόμπαρα, κορίτσια και αγόρια που εκδίδονταν. 24 ώρες το εικοσιτετράωρο ζωή.
Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Περιφεριακός Γαλατσίου, στο βράχο.
Μια συναυλία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Guns ’N Roses. Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας παρήγγειλαν πίτσα, έκατσαν σε έναν τεράστιο καναπέ και τρώγοντας έπαιξαν τον unplugged δίσκο τους Lies. Patienceeeee…
Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
«Από την άκρη της πόλης» του Κ. Γιάνναρη.
Ο αγαπημένος σου περίπατος στην πόλη;
Ηρώδειο-Λουμπαρδιάρη.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου πιάτο;
Ψαρόσουπα στην πλατεία στην Καισαριανή.
Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
O Καουρισμάκι. Νομίζω ότι η τρέλα αυτής της πόλης του είναι όσο πρέπει οικεία για να απογειώσει την δική του, μαγική τρέλα.
Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη;
Στην πόλη υπάρχει ανωνυμία. Αν καταφέρεις να υπάρξεις θα είναι λόγω της μοναδικότητάς σου. Αυτή είναι μια αίσθηση που σου δίνει η πόλη, μία τόνωση της αυτοπεποίθησής σου. Βέβαια, σε μια αδύναμη στιγμή, θα είσαι πιο μόνος από ποτέ. Στην πόλη, ειδικά στην Αθήνα, αισθάνομαι ότι το κλίμα είναι μοναδικό ή –για να το πω καλύτερα– ήταν μοναδικό, κάποτε. Έχεις την αίσθηση ότι όλα ήταν μοναδικά κάποτε. Εδώ. Η Ιστορία είναι παρούσα. Εδώ. Και ο εκφυλισμός της.
Ποιο ελληνικό βιβλίο θα αποστήθιζες στο Φαρενάιτ 451;
«Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή.
Ποιος είναι ο πιο όμορφος δρόμος της Αθήνας;
Η Ηρώδου Αττικού. Πριν την κλείσουν φυσικά.
Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Καλύτερη. Θα έχει φύγει κόσμος για να ζήσει κάπου καλύτερα μιας και οι δουλειές θα μπορούν πιο εύκολα να γίνονται από απόσταση.
Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Του Σάτυρου της αρχαίας Ελλάδας.
Ο Α.Ξ. είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός. Από 11/10 θα παίζει στις «Δούλες» του Ζενέ σε σκην.Τσέζαρις Γκραουζίνις στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ενώ έκανε τη μετάφραση στο «Μόλλυ Σουήνη» που ανεβαίνει ξανά από 15/10 στο ίδιο θέατρο. Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο Guide της Athens Voice
22°
