Σπύρος Χατζηαγγελάκης: «Φοβάμαι μην απογοητεύσω τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν καρκίνο σε τελικό στάδιο»

Όταν ακούει κάποια γκάιντα, νταούλι, έναν ζωναράδικο-παραδοσιακό χορό από τη Θράκη επιστρέφει στα παιδικά του χρόνια στην Ορεστιάδα. Οι αναμνήσεις του σχετίζονται με τη φύση, τις αλάνες, τα δεντρόσπιτα, τους παραδοσιακούς χορούς, την ξεγνοιασιά, την αθωότητα και τις σκανταλιές. Η λέξη «σκανταλιάρης» αρέσει άλλωστε στον Σπύρο Χατζηαγγελάκη, όπως μου λέει, και τον χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα. Όπως του αρέσουν κι οι λάμπες που κρέμονται στους δρόμους της Αθήνας, χαλασμένες και μη, οι βόλτες στον Υμηττό και η διαδρομή που κάνει καθημερινά από το σπίτι του στο μαγαζί του, την Λόντζα της Γειτονιάς στα Εξάρχεια. 

O Σπύρος είναι ακριβώς αυτός ο άνθρωπος που μπορεί να δει κάποιος και μέσα από τις δουλειές του. Απλός, ήπιων τόνων, έχει μια φυσιολογική καθημερινότητα. Δεν νομίζει πως είναι «διαφορετικός» στον τρόπο που συμπεριφέρεται στην επαγγελματική και την προσωπική του ζωή ενώ έχει απομυθοποιήσει το lifestyle της δουλειάς του. Από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου, μου αναφέρει πως βρίσκεται κλεισμένος με μια έξτρα κουβέρτα στο γραφείο του –πιθανότατα με γρίπη– όσο συζητάμε για τη ζωή του, τον ιδιαίτερο ρόλο του ως Άλκη στη σειρά του ΑΝΤ1 «Ο πρώτος από εμάς» –βασισμένη σε γνωστό ισπανικό project– και τα σχέδιά του. Κάπου εκεί μπαίνει και η καρμική του σχέση η Όλιβ, το μαύρο, θηλυκό, αδεσποτάκι που του άλλαξε την ζωή.

Σπύρος Χατζηαγγελάκης: Συνέντευξη με τον ηθοποιό της σειράς «Ο Πρώτος από εμάς»

Βρέθηκε στα φοιτητικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, για να σπουδάσει φυσικός, αλλά τον κέρδισε το θέατρο. H επαφή του με την ηθοποιία ξεκίνησε το 2006 όταν πήγε μαζί με τον φίλο και συνάδελφο Παναγιώτη Γαβρέλα να δούνε τη θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης. «Καταλάβαμε αμέσως ότι όλο αυτό θα μας αλλάξει την ζωή. Ακόμη έχω ως σημείο αναφοράς τα χρόνια της θεατρικής ομάδας του Πολυτεχνείου γιατί ήταν οι πιο παθιασμένες, ανέμελες στιγμές στο θέατρο που ήθελες απλώς να είσαι πάνω σε μια σκηνή και να κάνεις πρόβα για 10 ώρες γιατί απλά γούσταρες. Υπήρχε πάθος, καψούρα και αγάπη. Έπειτα, δημιουργήθηκαν οι C. for Circus, η θεατρική μας ομάδα που μέχρι σήμερα κάνει παραστάσεις. Ποτέ δεν είχα ωστόσο κανένα καημό να γίνω ηθοποιός, διάσημος ή μη, ούτε κάποιο πρόσωπο στην οικογένειά μου να ασχολείται με αυτό το κομμάτι. Προέκυψε πολύ φυσικά και φυσιολογικά».

Σκέφτεσαι ποτέ τα «αν» της ζωής σου; Τι θα είχε γίνει αν είχες γίνει φυσικός αντί για ηθοποιός, για παράδειγμα;
«Τα “αν” της ζωής μου τα αποφεύγω γενικότερα. Πήρα το πτυχίο μου βέβαια. Είμαι δηλαδή φυσικός αλλά αν ακολουθούσα αυτό το επάγγελμα μάλλον τώρα θα βρισκόμουν στην Ορεστιάδα και θα δούλευα σε ένα φροντιστήριο. Δεν ήμουν και πολύ ενταγμένος στο πνεύμα της επιστημονικής φυσικής κι της έρευνας, βαριόμουν. Καλύτερα όμως, να μην το σκέφτομαι γιατί τα πράγματα μπορεί να ήταν πολύ χειρότερα. Μια χαρά είναι όλα όπως έχουν έρθει. Χωρίς “αν” συνεχίζω την ζωή μου πολύ όμορφα».

Η πρώτη δουλειά του στην Αθήνα ήταν το 2014 με την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων στο Θέατρο Πορεία στην παράσταση «Άμλετ» όπου είχε τον ρόλο του Λαέρτη. «Ο φίλος μου Νικόλας Παπαδομιχελάκης με είχε προτείνει στον Χρήστο Θεοδωρίδη και την Ξένια Θεμελή προκειμένου να κάνω μια αντικατάσταση. Με είδαν και με επέλεξαν». Έκτοτε συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις όπως ο Γλάρος (Θέατρο 2022), το ГЛУМ (Γκλούμ) (Θέατρο 2017), η Δωδέκατη Νύχτα (Θέατρο 2016), Με το ίδιο μέτρο (Θέατρο 2016), Η σφαγή των Παρισίων (Θέατρο 2016), Η πέτρα του βορρά (Θέατρο 2015), Αλίκη, Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί (Θέατρο 2015), Ξημερώνει (Θέατρο 2015) κ.ά.

Σπύρος Χατζηαγγελάκης: Από το «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» στo «Ο Πρώτος από εμάς»

Τηλεοπτικά είδαμε τον Σπύρο Χατζηαγγελάκη για πρώτη φορά μέσα από τη σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» όπου για έξι χρόνια υποδυόταν τον Άγγελο. «Η Μουρμούρα δεν πρόλαβε να μου λείψει. Ξεκίνησα τα γυρίσματα για την σειρά “Ο Πρώτος από εμάς” ενώ βρισκόμουν ακόμη στη Μουρμούρα. Τελείωσε ένας κύκλος πολύ φυσιολογικά και ομαλά. Είχα πάρει τον χρόνο μου να το αποχαιρετήσω και να το “θρηνήσω”. Μου λείπουν σίγουρα οι άνθρωποι της σειράς που δεν έχω πάει ακόμη να τους δω, αλλά ελπίζω να το κάνω σύντομα».

Ο ρόλος του Άλκη στη σειρά «Ο Πρώτος από εμάς» δεν έχει την κωμική διάσταση του προηγούμενου που τον είχαμε συνηθίσει, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να ξεχωρίσει για την ερμηνεία του στο Χ. Μιλάμε τώρα για έναν πρωταγωνιστή-ψυχολόγο που έρχονται στη ζωή του τα πάνω-κάτω και αντιμετωπίζει μια σοβαρή ιατρική περιπέτεια παρέα με τους φίλους του. Το πρόβλημα της υγείας του θα τον αλλάξει σε μεγαλύτερο βαθμό από τους υπόλοιπους. Είναι δοτικός, προσπαθεί να κρατάει τις ισορροπίες, χαίρεται τη ζωή με τους αγαπημένους του και απολαμβάνει μαζί τους κάθε στόχο που πετυχαίνει ο καθένας. 

«Η σειρά έχει καταπληκτικό σενάριο. Έχω ταυτιστεί πολύ με το ρόλο του Άλκη, έχουμε πολλά κοινά σημεία όπως η διαύγεια, η ενσυναίσθηση, η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων με ήρεμο τρόπο. Πρόκειται για μια ιστορία που αφορά την ίδια τη ζωή και το τώρα, είναι μια συγκινητική και αισιόδοξη σειρά και είμαι περήφανος που είμαι κομμάτι της. Η μεγαλύτερη πρόκληση έχει να κάνει προφανώς με το κομμάτι της ασθένειας. Όσο και αν έχω διαβάσει, όσα μηνύματα και αν έχω λάβει από ανθρώπους που έχουν την ασθένεια, δεν νομίζω ότι θα καταφέρω να φτάσω τη λογική και το πνεύμα μου να αντιληφθούν τι περνάει ένας άνθρωπος που του έχει συμβεί αυτό. Έχω τεράστια ευθύνη και φοβάμαι μην απογοητεύσω τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν καρκίνο σε τελικό στάδιο. Δεν θέλω να απογοητεύσω τους ανθρώπους που πάσχουν από μια τέτοια ασθένεια ή που έχουν χάσει έναν δικό τους».

Ο Σπύρος βλέπει ακόμη κάθε επεισόδιο της σειράς δυο και τρεις φορές. «Είμαι λίγο μανιακός με τα επεισόδια, θέλω να βλέπω όλες τις υποκριτικές και σκηνοθετικές λεπτομέρειες, σωστά και λάθη. Μου αρέσει αυτή η διαδικασία. Μακάρι να υπήρχε περισσότερος χρόνος για τα γυρίσματα γιατί το ζήτημα στην τηλεόραση είναι πάντα ο χρόνος και εδώ μιλάμε για 60 επεισόδια, ώστε να μπορώ να τα βλέπω μετά πιο εξονυχιστικά. Άλλο να έχεις οκτώ για παράδειγμα επεισόδια, εκεί μιλάμε για άλλες ταχύτητες».

Του στέλνουν επίσης, μηνύματα στα social media άνθρωποι που έχουν χάσει τους δικούς τους από αυτή την ασθένεια ακόμη και άνθρωποι που μάχονται αυτή την στιγμή με τον όγκο στον εγκέφαλο. «Μου λένε ότι έχουν βρει θαλπωρή και ηρεμία, κουράγιο βλέποντας τη σειρά και αυτό είναι τρομερό επίτευγμα. Αυτό είναι που θα θέλαμε πραγματικά όλοι μας να συμβεί. Πριν από μια εβδομάδα μάλιστα μια κοπέλα στα Ιωάννινα μου είπε πως έχασαν την προηγούμενη ημέρα από όγκο στον εγκέφαλο τον πρώτο από αυτούς, τον πρώτο της παρέας. Ήταν πολύ ιδιαίτερη στιγμή, γιατί ο πρώτος από εμάς υπάρχει όντως και βρίσκεται εκεί έξω και δίπλα μας και παντού. Η σειρά μου είπε ότι της δίνει κουράγιο και ήθελε να μου μεταφέρει πως έχει μεγάλη αξία αυτό που προβάλλεται τηλεοπτικά».

Στη σειρά πρωταγωνιστούν και οι: Αθηνά Οικονομάκου, Μάριος Αθανασίου, Λένα Δροσάκη, Βίβιαν Κοντομάρη, Γιάννης Τσιμιτσέλης, όπου βλέπουμε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα πως η ομάδα έχει δεθεί. «Έχουμε γίνει ένα ωραίο παρεάκι με τα παιδιά. Δεν γνωριζόμασταν μεταξύ μας από πριν, πέρα από το γεγονός ότι είχαμε συναντηθεί σε κάποιες κοινωνικές εκδηλώσεις. Η σειρά μιλάει για μια παρέα δεμένη, όπως εμείς.  Βλέπουμε επεισόδια μαζί, έχουμε ένα γκρουπ που στέλνουμε όλη την ώρα μηνύματα και πειραζόμαστε μεταξύ μας. Μια τέτοια συνεργασία είναι μια ωραία συγκυρία που μπορεί να συμβεί στη ζωή σου».

Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης και η Λόντζα της Γειτονιάς

Είσαι παθιασμένος και με τη μαγειρική. Όποιος δεν έχει φάει από τη Λόντζα πατάτες με κεφτεδάκια δεν ξέρει τι χάνει. Πώς πάει όλο αυτό το εγχείρημα; Θα δούμε μελλοντικά κάτι διαφορετικό; «Η μαγειρική ήταν κάποτε το αγχολυτικό μου. Αντί να βγω έξω και να πιω ένα ποτό μπορεί να προτιμούσα να μαγειρέψω ακόμη και δυο φορές την ημέρα. Το φίλεμα, η παρέας, η μνήμη, αυτό είναι η Λόντζα, μια επαναφορά στα χρόνια της αθωότητας, τις γαστρονομικές μνήμες που μας έχουν μεγαλώσει. Πάει πολύ καλά, κάτι ακόμη έχω στα σχέδια θα δούμε.

Το ευχαριστώ του κόσμου για εμάς είναι που έρχονται οι ίδιοι άνθρωποι εκεί καθημερινά. Θυμάμαι τα παιδιά που μου είπαν την πρώτη μέρα για έναν κύριο που ήρθε και στο τέλος τους είπε “τα λέμε αύριο”. Αυτό σημαίνει πως από την πρώτη μέρα μας έδειξε την εμπιστοσύνη του. Προσπαθούμε να είναι ένα μαγαζί της γειτονιάς με τον τρόπο που εννοούνταν παλαιότερα. Να γνωρίζονται, να συναναστρέφονται, να ζυμώνονται οι ανθρώπινες σχέσεις, να γίνονται οι προεργασίες για οποιαδήποτε κοινωνική κουβέντα και επανάσταση. Είναι ένας τρόπος επανάστασης να μπορούν οι άνθρωποι να μιλάνε  και να συναναστρέφονται ελεύθερα σε έναν χώρο όπου απολαμβάνουν το φαγητό».

Είσαι πολύ ενεργός σε ό,τι έχει να κάνει με την επικαιρότητα και τα κοινωνικά ζητήματα. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε μου είχες πει ότι η Λόντζα θα έμενε ανοιχτή κατά τη διάρκεια των επεισοδίων της 6 Δεκέμβρη για τον Αλέξη ώστε να προσφέρει βοήθεια σε όποιον χρειαστεί. Πώς προτιμάς να ενημερώνεσαι σήμερα για την επικαιρότητα και πώς συμβάλεις;
«Ενημερώνομαι μέσα από τα social και προσπαθώ από το δημόσιο λόγο που έχω να εκφέρω την άποψη μου για κάποια ζητήματα που θεωρώ σημαντικά. Ήμασταν το μοναδικό μαγαζί στις 6 Δεκέμβριου όπου κατά την διάρκεια των μικρών επεισοδίων που συνέβησαν στα Εξάρχεια ο κόσμος μπορούσε όντως να μπει και να νιώσει ασφαλής. Κοινωνικά τώρα το μαγαζί προσφέρει τα φαγητά που έχουν μείνει στο κλείσιμο στους άστεγους και όχι μόνο. «Στην πανελλαδική απεργία τον Νοέμβριο οι εργαζόμενοι θέλανε να απεργήσουν και εγώ ως ιδιοκτήτης μαγαζιού στα Εξάρχεια το ίδιο, οπότε το μαγαζί έμεινε κλειστό. Ήθελα, όμως, να απεργήσω με έναν διαφορετικό τρόπο. Το προηγούμενο βράδυ λοιπόν της απεργίας μαγειρεύτηκαν φαγητά και την επόμενη ήταν έξω από το μαγαζί με μια ανακοίνωση ότι είναι για όποιον έχει ανάγκη, είτε είναι κάποιος άστεγος είτε κάποιος που δούλευε αναγκαστικά και δεν είχε τι να φάει, και μπορούσε να πάρει δωρεάν φαγητό από το μαγαζί που απεργούσε».

Σε ποιες αρχές σου είσαι ασυμβίβαστος και τι σε βγάζει εκτός εαυτού;
«Ό,τι έχει να κάνει με την εξουσία και την κατάχρηση εξουσίας δεν μπορώ να το δεχτώ από κανέναν. Εκτός εαυτού με βγάζει ο σεξισμός και ο ρατσισμός».

Νιώθεις κάποιες φορές εγκλωβισμένος από στερεότυπα και κοινωνικές κατασκευές;
«Όσο μεγαλώνω όλο και πιο σπάνια. Είχα μια τάση παλαιότερα να με ενδιαφέρει περισσότερο από αυτό που πρέπει η γνώμη των άλλων και οι κοινωνικές κατασκευές αλλά μεγαλώνοντας επιλέγω να είμαι ο εαυτός μου ελεύθερα και αυτόνομα».

Σήμερα βάζεις όρια στα συναισθήματά σου; Αντιμετώπισες ποτέ τον έρωτα ως κάτι που έπρεπε να «φύγεις από αυτόν;».
«Μια τάση φυγής μπορεί και να την έχω. Όρια στα συναισθήματα βάζω στην αρχή. Είμαι αρκετά προσεκτικός, step by step, μετά όμως αφήνομαι».

Ως φωτογράφο πώς θα σε χαρακτήριζες; Ποιον/α θα ήθελες να φωτογραφίσεις που δεν το έχεις κάνει ακόμη;
«Είμαι ένας παθιασμένος φωτογράφος, στις φωτογραφίες μου είναι οι άνθρωποι όπως τους βλέπω με δικά μου μάτια. Σίγουρα θα ήθελα να φωτογραφίσω τη Μόνικα Μπελούτσι. Το έχω αφήσει το κομμάτι αυτό λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων αλλά θα επιστρέψω».

Όλοι θυμούνται τη συνεργασία του Σπύρου με την Ιουλία Καραπατάκη εν μέσω καραντίνας με το τραγούδι «Θαλασσάκι». To κοινό θέλει μια μίνι «συνεργασία» πάλι με την Ιουλία. Τι ρόλο παίζει η μουσική στη ζωή σου; 
«Είμαι ένας άνθρωπος που έχω τον ρυθμό μέσα μου αλλά δεν ακούω μουσική, δεν θα γυρίσω σπίτι και θα πω τώρα να θα βάλω στο Youtube να ακούσω κάτι παρόλο που παίζω νταούλι, κρουστά, cajon. Το βίντεο με την Ιουλία ήταν τυχαίο αλλά είχε πάνω από 1 εκ. προβολές. Ήμουν κάποτε σε ένα συγκρότημα αλλά κουράστηκα, σήμερα προτιμώ να ακούω έναν καλλιτέχνη εγώ από κοντά. Οπότε δεν νομίζω να ξαναγίνει κάτι ανάλογο».

Ο Σπύρος, που λατρεύει τις πλάκες από μικρός, είχε κάνει σε συναδέλφους του στο θέατρο που έπαιζαν μια φάρσα. Συγκεκριμένα, τηλεφώνησε πριν την παράσταση, άλλαξε τη φωνή του και τους προειδοποίησε ότι υπάρχει βόμβα στο κτίριο, πράγμα που τον οδήγησε στο κρατητήριο.

Όσον αφορά το γεγονός με τη φάρσα, σήμερα είσαι πιο προσεκτικός στις φάρσες που επιλέγεις να κάνεις σε φίλους ή συνεργάτες σου; Θεωρείς ότι σε επηρέασε αυτό; «Οι φάρσες παραμένουν φάρσες. Αυτή ήταν απλώς κάποια που έγινε γνωστή. Δεν κάνω φάρσες για να διαδοθούν πανελλήνια. Οι φάρσες μου να είναι με σεβασμό προς του άλλους και γίνονται για να γελάσουμε».

Τελικά είσαι παιδί του θεάτρου; Θα σε δούμε σύντομα σε κάποια θεατρική παράσταση;
«Είμαι παιδί του θεάτρου αν και με ιντριγκάρει η τηλεόραση τώρα. Θα πάμε στη Θεσσαλονίκη με την παράσταση μας «Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον», και μπορεί να την συνεχίσουμε και στην Αθήνα».

Μελλοντικά αυτό που θέλει είναι να καταφέρει –επιτέλους– να πάει την άνοιξη δέκα μέρες στην Αργεντινή, στο Μπουένος Άιρες, και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν.

*Η σειρά «Ο Πρώτος από εμάς» προβάλλεται κάθε Τετάρτη στις 22:30 και κάθε Πέμπτη στις 22:00 στον ΑΝΤ1.