«The Bear» - Season 2: Πού οφείλεται η μεγάλη επιτυχία της τηλεοπτικής σειράς με τον Jeremy Allen White
Στη μουσική και στη δισκογραφία υπάρχει η λεγόμενη «κατάρα» του δεύτερου album που στοιχειώνει πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες οι οποίοι γνωρίζουν μια μεγάλη –συχνά απροσδόκητη– επιτυχία με τον πρώτο τους κιόλας δίσκο και καλούνται να επαναλάβουν την επιτυχία για να αποδείξουν ότι δεν «έτυχε» απλώς. Κι αν στη μουσική δεν είναι λίγοι αυτοί που τελικά τα καταφέρνουν, στην τηλεόραση η ομόλογη «κατάρα» φαίνεται να βρίσκει ακόμα πιο πρόσφορο έδαφος. Πόσες τηλεοπτικές σειρές από το χάος του streaming περιεχομένου των τελευταίων χρόνων μπορούμε να θυμηθούμε που στη δεύτερη σεζόν κράτησαν τα κεκτημένα της πρώτης και τα επαύξησαν κιόλας; Όχι πολλές, μάλλον τα δάχτυλα του ενός, άντε στην καλύτερη των δύο χεριών επαρκούν.
«The Bear»: Τι συμβαίνει στη δεύτερη σεζόν της τηλεοπτικής σειράς
Το «The Bear», το μεγάλο περσινό τηλεοπτικό hit του Hulu που μάλλον χρωστάει την απήχησή του περισσότερο στο παλιό καλό «από στόμα σε στόμα» παρά στο marketing της πλατφόρμας της Disney+ που μάλλον ακολούθησε το αναδυόμενο hype του, είναι μία από εκείνες τις τηλεοπτικές σειρές που σπάνε πανηγυρικά αυτήν την κατάρα της συνέχειας βρίσκοντας μάλιστα απαντήσεις ακόμα και για κλισέ μοτίβα που σε οποιοδήποτε άλλο τηλεοπτικό περιβάλλον θα ήταν συνταγή βαρεμάρας. Η εξαιρετική δεύτερη σεζόν του –ό, τι καλύτερο μπορεί να στριμάρει κανείς αυτό το καλοκαίρι– πιάνει την ιστορία του παρηκμασμένου σαντουϊτσάδικου «The Original Beef of Chicago» από εκεί που σταμάτησε η εξαιρετική πρώτη σεζόν, όταν μια τσάντα με κρυμμένα μετρητά έσωσε την τύχη του και επέτρεψε στον σεφ Carmy Barzatto να ονειρευτεί τη μεταμόρφωσή του σε ένα fine dining casual spot που θα συνδυάζει την παράδοση του μέρους με τα δικά του υψηλά skills και εμπειρία από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου.
Η δεύτερη σεζόν ξεκινάει με τον Carmy (Jeremy Allen White), τη sous chef του Sydney (Ayo Edebiri) και την αδελφή του Natalie (Abby Elliott, η οποία έχει ενταχθεί στην ομάδα ως project manager, να σχεδιάζουν το budget του νέου εγχειρήματος σε ένα ανοιγμένο χαρτόκουτο. Τα λεφτά που βρήκε ο Carmy στο τέλος της δεύτερης σεζόν παραχωμένα πίσω από έναν φωριαμό του προσωπικού από τον αυτόχειρα αδελφό του και πρώην ιδιοκτήτη του εστιατορίου Mike δεν επαρκούν, οπότε η ομάδα αναγκάζεται να προστρέξει στην επενδυτική βοήθεια του εύπορου θείου τους Jimmy (Oliver Platt) βάζοντας το εστιατόριο στην κόψη ενός στοιχήματος: η χαμένη υπόθεση του «The Beef» θα γίνει τόσο γρήγορα ένα κερδοφόρο «The Bear» ώστε να μπορεί να αποπληρωθεί το σεβαστό δάνειο του Uncle Jimmy μέσα σε 18 μήνες. Οποιοσδήποτε έχει περάσει έστω κι έξω από fine dining εστιατόρια ξέρει ότι κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο.
Από εκεί και πέρα ξεκινάει μια γρήγορη κούρσα ανακαίνισης, μεταμόρφωσης και εξέλιξης αποδομένη με τα γνωστά συστατικά του «The Bear»: γρήγοροι τηλεοπτικοί ρυθμοί, μικρής διάρκειας επεισόδια, κορυφαίες ερμηνείες, καλοδιαλεγμένο soundtrack από ξεχασμένες classic λίστες, βάθος χαρακτήρων μέσα από τις πιο απλές χειρονομίες και τα πιο απλά κάδρα. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη σημασία σε αυτή τη δεύτερη σεζόν στην οποία το φρενήρες στρες και άγχος της πρώτης, δικαιολογημένο από τη συνθήκη χάους μιας επιχείρησης-«καμμένου χαρτιού» και μιας ομάδας που δεν είχε γίνει ακόμα ομάδα, υποχωρεί μπροστά στην (ακόμα) πιο εκτεταμένη χρήση του χιούμορ από το σύνολο σχεδόν των πρωταγωνιστών, υπαγορευμένου από το «δέσιμο» μιας ιδιάζουσας μεν αδιαπραγμάτευτης δε μπριγάδας και την αισιόδοξη προοπτική για τη νέα εποχή του εστιατορίου που αχνοφαίνεται μέσα από τα ασταμάτητα καθημερινά προβλήματα της ανακαίνισης.
Παράλληλα η κεντρική φιγούρα του Carmy, γύρω από την οποία περιστρέφονταν όλα την πρώτη σεζόν, μετακινείται στην περιφέρεια της σειράς αφήνοντας χώρο στους «δεύτερους» ρόλους τόσο της κουζίνας όσο και της σειράς να ξεδιπλωθούν μαγειρικά, ανθρώπινα και υποκριτικά: η Sydney (Ayo Edebiri για φίλημα) οργώνει τους δρόμους του Σικάγο σε αναζήτηση της έμπνευσης που θα της φέρει το πρώτο της πολυπόθητο αστέρι Michelin, η Tina (Liza Colon – Zayas) ξεκλειδώνει τα ταλέντα της στη σχολή μαγειρικής όπου τη στέλνουν για training βλέποντας με δάκρυα στα μάτια ένα ξεγραμμένο από καιρό όνειρο κοινωνικής και μαγειρικής «ανόδου» να μεταμορφώνεται σε μια απτή προοπτική, ο Marcus (L-Boy) πάει για stage στην Κοπεγχάγη με αποστολή να γυρίσει με τρία κορυφαία επιδόρπια για το pastry πόστο του The Bear, ο ξάδελφος Richie (Ebon Moss- Bachrach) δίνει ρεσιτάλ συγκίνησης μπροστά στη συνειδητοποίηση της οριακής αν όχι μηδενικής χρησιμότητάς του για το «The Bear» που θα αντικαταστήσει έναν χώρο που υπήρξε όλη του η ζωή.
Η αποκάλυψη του Jeremy Allen White εδραιώνεται και στη δεύτερη σεζόν ακόμα και με σημαντικά μικρότερο «τηλεοπτικό χρόνο»: είτε πρόκειται για μερικά καθηλωτικά λεπτά στην ομαδική ψυχοθεραπεία που διηγείται την προσπάθειά του να συλλάβει το νόημα της διασκέδασης είτε για τον τρόπο που διαχειρίζεται ερμηνευτικά μια κλασική περίπτωση mainstream ρομάντζου που του χτυπάει την πόρτα βρίσκοντάς της έναν χώρο στην ισορροπία The Bear, ο Carmy του Jeremy Allen White είναι αναμφισβήτητα από τους πιο πετυχημένους και καλά εκτελεσμένους τηλεοπτικούς ήρωες της τελευταίας δεκαετίας που δίνει στο αρχέτυπο του σύγχρονου σεφ-προϊόντος μυθοπλασίας μια πολύ ανθρώπινη, πολύ ρεαλιστική, πολύ φρέσκια πνοή.
Αυτό είναι ίσως και το μεγάλο προτέρημα, η συνταγή επιτυχίας του «The Bear». Σε μια στιγμή που το γαστρονομικό τηλεοπτικό και κινηματογραφικό περιεχόμενο έχει ήδη δοκιμάσει τις κορυφές του –ομολογουμένως ανθεκτικού– trend του, από τα ντοκιμαντέρ του ροκ σταρ σεφ Antony Bourdain και τις σειρές «Chef’s Table» του Netflix μέχρι την γκουρμέ comedy horror πρόταση του «The Menu», το «The Bear» αποσύρει το φαγητό από την κεντρική εικόνα και το χρησιμοποιεί ως τον παράγοντα που θα δέσει τη σάλτσα της ζωής. Της ζωής που παρεισφρύει ακόμα περισσότερο στη δεύτερη σεζόν του «The Bear» και μιλάει μέσα από τα πιο απλά πράγματα, από έναν καφέ σε ένα diner, ένα ψιλοκόψιμο λαχανικών, μια τυχαία συνάντηση στο ψυγείο με τα γάλατα, ένα μαχαίρι, ένα κομμάτι πίτσα, μια γωνιά σε ένα υπόγειο, μια ανάμνηση από ένα οικογενειακό τραπέζι. Σε οποιαδήποτε άλλη σειρά cameos από την Olivia Coleman και τον Bob Odenkirk θα ήταν μεγάλη υπόθεση. Στο «The Bear» είναι απλώς μερικά ακόμα απλά υλικά από τα οποία βγαίνει μια σπουδαία συνταγή. Όπως συμβαίνει και στη μαγειρική, αλλά και στη ζωή, το πιο απλό είναι το πιο δύσκολο αλλά από το πιο απλό βγαίνουν και τα καλύτερα πιάτα, οι καλύτερες στιγμές. Το «The Bear» χτίζει το μενού του πάνω σε αυτήν την απλή και ιδιοφυή συνταγή. Less Is More.
Bonus Track: Αν ένα επεισόδιο του «The Bear» πρέπει να περάσει προκαταβολικά στη λίστα με τα καλύτερα τηλεοπτικά επεισόδια της δεκαετίας αυτό είναι το έκτο επεισόδιο της 2ης σεζόν. Ένα ωριαίο ιντερμέδιο μεταξύ των λοιπών ημίωρων επεισοδίων, flashback ενός φρενήρους, χριστουγεννιάτικου, οικογενειακού τραπεζιού της οικογένειας Barzatto στο χείλος πολλαπλών καταστροφών με την πιο απολαυστική Jamie Lee Curtis των τελευταίων χρόνων στον ρόλο της μητέρας του, Carmy. Wait until you see it.
Η νέα σειρά, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Jonnas Bonnier και σε μια από τις πιο διάσημες ληστείες της Σουηδίας, δίνει στον θεατή ό,τι ακριβώς περιμένει από μια καλή περιπέτεια
11°
