Ο Γιώργος Πανόπουλος εξηγεί τι του συμβαίνει στον «Πόλεμο των Άστρων».
Πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Μια εφημερίδα που κάθε χρόνο οι σελίδες της γίνονται τηλεόραση. Φέτος, «Τα ζώδια του Γιώργου Πανόπουλου», ο λόγος που κάθε εβδομάδα αρχίζετε να διαβάζετε την ATHENS VOICE από την τελευταία της σελίδα, βρίσκει την τηλεοπτική της εκδοχή με τον «Πόλεμο των Άστρων» στον Αντένα. Η σειρά παρουσιάζει την ερωτική χημεία ή όχι των συνδυασμών των 12 ζωδίων, σε αυτοτελή επεισόδια, με διαφορετικό καστ κάθε φορά. Ο συνδετικός κρίκος όλων των ιστοριών είναι ο αστρολόγος: ο Γιώργος Πανόπουλος, σε δεκάδες διαφορετικούς ρόλους και μεταμφιέσεις, επεμβαίνει και δίνει τις ψυχαναλυτικές του συμβουλές, οδηγώντας τα ζώδια προς το happy end.
"Αν υπολογίσεις ότι μέσα σε 14 επεισόδια δεν ντρέπομαι, δεν χάνω τα λόγια μου, ότι μπορώ να «παίζω» μπροστά σε τόσο κόσμο χωρίς να παθαίνω κρίση πανικού κι ότι δεν κωλώνω μένοντας με τα εσώρουχα οπουδήποτε, αρχίζω και καταλαβαίνω γιατί οι ηθοποιοί δεν έχουν ανάγκη την ψυχανάλυση."
"Εδώ ψαράς έξω από το Τατόι. Ξεψάρωσα και επέδειξα κωμική φλέβα: κάτι μεταξύ Ντίνου Ηλιόπουλου και Μπετ Μίντλερ on acid…"
"Είδανε και πάθανε να με μάθουνε καταρχήν πώς πιάνεις ένα βιολί και μετά πώς να παίζω αθόρυβα, γιατί η μουσική που έβγαζα αποσυντόνιζε τους ηθοποιούς και ξεχνάγανε τα λόγια τους…"
"Σε αυτή τη σκηνή ή έκανα ωραίο πλονζόν κι απέκρουα την μπάλα ή έλεγα με τη μία τα λόγια. Και τα δύο μαζί αδύνατο. Πρέπει να έχασα τουλάχιστον δύο κιλά στην ντάλα."
"Τώρα και Σέρλοκ Χολμς – νομίζω ότι ο Κώστας Βαζάκας, που γράφει τη σειρά, διασκεδάζει ψάχνοντας να βρει τι θα με κάνει κάθε φορά. Μου αρέσει που κυνηγώντας ένα αυτοκίνητο σκόνταψα, έως σαβουρντίστηκα, κι όλοι μού είπαν πόσο πειστικός ήμουν στην καταδίωξη."
"Σε αυτή τη σκηνή ή έκανα ωραίο πλονζόν κι απέκρουα την μπάλα ή έλεγα με τη μία τα λόγια. Και τα δύο μαζί αδύνατο. Πρέπει να έχασα τουλάχιστον δύο κιλά στην ντάλα."
"Αυτές οι σκηνές στο στούντιο κρατάνε ώρες, γιατί γυρίζουμε τα on τεσσάρων επεισοδίων μαζί. Πάω στις 2 και φεύγω στις 8, 9 το βράδυ, σαν να έχω κατέβει μόλις από ταψί σε λούνα παρκ – αλλού παπάς αλλού τα ράσα."
"Σαν φίλαθλος είχα μπει σε γήπεδο μία με το νονό μου 6 χρονών, για να με κάνει Ολυμπιακό, και μία με τη Σοφία Κιντή στα 28 μου, για να καθιερωθώ ως Αεκτζής. Την τρίτη φορά, εδώ, νομίζω ότι έπαιζα σε αλμοδοβαρική κωμωδία κόντρα ρόλο."
"Και σερβιτόρος θα γίνω και καφέ θα φτιάξω και νερό θα φέρω… «Αχ, άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα τάρταρα…», που έλεγε και η συνάδελφος Μίτση Κωνσταντάρα."
"Οι μαγαζάτορες διαλέγουν σεφ για το εστιατόριο. Ο ένας μετά τον άλλο οι σεφ τούς καίνε το μυαλό με τις nouvelle cuisine δημιουργίες, εκτός από μένα που ενθουσιάζομαι ως Ιταλός από την Κυψέλη…"
"Να είναι καύσωνας, να φοράω μάλλινη στολή πορτιέρη ξενοδοχείου και να περιμένω μέσα στον ήλιο να παρκάρω ένα αμάξι. Κόντεψα να πάθω αποπληξία."
"Τι δουλειά έχει ένας μπογιατζής σε ένα μαγαζί με μηχανές; Μη με ρωτάς… Άβυσσος η ψυχή του σκηνοθέτη (Σπύρος Ρασιδάκης).
Με τη στολή τροχονόμου πολλοί οδηγοί με πέρασαν για κανονικό τροχονόμο: «Καλά, δεν έχεις δει τι γίνεται δύο στενά πιο κάτω κι εσύ κάθεσαι εδώ και κάνεις τον ωραίο...». Και μούτζα. Να ανοίξει η γη να με καταπιεί…"
"Καθαριστής του Δήμου που πέφτει πάνω μου η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου κυνηγώντας το φίλο του γιου της, με τον οποίο τα έχει. Cool δουλειά!"
"Εδώ ψαράς έξω από το Τατόι. Ξεψάρωσα και επέδειξα κωμική φλέβα: κάτι μεταξύ Ντίνου Ηλιόπουλου και Μπετ Μίντλερ on acid…"
"Είδανε και πάθανε να με μάθουνε καταρχήν πώς πιάνεις ένα βιολί και μετά πώς να παίζω αθόρυβα, γιατί η μουσική που έβγαζα αποσυντόνιζε τους ηθοποιούς και ξεχνάγανε τα λόγια τους…"
"Σε αυτή τη σκηνή ή έκανα ωραίο πλονζόν κι απέκρουα την μπάλα ή έλεγα με τη μία τα λόγια. Και τα δύο μαζί αδύνατο. Πρέπει να έχασα τουλάχιστον δύο κιλά στην ντάλα."
"Και παρουσιαστής. Φαντάσου τον Χατζηνικολάου να κάνει προβλέψεις."
"Σε αυτό το επεισόδιο αυτοσχεδίασα ως μπακάλης: «Αχ, κυρία Θάλεια μου, μόνο οι Δράκοι υπήρξαν σωστή οικογένεια…»."
"Τώρα και Σέρλοκ Χολμς – νομίζω ότι ο Κώστας Βαζάκας, που γράφει τη σειρά, διασκεδάζει ψάχνοντας να βρει τι θα με κάνει κάθε φορά. Μου αρέσει που κυνηγώντας ένα αυτοκίνητο σκόνταψα, έως σαβουρντίστηκα, κι όλοι μού είπαν πόσο πειστικός ήμουν στην καταδίωξη."
"Αυτές οι σκηνές στο στούντιο κρατάνε ώρες, γιατί γυρίζουμε τα on τεσσάρων επεισοδίων μαζί. Πάω στις 2 και φεύγω στις 8, 9 το βράδυ, σαν να έχω κατέβει μόλις από ταψί σε λούνα παρκ – αλλού παπάς αλλού τα ράσα."
"Σαν φίλαθλος είχα μπει σε γήπεδο μία με το νονό μου 6 χρονών, για να με κάνει Ολυμπιακό, και μία με τη Σοφία Κιντή στα 28 μου, για να καθιερωθώ ως Αεκτζής. Την τρίτη φορά, εδώ, νομίζω ότι έπαιζα σε αλμοδοβαρική κωμωδία κόντρα ρόλο." 
"Και σερβιτόρος θα γίνω και καφέ θα φτιάξω και νερό θα φέρω… «Αχ, άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα τάρταρα…», που έλεγε και η συνάδελφος Μίτση Κωνσταντάρα."
"Οι μαγαζάτορες διαλέγουν σεφ για το εστιατόριο. Ο ένας μετά τον άλλο οι σεφ τούς καίνε το μυαλό με τις nouvelle cuisine δημιουργίες, εκτός από μένα που ενθουσιάζομαι ως Ιταλός από την Κυψέλη…"
"Να είναι καύσωνας, να φοράω μάλλινη στολή πορτιέρη ξενοδοχείου και να περιμένω μέσα στον ήλιο να παρκάρω ένα αμάξι. Κόντεψα να πάθω αποπληξία."
"Τι δουλειά έχει ένας μπογιατζής σε ένα μαγαζί με μηχανές; Μη με ρωτάς… Άβυσσος η ψυχή του σκηνοθέτη (Σπύρος Ρασιδάκης).
Με τη στολή τροχονόμου πολλοί οδηγοί με πέρασαν για κανονικό τροχονόμο: «Καλά, δεν έχεις δει τι γίνεται δύο στενά πιο κάτω κι εσύ κάθεσαι εδώ και κάνεις τον ωραίο...». Και μούτζα. Να ανοίξει η γη να με καταπιεί…"
"Καθαριστής του Δήμου που πέφτει πάνω μου η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου κυνηγώντας το φίλο του γιου της, με τον οποίο τα έχει. Cool δουλειά!"
"Σαν πυροσβέστης προσπαθώ να απεγκλωβίσω ένα ζευγάρι. Ο τρόμος μου μήπως κλειστώ σε ασανσέρ είναι τόσος, που ανεβαίνω παντού από τη σκάλα."
"Καθάρισα τόσες πολλές φορές τα τζάμια σε αυτή τη σκηνή, που έπαθα κράμπα. Και η Τζένη Μπότση, ως Σκορπιός στο επεισόδιο, μου την έλεγε κιόλας…"
"Πώς τα καταφέρνουνε οι ηθοποιοί να μιλάνε και να κάνουνε και κάτι άλλο; Είχα το μυαλό μου συνέχεια στο καφάσι στον ώμο και ξέχναγα τι ήθελα να πω… "
