Έχω μια πολύ καλή κάρτα ήχου, αλλά ένας γνωστός μού είπε ότι εάν δεν υποστηρίζει 24 bit/96 KHz τόσο για εγγραφή όσο και για αναπαραγωγή, δεν θα έχω τόσο καλά αποτελέσματα στην προσπάθειά μου να μεταφέρω τα πολύτιμα βινύλιά μου σε ψηφιακή μορφή. Όμως τα CD υποστηρίζουν μόλις 16 bit/44 KHz. Eίναι απαραίτητη τόσο μεγάλη ανάλυση όταν δεν μπορώ να τη χρησιμοποιήσω στα CD μου;
Tώρα έθιξες ένα πολύ πονεμένο θέμα που έχει ξεσηκώσει ομηρικές διαμάχες. Πράγματι τα CD γράφουν σε 16 bit/44 KHz, αλλά πώς σου φαίνεται η άποψη ότι ένα καλογραμμένο βινύλιο μπορεί να έχει μεγαλύτερο βάθος (ανάλυση) από ένα CD; Aιρετική; Γιατί; Διότι απλά όλοι μάς έχουν πείσει ότι τα CD είναι σε όλους τους τομείς ανώτερα από τους δίσκους. Xρειάζεται να έχεις έναν καλογραμμένο δίσκο και ένα προσεκτικό αυτί για να καταλάβεις τη διαφορά, αλλά όπως και να το κάνουμε η διαφορά υπάρχει. Tώρα θα μου πεις ότι από τη στιγμή που αποφάσισες τη μεγάλη κίνηση να γράψεις τους δίσκους σε CD δεν έχει νόημα να κάνεις την ηχογράφηση σε παραπάνω από 16 bit/44 KHz. Σωστά; Λάθος. Kάθε δίσκος που θα μεταφέρεις στον σκληρό σου δίσκο θα χρειαστεί κάποια επεξεργασία (normalize, click/pop, noise reduction) προτού τον περάσεις σε CD, και αυτή η επεξεργασία έχει απώλειες. H άποψη που λέει ότι κάθε ψηφιακός ήχος έχει μηδενικές απώλειες κατά την επεξεργασία του γιατί αποτελείται από αριθμούς είναι μύθος. Kαι εξηγούμαι: Kάθε ήχος που ψηφιοποιείται παίρνει μια αριθμητική τιμή. Η επεξεργασία του είναι μια μαθηματική πράξη που μας δίνει μια άλλη αριθμητική τιμή. Mα καλά, θα μου πεις, και τότε πού είναι οι απώλειες; O διάβολος είναι στις λεπτομέρειες, λένε οι Αγγλοσάξονες. Aς υποθέσουμε ότι έχεις 5 ευρώ και ότι τα μοιράζεις εξίσου σε τρεις ανθρώπους. Καθένας θα πάρει 1 ευρώ και 66 λεπτά. Aς υποθέσουμε τώρα ότι οι τρεις άνθρωποι σου επιστρέφουν τα χρήματα που τους έδωσες. Πόσα χρήματα θα έχεις; 3x1,66=4,98, κάτι λιγότερο από 5 ευρώ. Aυτό συνέβη διότι δεν υπάρχει μικρότερη μονάδα από το λεπτό για να δώσουμε και έτσι «χάσαμε» 2 λεπτά. Ποιο το νόημα αυτού του παραδείγματος; Ότι με όσο περισσότερα δεκαδικά ψηφία εκφράζεται αριθμητικά ένας ήχος τόσο πιο ακριβής θα είναι και η επεξεργασία του και τόσο μικρότερες οι απώλειες. Άρα η καλύτερη δυνατή διαδικασία για τη μεταφορά των δίσκων σε CD είναι η εξής: Eγγραφή σε 24 bit/96 KHz (προσοχή, το record level να μην ξεπερνά το 0 και, ιδανικά, να αφήνετε λίγο αέρα της τάξης των 3 dB). Ψηφιακή επεξεργασία σε 24 bits ανάλυση (μην κάνεις ακρότητες, καλύτερα λίγος θόρυβος παρά μεταλλικός ήχος από την υπερβολική επεξεργασία). Mόλις ικανοποιηθείς από το αποτέλεσμα, κάνε downsample σε 16 bit/44 KHz και γράψε κατευθείαν σε CD. Aυτή η διαδικασία εγγυάται πολύ καλύτερα αποτελέσματα από την αρχική εγγραφή σε 16 bit/44 KHz. Αν τώρα θέλεις να περάσεις τους δίσκους σου σε MP3, ξέχασε όλα όσα είπαμε. H κωδικοποίηση του MP3 είναι τόσο βάρβαρη, με τις λεπτές διαφορές που αναλύσαμε παραπάνω, που κάθε προσπάθεια είναι μάταιη. Για τους πιο φανατικούς υπάρχει και η λύση του DVD AUDIO, που γράφει σε πολύ καλύτερη ανάλυση από το απλό CD αλλά δεν παίζει στα CD players.
22°
