Ταξιδια

Η Γαύδος της Ειρήνnς Βαρδάκn

«Πουθενά δεν γαλήνεψε η ψυχή µου, όσο εκεί...»

32014-72458.jpg
A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ 836
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ειρήνη Βαρδάκη

Η συγγραφέας Ειρήνη Βαρδάκη γράφει για τη δική της Γαύδο

Γιατί η Γαύδος; Γιατί είναι τόπος µαγεµένος. Γιατί µε ξεσηκώνει το άρωµα του κέδρου όταν του βάζει φωτιά ο ήλιος. Γιατί η Γαύδος; Γιατί δεν γνώρισα άλλο ησυχαστήριο σαν αυτό. Γιατί αν δεν ήταν νησί θα ήταν ξωκλήσι. Θα ήταν προσευχή και εξοµολόγηση. Γιατί δεν γαλήνεψε η ψυχή µου πουθενά όσο εκεί. Και κάπου εδώ είναι το µυστικό. Η Γαύδος θα είναι πάντα το εκεί… Δεν µοιάζει µε κανένα εδώ που έζησα, που έµεινα, που ξαπόστασα. Έχει πάντα κάτι το µακρινό, το εξόριστο και το απ’ αλλού φερµένο. Η Γαύδος το ολόχρυσο γοβάκι της Ευρώπης. Το πρώτο και το τελευταίο της βήµα. Άγριοι βράχοι, και νερά πρωτόγονα σα να βγήκαν µόλις από τον πλακούντα της γης. Είναι παρθένος τούτος ο τόπος. Ντροπαλός σαν παιδί µε τους καινούριους επισκέπτες. Αξόδευτος σε κοσµικότητες και συναναστροφές. Νησί που δεν σπατάλησε και δεν σπαταλήθηκε. Νησί που κράτησε αιχµάλωτο τον Οδυσσέα, και όποιο νου ταξίδεψε εκεί. Γιατί η Γαύδος; Γιατί ο ήλιος εκεί δεν βασιλεύει ποτέ, µόνο χύνεται ολάκερος και κοιµάται κατακόκκινος πάνω στις αµµουδιές. Γιατί δεν είδα ανατολές άλλες σαν τις δικές του. Γιατί το κάθε ξηµέρωµα που θα αντικρίσεις εκεί θα ’ναι πάντα σαν το πρώτο που έζησες ποτέ. Οµορφιά παρθενική, νησί που ακόµη βυζαίνει το γαλακτερό λευκό στο κύµα. Νησί για λίγους. Γι’ αυτό. Μόνο γι’ αυτό. Γιατί δεν αγάπησα ποτέ τα νησιά των πολλών. Και η Γαύδος θα ’ναι πάντα το ένα… και το πιο µοναχικό. Τις νύχτες θα ακούσεις τις ανάσες του Κρητικού και του Λυβικού πελάγους. Δυο θάλασσες, γιατί είναι άπληστη η Γαύδος. Και θα δεις τα περισσότερα αστέρια που είδες ποτέ! Τόσα πολλά που ίσως πιστέψεις ότι µονάχα στον δικό της ουρανό βρίσκεται το καταφύγιο των άστρων. Άµπελος, Βατσιανά, Γαυδοπούλα και Φώκια. Αγιάννης, Πύργος, Κόρφος, Σαρακήνικο, και Τρυπητή. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τραγανιστό ήχο της άµµου κάτω από το σανδάλι µου. Δεν θα ξεχάσω πως κάθε σπιθαµή γης είχε την αίσθηση του απάτητου. Είχε κι έναν φάρο. Δεν τον πλησίασα ποτέ. Φοβήθηκα πως, αν τελικά το έκανα, από τούτον το τόπο δεν θα ’φευγα ποτέ.

Ειρήνη Βαρδάκη

* Η Ειρήνη Βαρδάκη είναι συγγραφέας. Το πρόσφατο βιβλίο της «ΖΩΝΗ 5» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ