Η Ελένη Σταματούκου μοιράζεται στιγμές από τη ζωή στις πόλεις και παρατηρεί τις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Διαβάζεται ακούγοντας αυτό:
Φωτογραφίες selfie και ιστορίες μερικών λεπτών, λέξεις που περνάνε μηνύματα και συζητήσεις που περιστρέφονται γύρω από like και dislike. Η παρέα που κάθεται στις διπλανές θέσεις του μικρού καφέ της γειτονιάς, ασχολείται εδώ και μια ώρα με τα social media. Συζητάνε για το τι ανέβασε ή πόσταρε ο τάδε και η τάδε, αλλά κανείς τους δεν κοιτάζεται στα μάτια, παρά μόνο κοιτάζουν τις μικρές φωτεινές, ορθογώνιες οθόνες των κινητών τους. Δίπλα στο παράθυρο κάθεται ένας άνδρας και γράφει στον υπολογιστή του. Ανά τακτά διαστήματα σηκώνει το βλέμμα του και κοιτάζει τον περίγυρό του, χωρίς όμως να δίνει ιδιαίτερη σημασία στο τι συμβαίνει γύρω του. Η μουσική είναι δυνατή και οι θαμώνες συζητάνε και γελάνε δημιουργώντας στο χώρο ένα ευχάριστο βουητό. Η πόρτα του μαγαζιού ανοιγοκλείνει από καπνιστές και μη.
Μικρές σόμπες έχουν στηθεί έξω από το μαγαζί για να κάνουν παρέα σε όσους καπνίζουν. Στο απέναντι πεζοδρόμιο ο γνωστός άγνωστος άστεγος της γειτονιάς περιφέρεται σέρνοντας το ένα του πόδι. Συνήθως κοιμάται έξω από την «αγαπημένη» του πολυκατοικία που είναι κοντά στο βιβλιοπωλείο «Ακυβέρνητες Πολιτείες». Πέρυσι κυκλοφορούσε σκεπασμένος με μια μοκέτα, ενώ φέτος έχει κουβέρτες. Λίγο πριν τις γιορτές έξω από το κατάστημα και ΑΤΜ γνωστής τράπεζας κοιμόταν μια άστεγη γυναίκα. Οι πελάτες την προσπερνούσαν σχεδόν σαστισμένοι για να βγάλουν χρήματα. Μετά τις γιορτές η γυναίκα δεν είναι πια εκεί.
Τον Δεκέμβριο 56χρονος άστεγος άναψε κεριά για να ζεσταθεί σε εγκαταλελειμμένο κτήριο στην οδό Πειραιώς στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πυρκαγιά. Ο 56χρονος κρατήθηκε στο αστυνομικό τμήμα με την κατηγορία του εμπρησμού από πρόθεση και θα οδηγούταν στον εισαγγελέα. Μια από τις πρώτες ειδήσεις της νέας χρονιάς ήταν ο θάνατος ενός παιδιού 3 χρονών, που κάηκε ζωντανό μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο στον Πειραιά, όπου είχε βρει καταφύγιο η οικογένειά του μαζί με άλλα άτομα. Τηλεοπτικό κανάλι έκανε ρεπορτάζ για το δυσάρεστο συμβάν εστιάζοντας μόνο στο γεγονός ότι το κτήριο, ενώ είναι υπό κατάρρευση, δεν έχει ακόμα γκρεμιστεί.
Θυμήθηκα μια παλιά αμερικάνικη ταινία, το «The Pursuit Of Happyness», με κεντρικό πρωταγωνιστή τον Will Smith. Η ταινία αφηγείται τη ζωή του επιχειρηματία Chris Gardner, ο οποίος μαζί με τον γιο του έμειναν άστεγοι. Παρά τις δυσκολίες ο Gardner κατάφερε και δημιούργησε τη δική του χρηματιστηριακή εταιρεία. Όλα αυτά στις ΗΠΑ, σε μια εποχή που το αμερικάνικο όνειρο ήταν ακόμα «ζωντανό». Μου είχε κάνει εντύπωση μια συγκεκριμένη σκηνή από την ταινία, στην οποία μια ατέλειωτη ουρά από ανθρώπους, που περίμεναν για μια θέση, για ένα κρεβάτι, είχε σχηματιστεί έξω από ένα υπνωτήριο αστέγων.
