Το παγόβουνο Α68a και οι ανησυχίες για την τροχιά σύγκρουσης προς το νησί της Νότιας Γεωργίας - Ξεκινούν επιστημονικές έρευνες
Το μεγαλύτερο παγόβουνο που έχει καταγραφεί ποτέ, το Α68a, βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τις ακτές της βρετανικής υπερπόντιας κτήσης της Νότιας Γεωργίας, γεγονός που αποτελεί μία τεράστια απειλή για τη σπάνια πανίδα (φώκιες και πιγκουίνους) της.
Σύμφωνα με το ΒΒC, επιστημονική ομάδα με επικεφαλής την Βρετανική Υπηρεσία Μελέτης της Ανταρκτικής, μεταβαίνει στον Νότιο Ατλαντικό, προκειμένου να προχωρήσει στη μελέτη του παγόβουνου. Μάλιστα, οι ερευνητές θα προσεγγίσουν το A68a με το Royal Research Ship James Cook και θα χρησιμοποιήσουν ρομποτικά υποβρύχια οχήματα και όργανα δειγματοληψίας για να δουν πώς η παγωμένη μάζα επηρεάζει το περιβάλλον της. «Θα τοποθετήσουμε ένα από κάθε πλευρά του παγόβουνου. Θα καταγράφουν τη θερμοκρασία των θαλάσσιων υδάτων γύρω από το A68a, την περιεκτικότητα σε αλάτι και χλωροφύλλη, ενώ θα ελέγχουμε διαρκώς τη διαύγεια του νερού. Ο χειρισμός των υποβρυχίων θα γίνεται μάλιστα από την έδρα της υπηρεσίας στο Λονδίνο», λέει ο ωκεανολόγος δρ Πάουλ Αμπραχάμσεν στο BBC.
Οι μετρήσεις χλωροφύλλης θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να εκτιμήσουν την περιεκτικότητα φυτοπλαγκτόν στο νερό. Οι μικροοργανισμοί αυτοί βρίσκονται στην τελευταία θέση της διατροφικής αλυσίδας και αποτελούν την τροφή του γόνου γαρίδας, ο οποίος με τη σειρά του τρέφει όλους τους θαλάσσιους και αμφίβιους κυνηγούς της περιοχής. «Σε αντίθεση με τα τροπικά, όπου η διατροφική αλυσίδα διακρίνεται για την περιπλοκότητά της, στη Νότια Γεωργία το φυτοπλαγκτόν είναι η μόνη διατροφική βάση. Αυτό τρέφει τη γαρίδα, την οποία καταναλώνουν πιγκουίνοι, φώκιες και φάλαινες», λέει ο περιβαλλοντολόγος Τζερέιντ Τάρλινγκ.
Το παγόβουνο κινείται γρήγορα χάρη σε θαλάσσιο ρεύμα γνωστό ως Κυκλικό Πολικό Μέτωπο Νότιας Ανταρκτικής (SACCF). Το ρεύμα αυτό, που κατευθύνεται προς τον Βορρά, αλλάζει φορά μόλις φθάσει στα αβαθή της Νότιας Γεωργίας, για να μετατοπιστεί προς τα νοτιοανατολικά. Oι καταγραφές των τελευταίων δύο ημερών δείχνουν ότι το παγόβουνο εμφανίζεται να έχει μετακινηθεί λίγο προς την κατεύθυνση αυτή.
Το χειρότερο σενάριο θα ήταν το παγόβουνο να εξοκείλει στα ανοικτά της νήσου, επηρεάζοντας δυσμενώς την ποσότητα γόνου γαρίδας στην περιοχή και υποχρεώνοντας πιγκουίνους και φώκιες να κολυμπούν μεγάλες αποστάσεις για να εντοπίσουν την τροφή τους.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
9°
