Παρότι δελφίνια, φάλαινες και φώκιες γεννιούνται, ζουν όλη τους τη ζωή και πεθαίνουν στις ελληνικές θάλασσες τέσσερις στους πέντε Έλληνες δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή τους. Τα θαλάσσια θηλαστικά όμως εκτός από το γεγονός ότι αποτελούν δείκτη υγείας για την κατάσταση του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι πανέξυπνα( για παράδειγμα ο εγκέφαλος ενός φυσητήρα ζυγίζει μέχρι και οχτώ κιλά όταν ο ανθρώπινος ζυγίζει γύρω στο ενάμιση), είναι κοινωνικά(δημιουργούν οικογένειες και διαρθρώνουν κοινωνικό σύστημα) και υποφέρουν με τον θάνατο ενός μέλους της κοινωνίας τους όπως ακριβώς και οι άνθρωποι.
Η καταστροφή όμως των παράκτιων οικοσυστημάτων, οι ηθελημένες θανατώσεις από τους αλιείς, η παγίδευση σε αλιευτικά εργαλεία, η μείωση της τροφής λόγω υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση, οι συγκρούσεις με σκάφη, οι ήχοι από τα στρατιωτικά σόναρ στη διάρκεια ναυτικών ασκήσεων είναι μερικοί από τους λόγους όπου οι ελληνικοί πληθυσμοί των θαλάσσιων θηλαστικών έχουν υποστεί σοβαρή μείωση και κάποια είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Το WWF Ελλάς, η Mom, το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος και το Tethys Research Institute πραγματοποιούν με την συνδρομή της Ευρωπαϊκής ένωσης την εκστρατεία «ΘΑΛΑΣΣΑ: Μάθε, Δράσε, Προστάτεψε» www.thalassa-project.gr για να ενημερώσουν το Ελληνικό κοινό για τα θηλαστικά που ζουν στις θάλασσες μας αλλά και τι πρέπει να κάνουμε για την προστασία τους.
Κάποιοι από μας μπορεί να μην είχαν την τύχη να τα συναντήσουν ποτέ, αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι ζουν μαζί μας αιώνες τώρα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ελληνική κουλτούρα. Στις τοιχογραφίες της Σαντορίνης απεικονίζονται δελφίνια να κολυμπούν ανάμεσα σε πλοία σε μια ναυτική γιορτή σαν να συμμετέχουν κι’ αυτά στην γιορτή των ανθρώπων.
Λιγότερο γνωστές είναι οι φάλαινες που κολυμπούν στα νερά της Μεσογείου και περνούν όλη τους τη ζωή σε αυτή την κλειστή θάλασσα. Στην Ελλάδα εντοπίζονται στην Ελληνική Τάφρο, την περιοχή δηλαδή από την Κεφαλονιά μέχρι τη Ρόδο, ενώ κάποιες φορές έχουν κάνει την εμφάνιση τους στον Σαρωνικό. Σε ότι αφορά τις φώκιες στην Ελλάδα έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό και κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες για να τον εξαφανίσουμε. Η Μεσογειακή φώκια περιγράφεται «κρισίμως κινδυνεύον» είδος που σημαίνει ότι διατρέχει υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης στο άμεσο μέλλον.
Ας γνωρίσουμε τους συγκάτοικουςμας στη γη και ας ξαναμάθουμε να ζούμε αρμονικά μαζί τους κάνοντας προσωπικό μας θέμα την προστασία τους. Άλλωστε αυτό είναι και το μήνυμα της εκστρατείας ΘΑΛΑΣΣΑ «Μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι, ας μάθουμε να ζούμε μαζί».
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
17°
