Με μεγάλη θλίψη άκουσα τις προάλλες το σχέδιο των Ψινάκη- Κουρουμπλή για την «κινεζική ανάπτυξη» της μοναδικής άκτιστης παραλίας της Αττικής. Το τεράστιας οικολογικής αξίας πάρκο του Σχοινιά χαρακτηρίστηκε από το δήμαρχο «υποτιθέμενο» και «σκουπιδότοπος». Ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Ψινάκης: «Το υποτιθέμενο Εθνικό Πάρκο φυσικού κάλλους στον Σχοινιά δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα έλος γεμάτο κουνούπια, σκουπίδια και λύματα από τους βόθρους της περιοχής». Το περιβάλλον και πολιτισμός είναι γραφειοκρατικά εμπόδια για τους Ψινάκη – Κουρουμπλή (όπως είπαν παρακάτω στη συνέντευξη τύπου) ενώ δήλωσε αποφασισμένος να αντιδράσει δυναμικά «εάν μπλοκαριστεί έστω και ένα δολάριο» . Αλλά τι περισσότερο να περιμένει κανείς από τον Ψινάκη, όταν πάντα οι έλληνες πολιτικάντηδες αντιμετώπιζαν ευκαιριακά το εθνικό κεφάλαιο της χώρας.
Ωστόσο η Κοινωνία των Πολιτών δεν πρόκειται να αφήσει έρμαιο στις ορέξεις κανενός ένα μέρος ιστορικής, αρχαιολογικής και περιβαλλοντικής σπουδαιότητας. Ένα μέρος που αποτελεί το φάρο του πολιτισμού και του περιβάλλοντος της Ελλάδας. Από το 2000 η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού μαζί με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, την Εταιρεία Προστασίας της Φύσης και την WWF έδωσαν αγώνα και πέτυχαν, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ίδρυση του Εθνικού Πάρκου και του Φορέα Διαχείρισης για την προστασία του πολύτιμου υγροβιότοπου, του δάσους και της ιστορικής παραλίας του Σχοινιά.
Σήμερα η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού ξαναδίνει τον αγώνα για να ενταχθεί ο Μαραθώνας στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO που θα σημάνει και το τέλος της απαξίωσης της περιοχής ενώ θα καταστήσει το Μαραθώνα παγκόσμιο προορισμό. Ωστόσο για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης που θα στηρίζεται σε τρείς άξονες. Τον Πολιτισμό, το Φυσικό Περιβάλλον και τον Αθλητισμό. Για να γίνουν όμως αυτά είναι απαραίτητη η συναίνεση και συνεργασία όλων των φορέων που εμπλέκονται με το Μαραθώνα. Πράγμα που για την Ελλάδα δεν είναι τόσο εύκολο. Η ΕΛΛΕΤ για το λόγο αυτό οργάνωσε ημερίδα στο Μουσείο Ακρόπολης, όπου όλοι οι αρμόδιοι φορείς και εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι για να ξεκινήσει ο δημόσιος διάλογος για την πραγματική ανάπτυξη του Μαραθώνα.
Ο ιστορικός Φώτης Καρυανός στην ομιλία του τόνισε την ιστορική κληρονομιά του Μαραθώνα καθώς έχει συνδεθεί με τις δυο πιο γνωστές ελληνικές λέξεις παγκοσμίως: Τον Μαραθώνιο και τη Δημοκρατία. Ο κ. Καρυανός αναφέρθηκε επίσης και στις σύγχρονες περιπέτειες της περιοχής όπου αρχαιολογικοί χώροι μετατράπηκαν σε χώρους ανεξέλεγκτης απόθεσης απορριμμάτων. Αναφερόμενος στον αρχαιολογικό χώρο της Μπρεξίζας είπε χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για το Έλος που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη Μάχη του Μαραθώνα, η οποία έσωσε την Αθήνα και εδραίωσε την πρώτη δημοκρατία στο κόσμο. Από το 2004 και μετά, ο Δήμος Νέας Μάκρης σταδιακά μετέτρεψε την έκταση σε χωματερή , εναποθέτοντας κλαδέματα και μπάζα. Στη συνέχεια εναποτέθηκαν χιλιάδες τόνοι αδρανών υλικών από τις οικοδομές της περιοχής, τα υλικά που συγκέντρωνε ο Δήμος από τους δρόμους καθώς και οτιδήποτε άλλο ξεφορτώνονταν εκεί και οι ιδιώτες. Έτσι, αντί μιας ορθολογικής και σύννομης διαχείρισης των απορριμμάτων δημιουργήθηκε στον χώρο της Μπρεξίζας ένας ΧΑΔΑ, δηλαδή ένας χώρος ανεξέλεγκτης απόθεσης απορριμμάτων. Τελικά, το 2008 η χωματερή έκλεισε. Παρέμειναν όμως τα απορρίμματα».
Ωστόσο όπως εξήγησε ο κ. Καρυανός το πρόβλημα δεν είναι δύσκολο να λυθεί. Όπως έχει υποδείξει η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής τα υλικά αυτά μπορούν να μεταφερθούν στα λατομεία που βρίσκονται σε άλλες περιοχές της αρχαιολογικής ζώνης. Με τον τρόπο αυτό και τα λατομεία θα αποκατασταθούν και ο χώρος της Μπρεξίζας.
Τη βιοποικιλότητα του υγροτόπου ανέδειξε ο Ερευνητής της Ορνιθολογικής Εταιρείας, Λευτέρης Σταύρακας, επισημαίνοντας ότι αποτελεί τον σημαντικότερο υγρότοπο γλυκού νερού της Αττικής που φιλοξενεί 245 είδη πουλιών με τα 44 απ’ αυτά να ανήκουν στην κατηγορία των απειλούμενων ειδών.
Από την πλευρά της η Αντιπρόεδρος της ΕΛΛΕΤ κ. Λυδία Καρρά παρουσίασε το όραμα της Ελληνικής Εταιρείας για το Μαραθώνα. Ξεκινώντας από απλές και εφικτές ενέργειες μπορούμε να φτάσουμε στο ζητούμενο που δεν είναι άλλο από την βιώσιμη ανάπτυξη του Μαραθώνα. Μια απλή Κυριακή 7.000 άνθρωποι περνούν από το δάσος του Σχοινιά για να προσεγγίσουν την παραλία. Τα αυτοκίνητα πληγώνουν κορμούς, καταπατούν αμμοθίνες και καταστρέφουν την βλάστηση. «Η λύση είναι μια. Επειδή κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τους πολίτες να χαίρονται την παραλία, είναι απαραίτητο να μπει άμεσα συνεχής συγκοινωνία από το χώρο στάθμευσης των Ολυμπιακών Αγώνων ή από το Κωπηλατοδρόμιο ως το τέλος του σημερινού δρόμου προς την Κυνοσούρα. Η απόσταση από το δρόμο αυτό κάθετα ως την παραλία είναι μόλις λίγα μέτρα που όλοι μπορούν να τα περπατήσουν. Τα έσοδα από το χώρο στάθμευσης και από το λεωφορείο ή τρενάκι ή την ενοικίαση ποδηλάτων, ακόμη και με ελάχιστο αντίτιμο, θα είναι υπεραρκετά για να καλύψουν τα έσοδα φυλάκων της εισόδου και καθαριστών της παραλίας» ανέφερε η κ. Καρρά.
Η προστασία του πευκοδάσους από πυρκαγιά είναι το δεύτερο άμεσο μέτρο που πρέπει να ληφθεί. «Είναι επείγον να εξασφαλιστεί ότι λειτουργούν σε κατάλληλα σημεία του πευκοδάσους πυροσβεστικοί κρουνοί, αφού δεν μπορεί να αποκατασταθεί το πλήρες σύστημα πυρόσβεσης που είχε κατασκευαστεί το 2004» θα πει η κ. Καρρά επισημαίνοντας τον κίνδυνο που διατρέχει σήμερα το εξαιρετικής ομορφιάς πευκοδάσος.
Η γενναία απόφαση της Γ.Γ Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κ. Καρδαμίτση για την κατεδάφιση των παράνομων ταβερνών πάνω στην παραλία χαιρετίστηκε από τους παρευρισκόμενους, ωστόσο απομένει να εφαρμοστεί ο νόμος και για τις υπόλοιπες παράνομες ταβέρνες που έχουν απομείνει.
Τέλος η ΕΛΛΕΤ ζητά από την Περιφέρεια Αττικής την ασφαλτόστρωση του 1 χλμ. χωματόδρομου, ο οποίος οδηγεί προς τον οικισμό των δικαστικών, παρακάμπτοντας τον υγρότοπο ώστε να μην διασχίζεται το πολύτιμο δάσος.
Είναι τόσα πολλά τα στοιχεία που μπορούν να καταστήσουν τον Μαραθώνα παγκόσμιο προορισμό που τι να πρωτοαναφέρει κανείς. Ο κ. Θωμάς Δοξιάδης, Αρχιτέκτων Τοπίου ανέφερε το παράδειγμα του Πεδίου Μάχης του Βατερλώ λίγο έξω από τις Βρυξέλλες. Ο χώρος προστατεύεται από το 1914, οπότε άρχισε να αυξάνεται ραγδαία και ο τουρισμός και το εμπόριο. Πέρυσι κατά τους εορτασμούς των 200 χρόνων από τη μάχη, 50.000 άνθρωποι επισκέπτονταν καθημερινά το Βατερλώ. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε και ο Μαραθώνας να αξιοποιήσει την ιστορική μάχη και να προσελκύσει επισκέπτες από ολόκληρο τον κόσμο.
«Ο Μαραθώνας μαζί με την Ακρόπολη και την Ολυμπία, είναι το πιο γνωστό όνομα, το δημοφιλέστερο brand name της χώρας» θα πει η κυρία Καρρά. Με αφορμή αυτό ας αναλογιστούμε το αναπτυξιακό μοντέλο που επιδιώκουμε. Καζίνο και τζογαδόρους τουρίστες ή επισκέπτες που έρχονται για τον πολιτισμό και την ιστορία; Φασαριόζικες θαλάσσιες δραστηριότητες ή ένα καταδυτικό πάρκο υψηλών προδιαγραφών σ’ ένα βυθό που κρύβει 25 ναυάγια; Γήπεδα του golf ή βιολογικές καλλιέργειες αφού ανέκαθεν ο Μαραθώνας ήταν ο μεγάλος τροφοδότης του λεκανοπεδίου. Και η λίστα των ερωτήσεων δεν έχει τέλος.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
16°
