Τα Χριστούγεννα όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία και εστιατόρια κάνουνε Ρεβεγιόν και Brunch.
Είναι το τελευταίο κομμάτι του Δεκέμβρη που θέλεις-δε θέλεις βγάζεις την κατάθλιψη μια στιγμή στο μπαλκόνι να ξεθυμάνει και παίρνεις τους δρόμους – για ένα ποτό, ένα σουβλάκι έστω… άλλοι (μη νομίζετε) πηγαίνουν μέχρι και για Ρεβεγιόν «όπως παλιά»…
Το «όπως παλιά» το λένε ακόμα και τα νεογέννητα – μόλις βγεις από το αυγό, έχεις ένα μέτρο σύγκρισης της τωρινής πραγματικότητας με την μπαγιάτικη. Λες και όλοι «παλιά» ήμασταν οι Κόμισες της Φάμπρικας, άνετοι, με την ετόλ ανέμελη στους ώμους. Μπορεί και να ήμασταν, αν και μια χρονιά, με τα σοσονάκια ακόμη, κάναμε Χριστούγεννα εσώκλειστοι σε ραδιοφωνικό σταθμό με τον Γιάννη Νένε και τον (μαντημπαναγία) Τζίμη Πανούση… με μια βότκα που μας την έστειλε κάποιος σπόνσορας εκπομπής επειδή δεν μπορούσε να την πιει ούτε ο ίδιος (εντριβή, άντε και βεντούζες. Αλλά, κι άλλη να ’τανε…).
Τα Χριστούγεννα έχουν τη χάρη τους ακόμα και χωρίς λεφτά. Όπως είπε η Τζένη στο γιορτινό Pecora Nera, «επειδή μας τελείωσαν τα λεφτά μάς τελείωσε και το lifestyle, αλλά το τέλος του lifestyle δεν σημαίνει ότι ξεμείναμε από κέφια». Χωρίς δουλειά και λαμπρές προοπτικές δεν έχεις διάθεση να βγεις από το κρεβάτι σου, ωστόσο… (σκεπτική, διόλου αμήχανη σιωπή)… όταν πλυθείς και ανοίξεις την πόρτα αισθάνεσαι αυτόματα αν όχι η θεά της κοινωνικότητας, οπωσδήποτε καλύτερα. Το «καλύτερα» είναι πολύ κοντά στο «καλά» και αλάργα από το «μη χειρότερα», οπότε ας το χωνέψουμε να τελειώνουμε.
Τα Χριστούγεννα ξεχνάς ότι δεν έχεις λεφτά, γκόμενο ή στον ήλιο μοίρα και χαζεύεις, έχεις - δεν έχεις περιθώρια. Όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία και εστιατόρια κάνουνε Ρεβεγιόν και Brunch σα να μη τρέχει κάστανο, με υπέροχα εορταστικά μενού, με κοκτέιλ σαμπάνιας και τούρτες σοκολάτας. Μακάρι να πάτε: για όσους διαμαρτύρονται ότι πρόκειται για σκάνδαλο και ότι εδώ μοιράζεται συσσίτιο, αν κάποιος έχει πέντε δεκάρες για χριστουγεννιάτικο τραπέζι, με την ευχή μας να πάει να ντερλικώσει. Τσεκάρετε στο ίντερνετ τα εστιατόρια/ξενοδοχεία και θα βρείτε αυτό που σας ταιριάζει σαν ύφος, μενού και budget. Το Park Hotel π.χ. έχει δύο διαφορετικά μενού με διαφορετικές τιμές – πολυτελές και γκουρμέ στο St’ Astra, στον 8ο όροφο (οκτακόσια πιάτα, γαλοπούλες με κάστανα, σολομούς με μπρικ κ.λπ.) και πιο προσιτό (πολυτελές τσέπης) στο Gallo Nero. Το μεσημέρι των Χριστουγέννων το «Gallo» σερβίρει ωραίο Brunch. Και τα δύο έχουν live μουσική την Παραμονή. Το ξενοδοχείο The Margi έχει εντυπωσιακό Christmas Eve Menu και Christmas Day Brunch. Τα Hilton, Plaza, Μεγάλη Βρετανία, King George, όλα σχεδόν τα χάι ξενοδοχεία κάνουν ό,τι μπορούν… που δεν είναι άιντε-άιντε τώρα, να συνδυάσεις πολυτέλεια και σολομό ελευθέρας βοσκής με τιμές κρίσης. Όχι πως θα λυπηθούμε κάποιον που κλείνει τραπέζι να πάει με το γυναικάκι του για Brunch, μπράβο του, γι’ αυτόν είναι η ζωή κ.λπ., ό,τι και να πούμε επιπλέον θα είναι από ζήλια. Μπορεί όντως να του τα φοράει η γυναίκα του αλλά μπορεί και όχι, ας μην του βάζουμε μαμούνια.
Κάνω πολλές βόλτες στην Αθήνα τέτοιες μέρες και μου αρέσει έστω με λιγότερα φωτάκια και με μπασμένα δέντρα, είναι κάτι κι αυτός ο ζουμπαδάκος Αϊ-Βασίλης που απαγχονίζεται στη βεράντα, η οποία δεν θα ήταν ομορφότερη χωρίς αυτόν. Ωραία φωτισμένο και μπιρπιλωτό, το Mini Taj λάμπει ξεχειλίζοντας από ελέφαντες, βούδες, παγόδες, φωτάκια να σου βγαίνουν από το ρουθούνι και ναργιλέδες σε ένα φεστιβάλ έθνικ-ΟΗΕ στοιχείων (εδώ μάλλον βρίσκει κουτσούβελα η Αντζελίνα Ζολί…). Κάθε Πέμπτη έχει Φοιτητική Βραδιά που τη λέει «νυχτερινή εξεταστική».
Τα μπαράκια στο Γκάζι, Κεραμεικό, Θησείο, Ψυρρή είναι γεμάτα, τα εστιατόρια στολισμένα και ζωηρά: αν προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει Κρίση το κάνουμε τέλεια, οι εξωγήινοι που μας παρακολουθούν από άλλους Γαλαξίες για να κλέψουν τη συνταγή σουβλακίου έχουνε μείνει μαλάκες. Greek spirit με Christmas spirit, με τζατζίκι χωρίς κρεμμύδι...
Πήγα για ποτό στο Pecora Nera με φίλους από δουλειά που μπορεί να γίνει, μπορεί και όχι – αλλά είναι ανεβαστικό το να κάνεις παρέα, να λες ιστορίες από ζωή σου/από ξένες ζωές (σιγά μη κολώσεις) με ποτά και μουσικές μέσα στις Γιορτές. Το Pecora Nera είναι όμορφο όπως πάντα, επιπλέον χριστουγεννιάτικα στολισμένο. Όλοι φλερτάρουν, ή εγώ είχα καιρό να βγω. Ο φωτισμός είναι ό,τι πρέπει για να σερβίρεις τα μυστικά σου πάνω στο μπαρ ανάμεσα σε σφηνάκια και finger food. Κάθε Τρίτη βάζει μουσική μια φίλη/φίλος του μαγαζιού – προχθές π.χ. «κέντησε» ο Αχιλλέας Χαρίτος. Ο οποίος είναι μακιγιέρ, αλλά έγινε dj (καμία δουλειά δεν είναι ντροπή) για ένα βράδυ…
Αυτούς από τους άλλους Γαλαξίες, που έχουνε και επίσημα στοιχεία για την κατάστασή μας, τους έχει πιάσει φουρφουρίαση να μάθουνε ποιο είναι το μυστικό μας όπλο, πώς καταφέρνουμε να περνάμε καλά, έστω καλύτερα, μέσα στο χαμό. Κοντεύουνε να βγάλουνε (ένα - ένα) τα πέντε μάτια τους, με το κιάλι που κοιτάνε την Ελλάδα φωτισμένη σαν (ε, ναι) χριστουγεννιάτικο δέντρο…
12°
