Ο City Lover στις 12 του Μάρτη, που αναφερόταν στο γοτθικό σπίτι της οδού Θήρας, είχε πολλές και αξιοσημείωτες συνέχειες από το αναγνωστικό μας κοινό. Ο κ. Κώστας Νικολαΐδης φωτογράφισε και μού ’στειλε το αναφερόμενο στο άρθρο γοτθικό εκκλησάκι, συμπληρώνοντας ότι είναι –κι αυτό– έργο του Τσίλερ. (Ονοματίστηκε, βέβαια, από το μικρό όνομα του ίδιου του Συγγρού). Τον ευχαριστώ, και για τη φωτογράφιση και τα καλά του λόγια. Κι έτσι είναι μία από τις ελάχιστες φορές που η στήλη κυκλοφορεί με φωτογραφία φιλικά δανεική.
«Γοτθική» συνέχεια (1)
Για το ίδιο το σπίτι της οδού Θήρας 56 πήρα μέιλ από την κ. Σ.Α.Κ. που –μεταξύ άλλων– μου γράφει: «Είναι διατηρητέο. Να διευκρινίσω ότι ο Τζώρτζης Αλφονσάτος Τυπάλδος, που το έχτισε, ουδεμία σχέση έχει με τον εφοπλιστή. Το “ναυτικός” που ακούγεται έχει να κάνει με τον αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, γόνο της οικογένειας... Έχω κληρονομήσει τον πύργο και έχω ξεκινήσει με τον καθαρισμό του. Θέλω να γίνει ένα ανοιχτό κέντρο καθημερινού πολιτισμού. Θα είναι χαρά μου να σας ξεναγήσω». Μετά χαράς, αγαπητή κυρία Σ.Α.Κ.
«Γοτθική» συνέχεια (2)
Ο κ. Τάκης Παππάς μού έγραψε: «Γοτθικά κτίρια υπάρχουν 2-3 και στην Κηφισιά. Οδοί Πεζμαζόγλου, Δηληγιάνννη, Διονύσου». Αλλά και ο κ. Νικόλαος Μελέτης, με αφορμή το ίδιο κείμενο, με παρότρυνε να ασχοληθώ με το παλιό σπίτι πίσω από το 39ο Δημοτικό Σχολείο στην οδό Σαραναταπόρου, στα Άνω Πατήσια (θα το κάνω). Τέλος η κ. Αμαλία Σ., κάτοικος της οδού Θήρας, μου έγραψε: «Επιτέλους κάποιος βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Πόσες χαζομάρες έχουν κυκλοφορήσει για το κτίριο αυτό, δεν μπορείτε να φανταστείτε» (δυστυχώς, μπορώ).
Μια και πιάσαμε όμως να μιλάμε για τον Συγγρό, που ευεργέτησε πολλαπλά την Αθήνα, να θυμίσω ότι το παλιό νοσοκομείο Συγγρού βρίσκεται μεταξύ Καισαριανής και Ιλισίων, κοντά στο «Χίλτον» και το «Κάραβελ». Πρόκειται για νοσοκομείο ειδικευμένο στην έρευνα και την αντιμετώπιση δερματολογικών παθήσεων.
Λεωφόρος Συγγρού: πρώτο δυστύχημα, πρώτο ράλι
Κλείνοντας για τον Συγγρό, αναφέρω ότι στη λεωφόρο που έχει τιμητικά το όνομά του (και που τότε βέβαια ήταν πολύ πιο στενή), έγινε το πρώτο θανατηφόρο δυστύχημα χρονικά της πόλης. Ένα από τα εφτά (7) όλα κι όλα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν τότε στην Αθήνα παρέσυρε και σκότωσε την εργάτρια Φωτεινή Βαμβακά. Από τότε και πέρα, αρχίζουν να μειώνονται σταθερά οι τραυματισμοί και οι θάνατοι από άλογα και άμαξες, ενώ αυξάνονται τα αντίστοιχα φαινόμενα από μηχανοκίνητα τροχοφόρα. Ακόμα, είκοσι ένα χρόνια μετά, το 1928, στην ίδια αυτή λεωφόρο οργανώθηκε το πρώτο ράλι που έγινε ποτέ στην Ελλάδα.
Πού τα ξέρω αυτά; Τα λέει, μέσα σ’ έναν τεράστιο όγκο άλλων πληροφοριών, το βιβλίο με τον παραπάνω τίτλο, που έγραψε μετά από τεράστια αρχειακή και μικροϊστορική μελέτη (ζωντανές μαρτυρίες κ.λπ.) ο Ηλίας Καφάογλου, δημοσιογράφος, διορθωτής κι επιμελητής εκδόσεων. Το έργο, που μόλις κυκλοφόρησε από τις καλές εκδόσεις «Ύψιλον», συνιστάται εκθύμως σε κάθε φίλο της πόλη μας. Ενδεικτικά εδώ υπάρχουν: τα «παμφορεία», τα πρώτα αεροδρόμια, το «θηρίο», τα καροποιεία, τα εργοστάσια-επισκευαστήρια και εκθέσεις αυτοκινήτων, ο ηλεκτρικός, η ΕΛΠΑ, τα παλιά ταξί, λεπτομέρειες για δρόμους της Αθήνας κ.λπ.
Δεν χάνουμε το πιο χαρούμενο, πολύχρωμο, πολυφυλετικό χριστουγεννιάτικο μπαζάρ της πόλης, που διοργανώνουν «Οι φίλοι του Παιδιού» με τη συμμετοχή 35 και πλέον Πρεσβειών
13°
