Καλά, δεν κυριολεκτώ, αστειεύοµαι, ελληνιστί είναι τα τραγούδια. Και σπεύδω να εξηγηθώ: Θα θυµάστε, ίσως, ότι κάµποσα χρόνια είχα ξαναγράψει για το σπίτι στην οδό Θήρας, ένα από τα ελάχιστα στην πόλη µας που είναι χτισµένα σε γοτθικό στιλ (όπως ελάχιστα άλλα: η αγγλικανική εκκλησία στη Φιλελλήνων, ο πύργος Μαυροµιχάλη στην Αλκιβιάδου και το µέγαρο της δούκισσας της Πλακεντίας στην Πεντέλη). Μετά από διάφορες δολιχοδροµίες, το περί ου έχει καταλήξει στα χέρια της κ. Σίλιας Καλλιµάνη: έστι δε Σίλια Καλλιµάνη µια από κάθε άποψη εξαιρετική κοπέλα, που έχει βάλει σκοπό της ζωής της να κάνει τον «Πύργο» αυτό χώρο εκδηλώσεων και πόλο έλξης στην περιοχή της πλατείας Αµερικής (φωτογραφία). Κι όπως φαίνεται, το καταφέρνει: συνεργαζόµενη µε το Δήµο Αθηναίων, τη «Monumenta», τους πολίτες της πλατείας Καλλιγά και την καλή free press συναδέλφισσα «Η Πατησίων ζει», φέρνει στη νεογοτθική αυλή τον φλανέρ τροβαδούρο κ. Γιώργη Χριστοδούλου, µε απευθείας «µετάκληση» από Βαρκελόνη. Την Κυριακή λοιπόν 25 του Σεπτέµβρη (είναι η τελευταία του µήνα), στις 6.30 το απόγευµα, ο καλλιτέχνης, ίσως µε την κιθάρα του, σίγουρα πάντως µε τον ακορντεονίστα κ. Χάρη Σταυρακάκη θα τραγουδήσει Ραπίτη, Αττίκ, Χαιρόπουλο, Γιαννίδη και Σουγιούλ, (οι δυο τελευταίοι µ’ αρέσουν πολύ), δηλαδή τους παλιούς συνθέτες που µε τόση επιτυχία αναβιώνει τελευταία. «Γοτθικός πύργος» Θήρας 54, πλατεία Αµερικής. Περισσότερα στο 6936175671, απαντάει η ίδια η κ. Καλλιµάνη. Υ.Γ. Πρόκειται για την τρίτη εκδήλωση της Σίλιας στον ίδιο χώρο, µα είναι η πρώτη που παίρνω είδηση εγώ.
Τρέχοντας ενάντια στον καρκίνο του μαστού
Την ίδια Κυριακή, αλλά το πρωί θα τρέξω 5 χλµ. ενάντια στον καρκίνο του µαστού. Έχει και περπάτηµα 2 χλµ. Τιµές συµµετοχής πολύ χαµηλές, σκοπός πολύ καλός. Φύγαµε. Περισσότερα: http://tinyurl.com/zbavknq
«Μέλαθρο»
Εκεί προς το Τέρµα Πατησίων, στο περίφηµο συγκρότηµα «Χαρά» (1960, αρχιτέκτονες Αχιλλέας Σπανός και Ιππόλυτος Παπαηλιόπουλος) στεγάζεται, ανάµεσα σε πολλά άλλα ενδιαφέροντα, το ζαχαροπλαστείο «Πατησίων Μέλαθρον», γνωστό στους παροικούντες απλά σα «Μέλαθρο». Εδώ είναι το βασίλειο των Αρβανιτάκηδων, που το ξεκίνησε το 1974 ο Νίκος και το τρέχουν τώρα η κυρία Φιλιώ (που λέει τα γλυκά «τα παιδιά µου»), η Δέσποινα και ο Θόδωρος. Γλυκά βιτρίνας, γλυκά ταψιού, τούρτες, γλυκά κουταλιού, τσουρέκια, δίσκοι µνηµοσύνου, ενίοτε και λουκουµάδες- όλα δικά τους, πολύ καλά, στην ανατολίτικη - πολίτικη παράδοση. Ακόµα, καφετέρια µέσα (στιλάτη παλιοµοδίτικη, µέχρι και στοιχειώδες µπαρ) κι έξω, στη φαρδιά πρασιά που έχει εδώ η Πατησίων. Πέρα από τα αυτονόητα, που κάθε σοβαρό ζαχαροπλαστείο (οφείλει να) διαθέτει, εγώ θέλω να τονίσω τις κατά τη γνώµη µου πιο σπέσιαλ και/ή πρωτότυπες επιλογές: καρυδόπιτα, τσουρέκι γεµιστό µε µέλι - καρύδι - σοκολάτα - δαµάσκηνο, καζάν ντιπί και από παγωτά παρφέ πορτοκάλι και πάβλοβα. Έχω αποφανθεί εδώ και δεκαετίες. Πατησίων 339, κτίριο, απέναντι από το πάρκο της (πρώην) βίλας Δρακόπουλου, 210 2233927
Ακόµα µπορείτε να κάνετε µπάνιο, ακόµα µπορείτε να πάτε στο «Ξύλινο - Μπαρµπαθανάσης», µια από τις αυθεντικότερες και διόλου δήθεν ταβέρνες στην Αττική, και οπωσδήποτε το πιο πάνω-στο-κύµα-µαγαζί, µε τραπέζια στον εντελώς γιαλό και σκιά από αρµυρίκια, µια ώρα από την Αθήνα κι αυτή σκάρτη. (Και γι’ αυτήν είχα ξαναγράψει, αλλά οι µεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται). Ψιλοτρώς και κολυµπάς και µετά πάλι από την αρχή τα ίδια. Γύρω σου ψαράδες και βάρκες που γλιστράνε µέσα στο νερό ή τις τραβάει πίσω το τρέιλερ. Αν ο καιρός χαλάσει, οι καρέκλες πάνω στο κύµα µαζεύονται και τρως στο σκεπασµένο µέρος του µαγαζιού, που είναι ανοιχτό. Και το καταχείµωνο –γιατί δεν κλείνει ποτέ– µπαίνεις εντελώς µέσα στο µαγαζί. Τεράστιες µερίδες από ψαράκια, χόρτα, πατάτες, σαλάτα ή κρεατικά και οπωσδήποτε τα κολοκυθάκια, κοµµένα και µαγειρεµένα µε ειδικό τρόπο. Κρασί πολύ καλό, µπίρες κ.λπ. - τιµές χαµηλότατες, αγνότητα υλικών. Και πάλι οικογενειακό βασίλειο, της οικογένειας Κόλλια αυτή τη φορά. Παραλία Βαρνάβα, τέρµα νότια (δεξιά) όπως σκάει ο δρόµος στη θάλασσα, 6974414296, 6983659122
Προς αναγνώστες/ριες
Μου έκανε µεγάλη εντύπωση πόσες και πόσοι από σας επικοινωνήσατε µε αφορµή το αυτοκίνητο «Oldsmobile» της προηγούµενη βδοµάδας, ιδίως όµως για την «ηχοκρατορία». Σας ευχαριστώ – είσαστε πάρα πολλοί και πολλές για να σας αναφέρω ονοµαστικά. Υ.Γ. Υπενθυµίζω ότι µπορείτε να στέλνετε όχι µόνο την ευαρέσκειά σας, αλλά και διορθώσεις, ιδέες, προτάσεις και ερωτήσεις σχετικά µε την πόλη µας ή την Αττική.
10°
