Αυτή η αρχαία ζυγαριά, που βλέπετε εδώ, δεν είναι µόνη της. Συνοδεύεται από παλιά ξύλινα ράφια και µπουκαλάκια, που αποτελούσαν τον εξοπλισµό ενός φαρµακείου στη µεσσηνιακή κωµόπολη Γαργαλιάνοι, από το 1900 (!). Μπορείτε να θαυµάσετε το σύνολο στο σηµερινό µοντέρνο φαρµακείο του Γιάννη Αντωνάκου, οδός Αριστείδου 6, πλατεία Κλαυθµώνος.
Αρχαία τείχη
Μια και βρισκόµαστε στην περιοχή, ας θυµίσω κάτι που εγώ τουλάχιστον το έµαθα σχετικά πρόσφατα (χάρη στο φίλο Νώντα Π.). Τόσο από τη µεριά της Αριστείδου, όσο και από τη µεριά της Κλαυθµώνος (οδός ∆ραγατσανίου), στα υπόγεια των πολυκατοικιών σώζονται (και είναι επισκέψιµα) κοµµάτια από το αρχαίο τείχος της Αθήνας, το ίδιο που άλλα κοµµάτια του βλέπουµε και πάνω στην πλατεία. Όλοι οι άνθρωποι εδώ, στην πιάτσα των οικιακών ηλεκτρικών συσκευών, το ξέρουνε και θα σας βοηθήσουν.
Κεραµεικός & Παζάρι
Σας προτείνω µια Κυριακή να την περάσετε συνδυάζοντας τον Κεραµεικό µε το Παζάρι. Ο Κεραµεικός, ο ωραιότερος αρχαιολογικός χώρος της Αθήνας, έχει είσοδο από την πεζοδροµηµένη Ερµού, 200 µέτρα από το σταθµό του Θησείου. ∆ιαθέτει πράσινο, ποτάµι (τον Ηριδανό), πουλιά, χελώνες, δέντρα και, φυσικά, αρχαία: ιδίως επιτύµβιες στήλες και ανάγλυφα. Όπως και όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι, έχει ελεύθερη είσοδο µέχρι τις 31 του Μάρτη. Αµέσως µετά, πάλι επί της Ερµού και προς το Γκάζι, εκτίθενται τα είδη του παζαριού που οργανώνει το σωµατείο ρακοσυλλεκτών «Ο Ερµής». Βρίσκετε, σε εξαιρετικές τιµές, τα πιο απρόσµενα πράγµατα: αλληλογραφίες, βινύλια, λάπτοπ, βιβλία, ακροκέραµα, σερβίτσια, διακοσµητικά, ρούχα, εφηµερίδες, µκροέπιπλα, βάζα, γουόκµαν κ.λπ. Στο πανηγυρτζίδικο κλίµα συµµετέχουν όλες οι φυλές και γλώσσες του κόσµου, µε γκεστ σταρ την τσίκνα από τα σουβλάκια. Αν ο συνωστισµός σάς ενοχλεί, ανεβαίνετε στη γέφυρα του ηλεκτρικού και χαζεύετε το όλον από µακριά.
Πολλοί αναγνώστες και αναγνώστριες είχαν την καλοσύνη να στείλουνε µέιλ για κοτέτσια στην πόλη µας. Αφήνω στην άκρη όσα βρίσκονται κοντά στα βουνά (που είναι, φυσικά, πολυάριθµα) και επικεντρώνοµαι σ’ αυτό που είχα ζητήσει: κοτέτσια στον ∆ήµο Αθηναίων. Η Βασιλική ∆ήµου ενηµερώνει: «Στα Τουρκοβούνια υπάρχει ένα κοτέτσι. Ανεβαίνοντας από τη ∆οϊράνης (Κυψέλη), παίρνεις το δροµάκι µέσα από το δάσος που σε βγάζει κατευθείαν στα Παπανδρέικα. Πριν φτάσεις όµως µέχρι επάνω, κοντά στους πρόποδες, στα δεξιά, υπάρχει ένα σπιτάκι (άγνωστο ποιου) που διαθέτει και κοτέτσι». Η Αγγελική Τ. γράφει: «Υπάρχει λαλίστατος κόκορας σε ταράτσα, στην οδο Μιαούλη στου Ψυρρή (µου διαφεύγει το νούµερο) και κάθε πρωί είναι από τα ωραία µου». Ο Γιώργος Ρηγάκος και ο Γιώργος Γεωργιάδης µού γράφουν για ένα «αιωρούµενο» κοτέτσι στου Ψυρρή, σε πάρκινγκ επί της οδού Αγίας Θέκλας. Βρίσκεται σε εσοχή-ραφιέρα που προέκυψε από την κατεδάφιση παλιού σπιτιού, έχει τρεις κότες και είναι περιφραγµένο µε –τι άλλο;– κοτετσοσόσυρµα. Θερµές ευχαριστίες προς όλους.
Γιατί τον λένε Φόρο
Η λέξη «Φόρος», όταν µιλάµε για δρόµους, σήµαινε «φόρος διέλευσης» – κοινώς διόδια. Τέτοια διόδια υπήρχαν σε όλους τους παλιότερους δρόµους που οδηγούσαν και οδηγούν στην Αθήνα (Ιερά Οδός, Τατοΐου, Χαλκίδος, Πειραιώς, Βουλιαγµένης, Συγγρού, Μεσογείων, Κηφισίας). Με την επέκταση της πόλης και τη δηµιουργία των εθνικών οδών, τα διόδια µεταφέρθηκαν πιο έξω. Αλλά σε τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις, ο «φόρος» επέζησε ως στάση: τέρµα λεωφόρου Συγγρού, ∆άφνη, Εκάλη (ανάλογες στάσεις υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη και τον Βόλο, ίσως κι αλλού. Ευχαριστώ τη δικιά µας Λένα Χ. για την ερώτηση).
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
9°
