Ο Θανάσης Δρίτσας, καρδιολόγος, αναπληρωτής διευθυντής, Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, γράφει για την άσκηση μαζί με κατοικίδιο ζώο και μουσική.
Μεγάλη επικαιρότητα κερδίζει τελευταία μεταξύ των πολιτών η δραστηριότητα περίπατος με κατοικίδιο. Μάλιστα διαθέτει ειδικό κωδικό εξόδου στο πλαίσιο του lockdown και αποτελεί δραστηριότητα η οποία δεν μπορεί να ανασταλεί εύκολα λόγω των αυτονόητων αναγκών του κατοικίδιου.
Η άσκηση σε ρυθμό (γρήγορου) περπατήματος αποτελεί επιστημονικά αναγνωρισμένη ως πολλαπλά ωφέλιμη για την υγεία δραστηριότητα. Μάλιστα η προτεινόμενη διάρκεια τέτοιου είδους αερόβιας άσκησης είναι περίπου 150 λεπτά την εβδομάδα, το οποίο μπορεί να επιτευχθεί με 30 λεπτά την ημέρα επί πέντε καθημερινές (εργάσιμες) ημέρες ή ανά δεύτερη εργάσιμη με επιστράτευση και του Σαββατοκύριακου ή με άλλη μέθοδο καταμερισμού ώστε το συνολικό εβδομαδιαίο πρόγραμμα άσκησης να είναι περίπου 150 λεπτά. Η καθημερινή άσκηση αποτελεί τον ιδανικό στόχο για την βελτίωση της αερόβιας ικανότητας και της καρδιαγγειακής υγείας, την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, την θεραπευτική αντιμετώπιση παραγόντων κινδύνου όπως είναι π.χ. η αρτηριακή υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης. Η άσκηση συνιστά δραστηριότητα ισοδύναμη πολλών φαρμάκων σύμφωνα και με μελέτες τύπου Μετα-Αναλύσεων (βλ. British Medical Journal 2013) της ομάδας του καθ. Γιάννη Ιωαννίδη από το Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ.
Η άσκηση μαζί με κατοικίδιο ζώο καθιστά την δραστηριότητα εξαιρετικά ευχάριστη για τον άνθρωπο με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζει τα οφέλη επειδή προσθέτει επίσης μια σημαντική αγχολυτική και αντικαταθλιπτική δράση της άσκησης. Ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους και τους (πολλούς) μοναχικούς ανθρώπους της δύσκολης αυτής περιόδου, εν μέσω πανδημίας, ο περίπατος με κατοικίδιο συνιστά διπλή θεραπευτική παρέμβαση: μορφή κοινωνικοποίησης και βιολογικό φάρμακο μαζί.
Η χρήση της κατάλληλης μουσικής στο πλαίσιο προγραμμάτων άσκησης είναι σήμερα επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι προσθέτει ψυχική ευεξία με αποτέλεσμα να βελτιώνεται σημαντικά η αντοχή στην άσκηση και να αυξάνεται (μέσω μουσικής) το κατώφλι (ο ουδός) της μυϊκής καταπόνησης. Όταν τρέχει κάποιος με συγχρονισμένη μουσική ακρόαση μέσω ακουστικών (με επιλογή συντονισμού ρυθμού) εξαντλείται μυϊκά δυσκολότερα και αργότερα σε σχέση με μη-ακρόαση μουσικής. Πρακτικά θα λέγαμε ότι η προσθήκη μουσικής στην άθληση συνιστά είδος μη-φαρμακευτικού ντοπαρίσματος και χωρίς παρενέργειες.
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε μελλοντικά πώς επιδρά η συν-ακρόαση μουσικής (από το ζεύγος άνθρωπος-κατοικίδιο) ξεχωριστά σε κάθε μέλος αυτού του υπέροχου ζεύγους. Θα χρειαστούν περισσότερες επιστημονικές μελέτες (neuroscience) στο μέλλον με αντικείμενο την επίδραση μουσικής ή άλλων ρυθμικών ήχων στον εγκέφαλο των κατοικίδιων ώστε να κατανοήσουμε πλήρως την επίδραση της ανθρωπο-μουσικής στα ζώα. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι τα κατοικίδια νοιώθουν απόλυτα τη χαρά-ευχαρίστηση που αναπτύσσει ο άνθρωπος μέσα από τον συντονισμό του ρυθμού βαδίσματός του με τον μουσικό ρυθμό (entrainment) και ανταποκρίνονται, ακολουθούν αντίστοιχα, μέσα από τις οποίες κινητικές εκδηλώσεις τους.
Πολλοί καλλιτέχνες αναπτύσσουν παθιασμένη αγάπη για τα κατοικίδια και αρκετά συχνά αυτή η μοναδική σχέση τους με τα ζώα έγινε αφορμή δημιουργικής έμπνευσης. Για παράδειγμα ο ταλαντούχος Αμερικανός συνθέτης George Gershwin, λίγο πριν πεθάνει το 1937 σε ηλικία μόλις 39 ετών, είχε συνθέσει ένα από τα τελευταία του τραγούδια με τίτλο «Περίπατος με τον σκύλο» (Promenade-Walking the Dog). Το μουσικό θέμα του τραγουδιού ακούγεται στην ιστορική ασπρόμαυρη ταινία του 1937 «Shall we Dance» με πρωταγωνιστές τους μαγικούς Fred Astaire και Ginger Rogers. Στην χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας ο αλησμόνητος Fred Astaire με συνοδεία σκύλων κινείται στο κατάστρωμα ενός πλοίου προσπαθώντας να τραβήξει την προσοχή της Ginger Rogers. Ακολουθούν δύο μουσικά βίντεο με θέμα το συγκεκριμένο έργο του Gershwin αλλά και χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από την ταινία «Shall we Dance»:
15°
