Wine With Eleni: το καινούργιο wine bar στο Κουκάκι, κοντά στην Ακρόπολη
Αθηναϊκός καύσωνας και βόλτες στην πόλη είναι ένας συνδυασμός που γενικότερα δεν συνίσταται, όσο γοητευτικά και αν φαίνονται τα σοκάκια της Πλάκας φωτισμένα από τον ήλιο. Αν όμως τύχει και την ημέρα που βράζει ο τόπος εσύ πρέπει να μεταφερθείς από επαγγελματικό ραντεβού σε επαγγελματικό ραντεβού μέχρι αργά το απόγευμα, οι πιθανότητες είναι να φτάσει εφτά η ώρα και να ζεις σε μία μιζέρια. Τα ρούχα σου έχουν βραχεί και έχουν στεγνώσει χίλιες φορές από τον ιδρώτα και το σήκω-κάτσε, διψάς σε μόνιμη βάση, τα πόδια σου πονάνε από το περπάτημα και τα μαλλιά σου έχουν χάσει κάθε πιθανό σχήμα που τους έδωσες πριν φύγεις. Εκεί λοιπόν που ετοιμάζεσαι να πας σπίτι και να παντρευτείς το air condition, ξαφνικά εμφανίζεται μία καλοκαιρινή όαση τρία βήματα μετά την Ακρόπολη, με άρωμα κρασιού και ρομαντικά τραγούδια να ακούγονται στο βάθος.
Κάπως έτσι ανακάλυψα το Wine With Eleni, το καινούργιο wine bar της Μισαρaλιώτου, το οποίο στήθηκε κοντά σε ένα ειδυλλιακό παρκάκι και περιμένει να το ανακαλύψεις μετά τους θερινούς σου περιπάτους. Και όταν λέμε «καινούργιο», εννοούμε του κουτιού. Εγώ το πέτυχα την ημέρα των εγκαινίων του, γοητευμένη από το La Vie En Rose και το κλινκ κλινκ των ποτηριών που ακουγόταν από μακριά ενώ ακόμα δεν έχει κλείσει την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας.
Πρωταγωνίστρια του εγχειρήματος η υπέροχη κυρία Ελένη Κεφαλοπούλου, η οποία ανακάλυψε την αγάπη της για το κρασί πριν από μερικά χρόνια και από τότε αποφάσισε να αφιερωθεί στη μελέτη του, σπουδάζοντας οινολογία, γράφοντας σχετικά βιβλία, κάνοντας έρευνα και δημοσιεύοντας ανάλογα άρθρα με τεκμηρίωση και κύρος. Το επόμενο βήμα στη σχέση τους ήταν αυτός ο ιδιαίτερος και δροσερός χώρος, όπου η ίδια φιλοξενεί κρασιά τα οποία γνωρίζει εξ ολοκλήρου και αγαπάει πραγματικά.
«Για κάθε ετικέτα που βλέπεις, να ξέρεις ότι έχω περπατήσει στον αντίστοιχο αμπελώνα» μου λέει, πριν ασχοληθούμε με το τι κρασί ταιριάζει στη διάθεση και τα γούστα μου. Καταλήγουμε σε ένα ροζέ της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου, το οποίο όπως με πληροφορεί είναι ένα «σοβαρό ροζέ που δεν αστειεύεται». Το συνοδεύει με εξαίρετα κριτσίνια από τον φούρνο του Τάκη και διάφορα νοστιμότατα ψιψιψόνια (τυριά, αλλαντικά και spreads) που κάνουν την όλη εμπειρία ακόμα πιο απολαυστική.
Έξω ο ήλιος έχει πέσει, υπάρχει επιτέλους δροσιά και το κυκλικό παρκάκι γεμίζει σταδιακά με κόσμο διαφορετικών ηλικιών και φάσεων. Σε ένα τραπέζι κάθεται μία μεγάλη παρέα από εικοσάρηδες, οι οποίοι συζητούν πού θα πάνε για μπάνιο αύριο και δανείζονται χαρτάκια για τσιγάρο ο ένας από τον άλλον. Πιο δίπλα ένα ζευγάρι στα εξήντα τους ζουν το ρομάντζο της εποχής και απολαμβάνουν ένα Μοσχάτο Αλεξανδρείας. Ο έρωτας βρίσκεται στις μπουρμπουλήθρες.
Ένας πιτσιρικάς πηγαινοέρχεται πάνω στην αιώρα, ενώ η μαμά του παραγγέλνει ένα ποτήρι Μαλβάζια και στήνει κουβέντα με τη γειτόνισσά της. Ο σύζυγος και ο γιος της κυρίας Ελένης βοηθάνε όσο μπορούν, κουβαλώντας καρέκλες, ανοίγοντας μπουκάλια, καλωσορίζοντας τον κόσμο που έρχεται με γνήσια χαμόγελα και ενθουσιασμό. Έχουν στήσει μία υπέροχη κατάσταση που θυμίζει εξοχή στην καρδιά της Αθήνας. Θα επιστρέψουμε και για δεύτερο ποτήρι.
16°
