Όταν πριν ένα χρόνο ο Φώτης Χρυσανθίδης άνοιγε το Χειμώνας-Καλοκαίρι, το καινούργιο του πόστο, του μουρμούραγα για το μακρινό Ζούμπερι... Προχτές, όμως, μια μέρα-δράμα της Αθήνας, με ζέστη, νεύρα κι έλλειψη από καλές ιδέες, κινήσαμε για ανατολική Αττική. Με άδειους δρόμους και μουσικές στο τέρμα διακτινιστήκαμε μέσω Α.Ο. στο εξοχικό, παραθαλάσσιο και «κάδρο» των σχολικών μας εκδρομών Ζούμπερι. Φιληθήκαμε σταυρωτά με Φώτη και μαμά Νίκη και γρήγορα πιάσαμε θέση στον κήπο. Ένας κήπος παραδεισένιος, μέσα στο λευκό του καλοκαιριού (και του country chic), με ξύλινο περίπτερο στο κέντρο, με πηγάδι και κληματαριά, με πεύκα, μηλιές, λεμονιές, με όλα τα ελληνικά μυρωδικά, με παχιές δροσιές που σηκώνουν ζακετούλα – και μόνο αυτό φτάνει για να μαλακώσει τη ψυχή του Αθηναίου. Έχει και πολλά άλλα να σου μαλακώνουν τη ψυχή το Χειμώνας-Καλοκαίρι. Την ανθρώπινη, ευγενική περιποίηση –στη στιγμή έφτασαν τα φιδάκια για τα αγρίων διαθέσεων κουνούπια του κήπου–, τα σκυλάκια και τα γατάκια που τρίβονται χωρίς φόβο στα πόδια σου, ο Φώτης και η γυναίκα του Μαριάννα (που έχει διακοσμήσει και το χώρο) τα καλοταΐζουν.
Έχει και πολύ καλή κουζίνα, βεβαίως βεβαίως. Με αρχηγό στις κατσαρόλες την Πολίτισσα μαμά Νίκη, φτιάχνουν του κόσμου τα καλά, με φροντίδα, σαν να περιποιούνται καλεσμένους ή τα ίδια τους τα παιδιά. Πολλά μεζεδάκια – μελιτζανοσαλάτα, ντολμαδάκια, μοσχαράκι με μπούκοβο που έλιωνε στο στόμα, παστουρμά με αυγά, ντομάτα, σουτζούκι, πιπεριά, πίτες και κάτι σαλάτες τεράστιες με μαναβικά ολόφρεσκα, με ωραία τυριά, με σύκα ξερά και με ρόδια... Μεγάλη ποικιλία υπάρχει και στα θαλασσινά, όπως μύδια σε 3 παραλλαγές, γαύροι μαρινάτοι, μπακαλιάρος σκορδαλιά, καραβιδο-αστακο-καβουρομακαρονάδες (αυτές με παραγγελία). Κι ακόμα, κρεατικά στα κάρβουνα, όπως σταβλίσια μπριζόλα Ιρλανδίας γύρω στο κιλό, ψαρονέφρι, μπιφτέκι, σουβλάκι αρνίσιο με σκόρδο και δεντρολίβανο, σις κεφτέ με πίτες, σουτζούκι Καισάρειας καυτερό – μην ξεχνάμε και τις ρίζες. Σε όλα τα παραπάνω πρόσθεσε και λαδερά και καινούργια, πιο καλοκαιρινά πιάτα, όπως τηγανητά ψαράκια, τσοπάν σαλάτ, μελιτζάνες με αρνάκι και πλιγούρι, κολοκυθάκια με σκορδάτη σάλτσα και γιαούρτι, και… δεν μου φτάνει ο χώρος για να σου πω τι γκάμα προσφέρει το Χ.Κ.! Τα γλυκά είναι μια άλλη ιστορία αγάπης, ο Φώτης, δεξί χέρι του θείου Στέλιου (Παρλιάρου), έχει 19 (!) τον αριθμό συν 5-6 ημέρας, πολλοί κάνουν το δρόμο και μόνο γι’ αυτά. Μεγάλο ατού του Χ.Κ. και η μουσική, ακούσαμε από ιταλικά ερωτιάρικα μέχρι Αλκίνοο, μέχρι και τους Γάμους του Φίγκαρο. Ανοιχτά 7 μέρες τη βδομάδα, μεσημέρι και βράδυ, τιμές περίπου € 25 με κρασί, λεφτά που αξίζουν και με το παραπάνω.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
