Στη μεγάλη μου παρέα υπάρχουν και οι δύσκολοι. Αυτοί που είναι καλοφαγάδες, κοσμογυρισμένοι και «αποψιάρηδες», που (ισχυρίζονται πως) δεν παρακολουθούν τις μόδες αλλά και που τίποτα δεν τους ξεφεύγει, που το χιούμορ τους είναι συχνά λυσσαλέο και κοροϊδευτικό για όσα γίνονται και σερβίρονται σε πολλά εστιατόρια της μικρής μας πόλης.
Αυτούς, όταν με ρωτάνε το κλασικό «που να πάω και να είναι πραγματικά ωραία», τους τρέμει η ψυχή μου και χωρίς δεύτερη σκέψη τους στέλνω στη Χρύσα. Γέννημα-θρέμμα Πετραλωνιώτισσα η Χρύσα, άνοιξε το πρώτο της εστιατόριο στα Πετράλωνα το 1991, τότε που μόνο ο Οικονόμου υπήρχε στην περιοχή. Αυτό που μετά από ρεπό κάποιων σεζόν άνοιξε το 2015 και πάλι στα Πετράλωνα το ονόμασε Χρύσα Χρύσα αφού εντωμεταξύ έγινε γιαγιά και υπάρχει κι άλλο ομώνυμο μέλος στην οικογένεια.
Είναι από τα εστιατόρια που χαίρομαι να υπάρχουν στο γαστρονομικό χάρτη της Αθήνας. Απευθύνεται σε όσους πραγματικά τους αρέσει το καλό φαγητό, η σταθερή ποιότητα, η ήρεμη ατμόσφαιρα, η εκλέπτυνση που είναι πηγαία και δεν υποκρίνεται, οι σωστές τιμές. Μεγαλωμένη μέσα στις κατσαρόλες, τις ξελιγωτικές μυρωδιές και τη γλύκα της παλιάς παράδοσης (γιαγιά Μικρασιάτισσα, γονείς ζαχαροπλάστες), η Χρύσα δεν κάνει τίποτα σπουδαίο (ισχυρίζεται, γιατί είναι και απίστευτη σεμνή) παρά να «περιποιείται» τον κόσμο που καθημερινά πιάνει τα τραπέζια της. Και η περιποίηση γι’ αυτήν ξεκινάει από τον καλό της χασάπη («χρόοοονια έχω τον ίδιο) και τους υπόλοιπους προμηθευτές. Μεγάλη σημασία δίνει στην πρώτη ύλη.
Κι έπειτα, της αρέσει η ελληνική κουζίνα και τα μικρά «πειράγματα», αυτό το τόσο-όσο... Και φτιάχνει πιάτα που ευωδιάζουν (αρχόντισσα στη χρήση των μυρωδικών) και σε αφήνουν μ’ εκείνη την ωραία γεύση που δίνει κάθε τι αυθεντικό. Όλα της είναι πεντανόστιμα, διαλέγω κάποια που όταν πάω παίρνω και ξαναπαίρνω: Ζεστή πατατοσαλάτα με γαλλικές πατατούλες, χωριάτικο λουκάνικο και σάλτσα τσένταρ (€8,50), βολβοί παντζαριών με μαϊντανό και καρύδια (€5,50), φάβα με κάπαρη, λιαστή, φρέσκο κρεμμυδάκι (€6), κεφτεδάκια γιαουρτλού (€7,50), ταλαγάνι με σπιτική μαρμελάδα σύκο (€6).
Στα κυρίως υπάρχει η καταπληκτική πάπια με σος από μύρτιλλα και σπιτικό πουρέ, το ριζότο με άγρια βασιλομανίταρα (€14), τα νιόκι με γκοργκοντζόλα, καπνιστό σολομό και μπρικ (€12). Εύφημος μνεία και στο σουξέ κατσικάκι που η Χρύσα σιγομαγειρεύει σε μαρινάδα από λευκό κρασί, μέλι και άγριο θυμάρι και συνοδεύει με τις πιο ωραίες τηγανητές πατάτες της Αθήνας (€12).
Υπάρχουν και άλλα εξίσου λιγουρευτικά αλλά είναι και πολύ ωραία τα γλυκά της, της άτιμης… Το τσιζ κέικ με μέλι, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς, η μους σοκολάτας. Ο χώρος είναι απλός και μαζί πολύ φίνος, τα φρέσκα λουλούδια δεν λείπουν ποτέ, τα κρασιά καλά και σε πολύ καλές τιμές, όπως και όλα τα πιάτα. Να πάτε όποτε θέλετε να χαρείτε πολύ καλό φαγητό, που δεν θέλει να «πρωταγωνιστήσει» αλλά να δέσει την ατμόσφαιρα κάποια βραδιά με αγαπημένους φίλους…
13°
