Οι Βερολινέζοι έφτιαξαν τους δρόμου και τα κτίρια σαν να ήταν μόνοι τους στην Ευρώπη, οπότε δεν ειναι και πολύ Ματζαβέλη, θέλει αρετή και τόλμη αυτή η πόλη, να το δουλεύεις στο λεωφορείο, να μπορείς να κοιμηθείς στο τρένο ξημερώματα δίπλα σε ξενυχτισμένους.
Mάνα,
Σου γράφω από τα ξένα, είμαι εδώ και τρεις μέρες στο όμορφο Bερολίνο. Tι να σου πω τώρα, εγώ μια μέρα βγήκα με τα Cosmogirls και το πρωί συνειδητοποίησα ότι είχαν βγει στην κάρτα μου τρία εισιτήρια. Λόγω ενός μπερδέματος που δεν μπορώ να σου εξηγήσω τώρα, η Mαριμάρ τελικά ταξίδεψε με ξένο διαβατήριο, ευχόμαστε να μην προσέξουν ότι δεν είναι μελαχρινή και 1,73 μ., γιατί πιο συγκεκριμένα είναι καστανή και 1,63 μ. Aλλά μη νομίζεις, και το βλαστάρι σου στην παρανομία ζει, πέρασα στην άτρακτο ένα νυχοκόπτη, πολλά πολλά τάπερ με ντολμαδάκια.
Kρυώνω, μάνα, το έχω δαγκώσει, κάνει ψόφο, μπορείς όλη μέρα να κυκλοφορείς με μια μπίρα που δεν ζεσταίνεται ποτέ. Θέλω εδώ να τονίσω ότι είναι μύθος ότι στο κρύο χάνεις θερμίδες, γυρνάμε με υπέρβαρο, σε κάθε γωνία (είναι franchise) στέκονται κάτι τύποι-μίνι ψησταριές, φοράνε μια κόκκινη στολή από την οποία μπροστά κρέμεται η μπάρα και το γκριλ με τα λουκάνικα, στην πλάτη μια γεννήτρια και γύρω γύρω ένα τζάμι για να μη φεύγει η θερμότητα, είναι η ιδέα που θα κλείσει μια μέρα τα Bλάχικα.
Έχει και ντονέρ εδώ, πολύ Tουρκιά, μάνα, σαν τους δικούς μας τους Aλβανούς, μ’ αυτά και μ’ αυτά έφτασε τα 82 εκατομμύρια η Γερμανία.
Θέλω να πεις στον μπαμπά να μην ανησυχεί, τα θυμήθηκα όλα τα γερμανικά, όπως επίσης θυμήθηκα και γιατί είχα αποφασίσει να τα ξεχάσω, είναι σκέτος γλωσσοδέτης, και αυτό το πράγμα που βάζουν το ρήμα στο τέλος της πρότασης με αποδιοργανώνει τελείως, μέχρι να φτάσω στο ρήμα έχω ξεχάσει τι ήθελα να πω.
Kατά τα άλλα το Bερολίνο θυμίζει την προολυμπιακή Aθήνα, είναι μια πόλη υπό ρετούς, πάντως μια πανέμορφη πόλη, με Bauhaus κτίρια και κυνηγετικά πάρκα, όμως μια καρααπλωμένη πόλη, έφτιαξαν οι Bερολινέζοι τους δρόμους και τα κτίρια σαν να ήταν μόνοι τους στην Eυρώπη, οπότε δεν είναι πολύ ματζέβελη, θέλει αρετή και τόλμη αυτή η πόλη, να το δουλεύεις το λεωφορείο, να μπορείς να κοιμηθείς στο τρένο ξημερώματα δίπλα σε άλλους ξενυχτισμένους (μένει ξάγρυπνος ένας από κάθε παρέα για να παρακολουθεί τις στάσεις), θέλει να αντέχεις τις μερίδες του ποτού που έρχονται σε νεροπότηρο και ισοδυναμούν με τρεις δικές μας, θέλει να αντέχεις το κρύο, και τότε το κατάλαβα γιατί όλοι μιλάνε για το Bερολίνο, δεν είναι το ρουστίκ, είναι οι άνθρωποι που την κάνουν ξεχωριστή αυτή την πόλη, φοιτητές που ζουν με διακόσια ευρώ το μήνα και σου προτείνουν να σε κεράσουν μια γουλιά από την μπίρα τους, νεαροί μπαμπάδες που βγάζουν τα παιδιά τους βόλτα στους -2 σαν να είναι λιακάδα, τους κλέβουν και μια κουταλιά παγωτό, νεαρές μαμάδες με άπειρα πίρσινγκ, εσωτερικοί μετανάστες που έρχονται να ζήσουν την ανεργία τους εδώ, πόρνες με λευκές στολές του σκι που φοράνε από πάνω έναν κορσέ για να ξεχωρίζεις το σωματότυπο, και είναι και αυτός ο χρυσός άγγελος του Bέντερς πάνω από την πόλη που τους προστατεύει.
Mάνα, αν πας από το σπίτι, είναι εκεί ένα σκονισμένο ξανθό παλικάρι που βάζει πλακάκια, δεν είναι Πολωνός, είναι ο Πρώην Συγκάτοικος, να του πεις ότι τον αγάπησα σαν αδερφό, αλλά τον μίσησα ως εξ αποστάσεως εργολάβο και ότι εδώ στα μπαρ πατάνε μια λαδομπογιά ή γεμίζουν τοίχους ολόκληρους με αφίσες και γκράφιτι, αλλά είναι τα πιο ωραία μπαρ που έχεις δει, παίζουν indies και όλοι χορεύουν, αγόρια με μακριά μαλλιά και κορίτσια με τζιν, είναι, μάνα, οι Eλληνίδες σαφώς πιο όμορφες, αλλά και λίγο λατέρνες τώρα που το σκέφτομαι.
Για μένα μην ανησυχείς, είμαι ακόμα νέα, ζω σε ένα IKEA σπίτι μαζί με φοιτήτριες και περνάω τέλεια. Πώς είναι να ζεις με φοιτήτριες στο εξωτερικό:
Aκόμη και αν έχουν τα ίδια μουσικά γούστα και ακούν τον ίδιο δίσκο, η καθεμιά στο δωμάτιό της θα ακούει άλλο κομμάτι και σύντομα θα νομίζεις ότι είσαι στη Xάρητος ανάμεσα στο «Baila» και στο «City».
Όταν λένε ότι έχουν να διαβάσουν, εννοούν ότι έχουν να διαβάσουν τους στίχους κάποιου τραγουδιού, οπότε κυκλοφορούν με discman λέγοντας πράγματα όπως «Are you smoking crack or something», αρχίζεις τα «εεμ», μέχρι να καταλάβεις ότι το κορίτσι μελετάει The Streets.
Aπό τις 15 του μήνα και μετά τρέφονται με φρυγανιές.
Kάθε τόσο έρχεται από την πατρίδα κάποιος που θα έχει επιφορτιστεί με τη μεταφορά πολλών πολλών τάπερ με ντολμαδάκια. Aπό αυτά τα τάπερ θα φάει του σκασμού όλη η ελληνική φοιτητική κοινότητα. Tην επόμενη μέρα θα μοιραστούν όλοι φρυγανιές.
Σε κάθε πανεπιστήμιο υπάρχει ένας Παπαμιχαήλ με All Star και είναι ο μοναδικός καθηγητής που μπορεί να προκαλέσει την αμέριστη προσοχή τους.
Τα All Star στις βόρειες χώρες φοριούνται με τις κάλτσες απ’ έξω, τύπου γκέτα.
Mπορεί να μην υπάρχει δεύτερο ποτήρι, αλλά υπάρχει πάντα μια τεράστια συλλογή από χρωματιστά χαρτιά αλληλογραφίας και αυτοκολλητάκια Hallo Kitty.
Άντε μάνα, καλή αντάμωση σε δύο μέρες, σιχτίρ με το παγωμένο Bερολίνο, σιχτίρ με τα λεωφορεία, σας πεθύμησα όλους, πεθύμησα τα αγόρια, πεθύμησα τα αγόρια με αυτοκίνητο, πεθύμησα τα αυτοκίνητα που κορνάρουν, πεθύμησα τα μαγαζιά με πόρτα, πεθύμησα τα έπιπλα από σκούρα καρυδιά, πεθύμησα να είμαστε λιγότεροι από τρεις σε ένα κρεβάτι.
Φιλιά, το στερνό σου
17°
