Όσα χρόνια ξέρω τον Αντώνη, τον θυμάμαι να βολτάρει στο κέντρο με έναν σκύλαρο, από τους μεγαλύτερους που έχω δει. Κι επειδή καμιά φορά τα σκυλιά μοιάζουν στους ανθρώπους που τα φροντίζουν, θα έβαζα στοίχημα ότι το σκυλί χορεύει καταπληκτικά. Και δε θα το έχανα.
«Τον λέω Φλίξο γιατί τον βρήκε ο συγκάτοικός μου Συγγρού-Φιξ. Στην αρχή τον λέγαμε Φιξ, μετά Φλιξ, για κανένα χρόνο τον λέγαμε και Budha –λόγω χαρακτήρα–, αλλά καταλήξαμε στο Φλίξο. Τον βρήκαμε πριν από πέντε χρόνια και ήταν ακριβώς όπως είναι τώρα, του κουτιού».
Πόσων χρονών είναι;
Τον ρωτάμε, αλλά δε μας λέει ο πούστης. Ο κτηνίατρος υπολόγισε πως όταν τον βρήκαμε ήταν κοντά στα δύο, οπότε τώρα κοντεύει τα εφτά.
Πως πήρατε την απόφαση να συζήσετε με ένα τόσο μεγαλόσωμο ζώο;
Δεν την πήραμε εμείς, αυτός την πήρε. Ήρθα σπίτι και βρήκα ένα τεράστιο σκυλί. Μου πήρε τρεις μήνες να τον συνηθίσω. Εμείς στην αρχή είπαμε να του στρώσουμε ένα χαλάκι και να ζει έξω από την πόρτα μας στον πεζόδρομο. Ο Φλιξάρας όμως είχε άλλα σχέδια. Με το που μπήκε σπίτι, εγκαταστάθηκε στον καναπέ. Ήρθα και τον βρήκα στο κρεβάτι μου, ατάραχο, ούτε που γύρισε να με κοιτάξει. Ήταν σα να μας έλεγε με τη στάση του από την πρώτη μέρα, «κάντε τα σχέδιά σας, εγώ άραξα. Χρόνο με το χρόνο, λίγο λίγο την κηδεμονία την ανέλαβα εγώ. Το σκυλί με βρήκε στη ζωή μου τυχαία, αλλά με κάποιο τρόπο μαγικό. Είναι ευγνώμων για την παρέα και για το σπίτι. Είναι πολύ καλόβολο σκυλί».
Να είμαι υπεύθυνος για μία ύπαρξη, μου έχει δώσει ωραία ρίζα για την περιποίηση ενός πλάσματος. Με έχει μάθει τι είναι πραγματική αγάπη. Όταν αγαπάς κάτι, κάποιον, μαθαίνεις να αγαπάς γενικότερα. Μαζί παντού και διακοπές και όλα.
Τι λες καλέ, μόλις σταματάω τα χάδια μου απλώνει το πόδι και με σκουντάει με το κεφάλι να συνεχίσω.
Δεν είναι πολύ χαδιάρης σκύλος, δεν κάνει χαρούλες εύκολα. Δεν αποζητά χάδια και αγάπη. Εμένα του πήρε καιρό να με κοιτάξει στα μάτια, δεν κάναμε αμέσως επαφή.
Ο Φλίξος είναι ψηλός και 40κάτι κιλά, δημιουργεί ένα θέμα αυτό όταν τον βλέπουν στο δρόμο;
Το σκυλί βολτάρει στην πόλη παντού μαζί μου, σπάνια γαυγίζει, έχει πάρα πολύ καλή κρίση. Όποιος τον βλέπει τρομάζει, λέει «μαλάκα, τι σκυλί είναι αυτό». Αλλά αν τον δεις στα μάτια θα καταλάβεις ότι είναι … πανήρεμος. Φαίνεται ο χαρακτήρας του σκυλιού στο βλέμμα. Έχουμε κάνει διάφορα πειράματα μαζί του. Μια μέρα είχε πέσει πάνω του μια λευκή πετσέτα. Ούτε να την τινάξει, ούτε τίποτα κυκλοφορούσε ο σκύλος στο σπίτι σα μούμια, με την πετσέτα στο κεφάλι. Μια άλλη φορά είχαμε ρίξει πάνω του ένα σεντόνι. Περιφερόταν σαν άραβας, με το σεντόνι πάνω του. Μια άλλη φορά τον είχαμε πιάσει από τα πόδια και τον κάναμε κούνια. Ατάραχο το σκυλί, ούτε γαύγισε.
Τη φιλοζωική θα σας φέρω… Παίζεις μουσική και χορεύεις. Πως τα πάει ο Φλίξος με τη μουσική;
Στα πανηγύρια είναι πάντα δίπλα στον ζουρνά και στο νταούλι. Άμα χορεύω, τρέχει μαζί μου, σηκώνεται στα δύο πόδια κι είναι γαντζωμένος πάνω μου, για να μοιραστεί τη χαρά μου.
Έχει πέραση στις γυναίκες ε;
Δε φαντάζεσαι.
Τον στείρωσες;
Έχει πολύ μεγάλα αρχίδια το σκυλί.
Έχει παιδιά;
Απ’ όσο ξέρω όχι. Πριν από εμένα δεν ξέρω τι έκανε. Μετά είχε εξαφανιστεί με μία σε ένα γκαράζ και τον ψάχναμε, αλλά δεν πρέπει να έγινε κάτι. Τώρα είναι λίγο ασεξουάλ.
Ποια βόλτα στην Αθήνα τον κάνει πιο ευτυχισμένο;
Χώμα να ‘χει, σκυλάκια να ‘χει, στάσεις για νερό να ‘χει και καμιά γάτα να κυνηγάει, για πλάκα. (Δεν έχει πρόβλημα με τις γάτες. Με τα κατσίκια του γυρίζει το μάτι, τρελαίνεται). Συνήθως βολτάρει στην Ακαδημία Πλάτωνος.
14°
