Αφορμή για την παράσταση «Κρυφά απογεύματα» στάθηκε ο απαγχονισμός δύο Ιρανών εφήβων ομοφυλόφιλων το 2005. Το έργο είναι ένα (φανταστικό) flashback στη ζωή ενός από τα δύο παιδιά, του Μαχμούτ. Η παράσταση είναι ειλικρινής και συγκινητική, με δύο εξαιρετικές ερμηνείες από τους πρωτόπειρους Γιώργο Βουβάκη και Τάκη Παρασκευόπουλο. Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης Δημήτρης Μωραΐτης μιλάει στην A.V. για τα «κρυφά θέματα» της τρυφερής ιστορίας αγάπης που έγραψε…
Mε αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, θέλησα να θέσω ένα πιο οικουμενικό δίλημμα: «Να ζήσω όπως θέλω εγώ, κι ας μην αρέσει σε κάποιους, ή να συμβιβαστώ, προκειμένου να μην “ενοχλήσω” κανέναν;». Από το ζευγάρι ο καθένας με τη στάση του «εκπροσωπεί» ένα σκέλος του διλήμματος. Την απάντηση καλείται να τη δώσει ο θεατής. Εγώ το μόνο που λέω είναι πως κάθε επιλογή έχει σίγουρα ένα «κόστος».
Κάθε άτομο μέσα σε μια κοινωνία για να συμβιώσει χρειάζεται να ζει με σεβασμό προς τους συνάνθρώπους του. Πριν όμως και πάνω απ’ αυτό, πιστεύω πως είναι σημαντικότερο να ζει με σεβασμό προς τον εαυτό του! Στην περίπτωση, λοιπόν, που μια κοινωνία καταπιέζει ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων, επειδή δεν εγκρίνει το χρώμα του, τις σεξουαλικές του επιλογές, την καταγωγή του, την οικονομική του κατάσταση, τα θρησκευτικά του πιστεύω ή τις ιδέες του, τότε αυτό το άτομο ή ομάδα πρέπει να βρει τρόπο να διεκδικήσει με κάθε νόμιμο μέσο την ελευθερία του για να εκφραστεί και να υπάρξει. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση του Μαχμούτ και του Αγιάζ, μπορεί ακόμη και να θυσιαστεί διεκδικώντας τη.
Ο ρατσισμός, είτε αυτός είναι θρησκευτικός είτε φυλετικός είτε σεξουαλικός, εκδηλώνεται και ποικίλλει σε ένταση, από πολιτισμό σε πολιτισμό και από κοινωνία σε κοινωνία. Σε κάποιες κοινωνίες, όπως αυτή του Ιράν, ο ρατσισμός προς τους ομοφυλόφιλους είναι πιο βαθύς από τον όποιον άλλο και τιμωρείται με θάνατο. Στις δυτικές κοινωνίες όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η ελευθερία τού να επιλέγεις το σύντροφό σου υπάρχει. Σε αυτές ο ρατσισμός είναι μια έννοια την οποία βιώνει κάθε άτομο διαφορετικά στην καθημερινότητά του, ανάλογα με την κουλτούρα και την προσωπικότητά του. Έτσι, όσο πιο σίγουρος αισθάνεται για τον εαυτό του ένας gay, τόσο ο ρατσισμός χάνει τη δύναμή του. ●
23/12 Yoga Bala: A Man To Pet (from London) / on decks: Apostolos Mitropoulos ● 24/12 Sodade: Christmas-Ball Paty ● 24/12 Polihromo Daddies Bar: Christmas Buffet ● 24/12 Kazarma: Christmas Party ● 24/12 Pop Corn on decks: Apostolos Mitropoulos (και κάθε Παρασκευή) ● 24 & 25/12 MOE Club: Christmas Party ● 25/12 Alexander Sauna: “Three witches” drag show party ● 26/12 Big Bar: Xmas Bazaar ● 26/12 My Bar: Christmas, the day after Party ● 31/12 Sodade: All New Year’s Eve Party ● 31/12 Blue Train: New Year’s Eve Party (with Buffet and more) ● 31/12 Kazarma: New Year’s Eve Party ● 31/12 MOE Club: New Year’s Eve Party ● 31/12 Polihromo Daddies Bar ● 5/1 Kazarma: Strip Party
Προφανώς και δεν είναι εφικτό να «ξερνάς» τέτοιες σειρές με την ταχύτητα και «ελαφρότητα» των ριάλιτι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται να έχουν τραβήξει όλο το κόνσεπτ από τα μαλλιά
12°
